Прынамсі, для тэрапеўтаў гэта залежыць ад таго, ці намагаюцца яны развівацца ў сваёй прафесійнай галіне.
Напрыканцы 90-х даволі сталага ўзросту тэрапеўтка Севасцьянава аднойчы і адразу вылячыла мяне ад язвы страўніка, бо ведала спосаб з антыбіётыкамі, які адкрылі мо год 5 раней у Аўстраліі. Падчас таго, як у лякарні вузкія спецыялісты(!), што маладыя, што пажылыя, у адзін голас прапаноўвалі заліванне язвы Альмагелем і дурнаватую дыету з "молока з хлебушком"…
Маладыя дактары ці з досведам: хто дабіваецца лепшых вынікаў?