Если саму статью написал не Микола Бугай, то на фотке оказался бугай Григорий...
Answer
29.03.2025
даведка, Микола Бугай свёл бы статью к Позняка в итоге и прорекламировал в очередной раз "Слово Пацана".
Answer
29.03.2025
Какой из Азаренка социопат? Папенькин сынок и конъюнктурщик. А с точки зрения РБ и вовсе законопослушный гражданин. Настоящих буйных мало. В РБ, это Бондарева.
Адтуль
29.03.2025
Аўтару і рэдакцыі дзякую за цікавы артыкул!
Мне цікава што аўтар думае пра сувязь таго што можна назваць “эмацыйны інтэлект” і “маральны інтэлект”. Пра эмацыйны інтэлект кнігі ўжо напісаныя. Таму я толькі маральны інтэлект акрэслю: здольнасць вызначаць этычныя і неэтычныя ўчынкі і здольнасць рабіць выбар на карысць этычных учынкаў. Нават калі гэта патрабуе нейкай самаахвярнасці.
Гіпотэза: нехта можа мець развіты эмацыйны інтэлект, добра разумець што адчуваюць іншыя. Але гэтую здольнасць можна выкарыстоўваць ў дурных, маніпулятыўных мэтах. А вось маральны інтэлект не развіты. Няма вопыту і практыкі.
Можа памылкай будзе адмаўленне Трампу, пуціну, лукашэнку і іншым у існаванні эмпатыі? Яны б без эмпатыі і эмацыйнага інтэлекту доўга не пратрымаліся б на сацыяльнай вышыні. Усе яны адчуваюць. Але вось самаахвярнасць - гэта зусім не пра іх. Вось ахвяраваць іншымі (у імя гістарычнай місіі, вялікага міфічнага народа ці ідэі, соборность, кокошнік, Богочеловечество, бла-бла-бла, што кажуць ідэолагі) - гэта так!
Што вы думаеце?
Арж.В.
29.03.2025
Дзякуй за цікавае развіццё тэмы. Пагаджуся, што можна раздзяляць эмацыйны і маральны інтэлект. (Пры гэтым разумею, што інтэлект у чалавека адзін, а гэтыя тэрміны - хутчэй, напрамкі, вобласці, ў якіх ён спецыялізуецца). І той, і другі "інтэлекты" могуць быць развітымі, каб карэктна ўзаемадзейнічаць з іншымі людзьмі, і развітымі ў напрамку злоўжывання, каб маніпуляваць імі. Згодны, што могуць быць развітымі ў рознай ступені. Яны часткова перасякаюцца: напрыклад, мучыць іншага цяжка пры развітых і эмацыйным, і маральным інтэлекце. І менавіта тут працуе эмпатыя.
Ваша пытанне я разумею так: мабыць, высокаразвітыя сацыяпаты насамрэч усё разумеюць, толькі паводзяць сябе інакш? Мой адказ зараз: "не". Яны насамрэч разумеюць і думаюць менш. (І тут дапамагло вывучэнне фізіялогіі мозга ў ХХ і ХХІ ст.) Эмпатыя для іх як "чорная скрыня": не разумеюць, як працуе ўнутры, але разумеюць, як яна працуе звонку. Яны разумеюць іншых (іх эмоцыі і правілы маралі) дастаткова, каб эфектыўна маніпуляваць іншымі. І не развіваюцца далей, не лезуць у складаныя пытанні ўласнай адказнасці. Тое для іх неабавязковае дурноцце, "ружовыя поні".
Адтуль
29.03.2025
Арж.В., дзякую за адказ. Думаю, я згаджаюся з вамі. Дадам толькі яшчэ адну думку (не сваю, але з якой я таксама схіляюся да згоды):
стан грамадства, ў якім гэтыя асобы з асацыяльнымі разладамі апынаюцца пры уладзе, есць вынікам няздольнасці грамадства (і асобных прадстаўнікоў культурных і інтэлектуальных эліт) своечасова распазнаць гэтыя разлады і выбудаваць перашкоды.
