Viejšnoryja, Viesbaryja, Łubienija: što aznačajuć nazvy ŭmoŭnych vorahaŭ Biełarusi
Anamatety (imiadaŭcy, stvaralniki imionaŭ) rasijska-biełaruskich vajennych vučeńniaŭ «Zachad-2017» niadobra hulajucca na simvaličnym poli.
Jany nie tolki na svaich kartach adsiekli «biełaruskuju» častku «karennaj Litvy» (Lithuania propria) ad astatniaj častki Biełarusi, ale i dla nazvaŭ umoŭnych vorahaŭ uziali paznavalnyja bałckija imiony.
Čytajcie taksama:
«Viejšnoryja», «Viesbaryja» i «Łubienija» napadajuć na Biełaruś i Rasiju — scenar vučeńniaŭ «Zachad-2017»
Takim čynam, chto dla rasijskaha i biełaruskaha vojska mierkavany vorah? «Viejšnoryja», «Viesbaryja» i «Łubienija».
Pieršyja dva — vidavočna ad dvuchskładovych bałckich imionaŭ (takaja dvuchskładovaść uspadkavanaja ź indajeŭrapiejskich časoŭ i dobra viadomaja pa hreckich imionach typu Archimied, Arystociel, Hieraklit).
Heta imiony Vajšnor (pa-litoŭsku Vaišnoras, u staražytnych prusaŭ Waisnor) — «toj, chto achvotna častuje» (chlebasolny), i Vizbar (pa-litoŭsku Vizbaras, u prusaŭ Wissebar) — «usiepieramožny». U nas pad Ašmianaj viadomaja vioska Vajšnaryški, byŭ taki ž chutar i pad Astraŭcom.
«Łubienija» taksama maje suviazi z bałckimi nazvami. Starapruskaje proźvišča Lubene, łatvijskaje voziera Lubāns, pruskaja raka Lubano. Hetyja słovy — ad bałckaha i indajeŭrapiejskaha korania sa značeńniem «adździrać; adłomvać; złuplać (skuru)». Pahroźlivaje značeńnie, jak možna bačyć. Darečy, z hetym koraniem znakamity linhvist Taparoŭ źviazvaŭ i padmaskoŭnuju nazvu Łubianka.