Mova naša. Typovyja pamyłki «Našaj Nivy» za krasavik — 2
Uvieś čas my ŭ «Našaj Nivie» zapisvajem typovyja pamyłki, jakija vypraŭlajem u artykułach reparcioraŭ i pazaštatnych aŭtaraŭ. Hetuju padborku rassyłajem supracoŭnikam.
Takim čynam my starajemsia ŭźniać kulturu movy.
Prablema ŭ tym, što sa škoły i ŭniviera ludzi vychodziać ź nietryvałymi viedami biełaruskaj. Da taho ž, daminacyja rasiejskaj movy ŭ haradskim asiarodździ, na radyjo i TB błytaje ludziej. Davodzicca ŭvieś čas nahadvać praviły.
My padumali, što hetyja pamyłki mohuć być cikavyja i čytačam, jakija vučać movu ci lubiać movu. Heta ž typovyja vypadki.
Forma tłumačeńnia — minimalistyčnaja.
«Raspačać niešta» lepš za rusizm «prystupić da niečaha»
sJemsot, a nie sjamsot
ale sJamihodka, a nie sjemihodka
finalnym punktam staŭ park Družby, a nie finalnaj kropkaj (kropka ŭžyvajecca pieravažna ŭ značeńni znaku prypynku)
daśledAvańni, rasśledAvańnie, abśledAvać
hady žyćcia, a nie hody
załoza, a nie železa (orhan cieła)
słova «pašana» lepš, čym «počaści»
pryjomU, kamunizmU, ekšnU, pažarU, aŭkcyjonU (mužčynski rod, rodny skłon, adzinočny lik)
raździełA, internatA, štatA, płanA, skazA, prajektA, varyjantA, kodeksA, hodA, vykankamA (mužčynski rod, rodny skłon, adzinočny lik)
mJetrovy, a nie mjatrovy
horad u Čechii — Ostrava, a nie Astrava (nacisk na pieršy skład)
čałaviek-muraška, a nie čałaviek-muraviej
lipavy ćviet, ćviet jabłyni lepš čym kvietki jabłyni, kvietki lipy
kniha psałmOŭ, a nie psałmaŭ
realici-šoU
kandycyjanier, unitaz lepš ustaloŭvać, a nie ŭstanaŭlivać
ministerstva pačałO, a nie pačała
u ranHU, a nie ŭ ranzie
Paznaki tłumačeńniaŭ ad žurnalista ci redakcyi [— Red.], [— Aŭtar], [— ZP] vydzialajucca tłustym
jość komin, a jość kamin
nacisk pa-biełarusku spIna, a nie śpinA. Tamu «za śpinaj».
«Ślezami horiu nie pomožieš» = «Płač, hałasi, a rady nie dasi»
«Čiełoviek priedpołahajet, a Boh raspołahajet» = «Čałaviek miarkuje, a Boh vyrakuje»