Ці можна з даставернасцю распазнаваць такія разлады? Калі так, то - што для гэтага неабходна? Як можна пераканаўча прадэманстраваць пагрозу што зыходзіць ад асобы з асацыяльным разладам, якая паспяхова ірвецца да ўлады? Што калі выбарнікі пазнаюць свае уласныя дэструктыўныя рысы ў кандыдаце і галасуюць за яго/яе бо - шчыра вераць што гэты чалавек будзе працаваць у іх інтарэсах?
Мучаюся гэтымі пытаннямі.
Арж.В.
29.03.2025
Апошняе Вашае пытанне амаль рытарычнае: калі ў грамадстве большасць "хворых", то такога лідара яны і выберуць. Ім не замінае, што ён хаміць і хлусіць, яна менавіта тое і падтрымліваюць. І якое б цудоўнае рашэнне вы не прыдумалі б супраць такога, яны яго паломяць.
А так, ідэальнага грамадства не існуе. Можна толькі падумаць, якое будзе больш эфектыўным: 1. Тое, дзе працуе сістэма "стрымак і супрацьваг" (дэмакратычная). Што дазваляе мінімізаваць і выпраўляць памылкі. 2. Тое, дзе больш разумныя і дасведчаныя выбаршчыкі. На мой погляд, трэба ў школе вывучаць не ідэалогію і/або рэлігію, а псіхалогію, логіку, навуковы светапогляд і метадалогію. Як базу для астатняга. Дасведчаным выбаршчыкам (2) танныя псеўдаідэі не прадасі, а калі ўсё ж здарылася памылка, існуюць механізмы (1) для выпраўлення.
даведка
29.03.2025
Вчера в «Тревожной кнопке» ОНТ медицинский психолог Минздрава взболтнула применительно к бытовым тиранам, что подобные люди из-за своих комплексов из детства выбирают определённые профессии, где могут затем применять свою силу и агрессию. В этих словах прямо угадывается, что речь вела она про силовиков...
Я написал это еще под статьей с оригинальным комментарием Чернявской по поводу фильма: она вообще не поняла смысл фильма, не поняла о чем он, не поняла что хотел сказать автор, не поняла какие проблемы поднимает фильм. Ее отсылка к какому-то древнему психиатру неуместна. Ее понимание фильма совершенно поверхностное. Вероятно, что она просто никогда не сталкивалась с тем, о чем идет речь в фильме.
Мальчик в фильме никакой не социопат. Он один из десятков других таких же тинейджеров в той же самой школе. А вот причины, которые именно у него привели к трагедии, - это как раз то, о чем говорит фильм.
[Зрэдагавана]
цыкада
29.03.2025
горшков вч 04152 кгб. вот настоящий дол***б социопат. не помер еще от курева деб*л?
Сацыяпатамі (як і прэзідэнтамі) не нараджаюцца, сацыяпатамі становяцца
Настоящих буйных мало. В РБ, это Бондарева.
Мне цікава што аўтар думае пра сувязь таго што можна назваць “эмацыйны інтэлект” і “маральны інтэлект”.
Пра эмацыйны інтэлект кнігі ўжо напісаныя. Таму я толькі маральны інтэлект акрэслю: здольнасць вызначаць этычныя і неэтычныя ўчынкі і здольнасць рабіць выбар на карысць этычных учынкаў. Нават калі гэта патрабуе нейкай самаахвярнасці.
Гіпотэза: нехта можа мець развіты эмацыйны інтэлект, добра разумець што адчуваюць іншыя. Але гэтую здольнасць можна выкарыстоўваць ў дурных, маніпулятыўных мэтах.
А вось маральны інтэлект не развіты. Няма вопыту і практыкі.
