«Касым-Жамарт, прыйшоў час». Назарбаеў расказаў, пры якіх абставінах паведаміў пра сваё рашэнне сысці
Мемуары былога «Елбасы» («Бацькі нацыі») Нурсултана Назарбаева «Маё жыццё. Ад залежнасці да свабоды» яшчэ не дайшлі да шырокага чытача, але асобныя старонкі ўжо можна знайсці ў сацыяльных сетках. Кніга пачынаецца з дыялогу паміж Назарбаевым і Такаевым, які адбыўся 18 сакавіка 2019 года.
Нурсултан Назарбаеў (у цэнтры) і Касым-Жамарт Такаеў (першы справа) падчас святкавання Наўруза ў Кангрэс-цэнтры ў Астане, Казахстан 21 сакавіка 2019 года. Фота: Aliia Raimbekova / Anadolu Agency / Getty Images
Як згадвае Нурсултан Назарбаеў, у той дзень ён ды іншыя прадстаўнікі кіраўніцтва краіны прысутнічалі на закладцы фундаменту новай галоўнай мячэці сталіцы краіны Астаны (якая ўжо праз пяць дзён — 23 сакавіка — стане Нур-Султанам, і прабудзе з такой назвай да верасня 2022-га).
Па завяршэнні гэтага мерапрыемства Назарбаеў накіроўваўся на адкрыццё новага офіса Духоўнага ўпраўлення мусульман Казахстана і запрасіў у сваю машыну тагачаснага старшыню Сената краіны Касым-Жамарта Такаева.
Прыводзім дыялог:
«— Касым-Жамарт, прыйшоў час сказаць тое, што павінна быць сказана, — пачаў я размову.
Здагадваўся ён ці не, пра што пойдзе размова, але ён паводзіў сябе як вопытны дыпламат і вытрымаў паўзу.
— Я заўтра прыму важнае, не — асабліва важнае рашэнне, пра якое думаў у апошні час. Здзейсню сваю задуму, якою даўно дзяліўся з табою. Выступлю са зваротам да народа.
Я заўважыў, што па маёй інтанацыі ён адразу ўлавіў сутнасць выказанага.
— Я складу з сябе паўнамоцтвы Кіраўніка дзяржавы. Адпаведна Канстытуцыі перадам табе выкананне абавязкаў прэзідэнта, — сказаў я.
Ён маўчаў. Праз некаторы час адазваўся:
— Можа яшчэ падумаеце? Не ранавата?
— Не. Не рана. Я ўсебакова абдумаў. Час прыйшоў.
Пасля маіх словаў мы абодва змоўклі».
Назарбаеў тлумачыць, што рашэнне ён прыняў з улікам таго, што «доўга знаходзіцца каля стырна ўлады» — пяць гадоў на пасадзе старшыні ўрада тады яшчэ Казахскай ССР і трыццаць гадоў кіраўніком незалежнага Казахстана. Акрамя паважнага ўзросту і здароўя, галоўнымі абставінамі, па словах Назарбаева было тое, што «мяняўся свет, прыходзіла новае пакаленне лідараў».
«Нам таксама трэба было мяняцца. Місія будаўніцтва незалежнай дзяржавы была выканана. Я зрабіў усё, што мог, для маёй краіны», — адзначае аўтар.
Паказальна, што ў загаловак сваіх успамінаў ён вынес шлях Казахстана да незалежнасці.
Чытайце яшчэ:
Меркаванне: Варта Назарбаеву было своечасова сысці, і ён застаўся б у гісторыі пазітыўным персанажам