U Viciebsku pasažyr vypaŭ z aŭtobusa padčas ruchu i zahinuŭ. Voś jak pakarali kiroŭcu
Vadziciel aŭtobusa ŭbačyŭ u lustry, što mužčynu zacisnuła dźviaryma, ale nie spyniŭsia.
Trahiedyja adbyłasia ŭ viciebskim aŭtobusie №3. Pierajazdžajučy pa vulicy Kasmanaŭtaŭ u napramku Kirava, jon spyniŭsia na prypynku. Za rulom znachodziŭsia kiroŭca 1972 hoda naradžeńnia. Zapuściŭšy pasažyraŭ, mužčyna začyniŭ dźviery i pajechaŭ dalej.
Užo ŭ darozie jon u lusterku ŭbačyŭ, što pamiž stvorkami zacisnuty čałaviek. Ale šafior čamuści spyniacca nie staŭ i pajechaŭ dalej. U vyniku pasažyr na poŭnaj chutkaści vypaŭ z aŭtobusa i mocna ŭdaryŭsia ab prajeznuju častku, pišuć «Vićbičy».
Mužčyna 1958 hoda naradžeńnia atrymaŭ ciažkija cialesnyja paškodžańni. Jaho advieźli ŭ balnicu. Bolš za miesiac miedyki zmahalisia za jaho žyćcio, ale vyratavać jaho nie zmahli.
Na kiroŭcu zaviali kryminalnuju spravu za parušeńnie praviłaŭ darožnaha ruchu abo ekspłuatacyi transpartnych srodkaŭ, jakoje paciahnuła za saboj śmierć. Niadaŭna mužčynu sudzili. Jon atrymaŭ 4 hady abmiežavańnia voli, akramia taho, jaho pazbavili pravoŭ na piać hadoŭ.
Na karyść paciarpiełych z aŭtobusnaha parka spahnali 27 tysiač rubloŭ u košt kampiensacyi maralnaj škody.
Ciapier čytajuć
Asudžany za «Hajun» da chimii brat Ihara Łosika ŭciok ź Biełarusi1
Asudžany za «Hajun» da chimii brat Ihara Łosika ŭciok ź Biełarusi
Piśmieńnica Taćciana Zamiroŭskaja raskazała pra novuju knihu, sny pra Łukašenku, košt žyćcia ŭ Ńju-Jorku i toje, čamu złuje na niekatorych biełarusaŭ1616
Kamientary