Можа памылкай будзе адмаўленне Трампу, пуціну, лукашэнку і іншым у існаванні эмпатыі? Яны б без эмпатыі і эмацыйнага інтэлекту доўга не пратрымаліся б на сацыяльнай вышыні. Усе яны адчуваюць. Але вось самаахвярнасць - гэта зусім не пра іх. Вось ахвяраваць іншымі (у імя гістарычнай місіі, вялікага міфічнага народа ці ідэі, соборность, кокошнік, Богочеловечество, бла-бла-бла, што кажуць ідэолагі) - гэта так!
Што вы думаеце?
Пагаджуся, што можна раздзяляць эмацыйны і маральны інтэлект. (Пры гэтым разумею, што інтэлект у чалавека адзін, а гэтыя тэрміны - хутчэй, напрамкі, вобласці, ў якіх ён спецыялізуецца).
І той, і другі "інтэлекты" могуць быць развітымі, каб карэктна ўзаемадзейнічаць з іншымі людзьмі, і развітымі ў напрамку злоўжывання, каб маніпуляваць імі.
Згодны, што могуць быць развітымі ў рознай ступені.
Яны часткова перасякаюцца: напрыклад, мучыць іншага цяжка пры развітых і эмацыйным, і маральным інтэлекце. І менавіта тут працуе эмпатыя.
Ваша пытанне я разумею так: мабыць, высокаразвітыя сацыяпаты насамрэч усё разумеюць, толькі паводзяць сябе інакш?
Мой адказ зараз: "не". Яны насамрэч разумеюць і думаюць менш. (І тут дапамагло вывучэнне фізіялогіі мозга ў ХХ і ХХІ ст.)
Эмпатыя для іх як "чорная скрыня": не разумеюць, як працуе ўнутры, але разумеюць, як яна працуе звонку.
Яны разумеюць іншых (іх эмоцыі і правілы маралі) дастаткова, каб эфектыўна маніпуляваць іншымі. І не развіваюцца далей, не лезуць у складаныя пытанні ўласнай адказнасці. Тое для іх неабавязковае дурноцце, "ружовыя поні".
Дадам толькі яшчэ адну думку (не сваю, але з якой я таксама схіляюся да згоды):
стан грамадства, ў якім гэтыя асобы з асацыяльнымі разладамі апынаюцца пры уладзе, есць вынікам няздольнасці грамадства (і асобных прадстаўнікоў культурных і інтэлектуальных эліт) своечасова распазнаць гэтыя разлады і выбудаваць перашкоды.
Ці можна з даставернасцю распазнаваць такія разлады?
Калі так, то - што для гэтага неабходна?
Як можна пераканаўча прадэманстраваць пагрозу што зыходзіць ад асобы з асацыяльным разладам, якая паспяхова ірвецца да ўлады?
Што калі выбарнікі пазнаюць свае уласныя дэструктыўныя рысы ў кандыдаце і галасуюць за яго/яе бо - шчыра вераць што гэты чалавек будзе працаваць у іх інтарэсах?
Мучаюся гэтымі пытаннямі.
А так, ідэальнага грамадства не існуе. Можна толькі падумаць, якое будзе больш эфектыўным:
1. Тое, дзе працуе сістэма "стрымак і супрацьваг" (дэмакратычная). Што дазваляе мінімізаваць і выпраўляць памылкі.
2. Тое, дзе больш разумныя і дасведчаныя выбаршчыкі. На мой погляд, трэба ў школе вывучаць не ідэалогію і/або рэлігію, а псіхалогію, логіку, навуковы светапогляд і метадалогію. Як базу для астатняга.
Дасведчаным выбаршчыкам (2) танныя псеўдаідэі не прадасі, а калі ўсё ж здарылася памылка, існуюць механізмы (1) для выпраўлення.
Мальчик в фильме никакой не социопат. Он один из десятков других таких же тинейджеров в той же самой школе. А вот причины, которые именно у него привели к трагедии, - это как раз то, о чем говорит фильм.
[Зрэдагавана]