Уладзімір Някляеў. Адзінота. Новая паэма

• Žvir

  23.11.2025

  адказаць

  Падабаецца5 Не падабаецца4

  Dumaŭ, što znajdu adkaz na pytannie, čamu nielha zajmacca palitykaj na rasiejskija hrošy, alie nie dačytaŭ, kinuŭ, biessensoŭna.
• Отец Засандалий

  23.11.2025

  адказаць

  Падабаецца3 Не падабаецца1

  Желания почитать не возникает.
• Гаспадар

  23.11.2025

  адказаць

  Падабаецца2 Не падабаецца1

  Отец Засандалий, што няздольны чытаць на мове тытульнай нацыі нашае краіны?
  
  [Зрэдагавана]
• Уладзімір Някляеў

  23.11.2025

  адказаць

  Падабаецца2 Не падабаецца0

  Пазнаўшы зайца па губе,
  Вам Жмудзь пад нос паднесла дулю,
  Як Беларусь вы на сябе,
  На край літвінаў нацягнулі.
  
  Вы разлучылі дух з крывёю
  І, абрусеўшы пад Масквою,
  Пад назвай, дадзенай Масквой,
  Ня сталі нават маскалямі,
  А толькі назваю адной —
  І тая назва стала вамі.
  
  Вы — беларусы? Хто такія?
  Ёсьць Польшча,
  Жмудзь,
  Літва,
  Расія —
  Як вы ўшчыміліся сярод?
  Адкуль зьявіліся? З балот?
  З чаго зьляпіліся? З туманаў?..
  Такіх падмен,
  Такіх падманаў
  Ня ведаў ні адзін народ
  
  ...Літва! Ад сьлёз у горле горка,
  Як назву вымаўлю тваю:
  Літва! Па ўсёй зямлі стаю
  Я на сьвятых тваіх пагорках.
  Дзеля чаго ўва мне ты будзіш
  Надзею голасам крыві?
  Літва! Ты ўжо была? Ты будзеш?
  Калі жывая, дык жыві!
  
  ...Скажу адно —
  што ў той раз мусіў
  Сказаць, але забыўся ў скрусе,
  Бо ўжо сівая галава...
  Няма ніякай Белай Русі,
  А ёсьць Вялікая Літва!
• Літвін

  23.11.2025

  адказаць

  Падабаецца0 Не падабаецца1

  Уладзімір Някляеў , калі аб тым што мы Літва, што мы літвіны казалі і Караткевіч і Якуб Колас, а да іх Дунін-Марцінкевіч, Сыракомля ды іншыя песняры нашае зямлі. Казалі так, як тое было магчыма ў межах той цэнзуры, якая існавала ў тыя часы акупацыі. Сёння аб гэтым піша Някляеў. І што? Ды нічога. Белым русскім пляваць. Усё марна. Сляпыя як крат, глухія як пугалы. Такі яны народзец.