Biełaruś u Vialikaj Paŭnočnaj vajnie 1700-1721 hadach. Publičnaja lekcyja Mikoły Vołkava VIDEA
Vojny źjaŭlajucca strašnym fienomienam historyi, pryčyny i hłybiniu jakoha składana zrazumieć. Ciažkija traŭmy, jakija jany nanosiać, ludzi imknucca pieraadoleć praz zabyćcio. Ale jany viartajucca iznoŭ. Tamu važna vyvučać i pamiatać pra hetyja trahičnyja padziei, kab ich paźbiehnuć. Adzin z takich urokaŭ ‒ Vialikaja Paŭnočnaja vajna ‒ jaje analizuje kandydat histaryčnych navuk Mikoła Vołkaŭ.
Vialikaja Paŭnočnaja vajna pačałasia z žadańnia Rasii, Saksonii i Danii dasiahnuć revanšu ŭ zmahańni sa Šviecyjaj za daminavańnie ŭ akvatoryi Bałtyjskaha mora.
Reč Paspalitaja była faktyčna ŭciahnutaja ŭ jaje, a Biełaruś stała važnym teatram vajennych dziejańniaŭ.
Rasijskaja i šviedskaja armii praź sistemu kantrybucyj i adkrytaje rabavańnie vykarystoŭvali ŭsie najaŭnyja na hetych ziemlach resursy dla dasiahnieńnia pieramohi, što pryviało da epidemij i hoładu.
U vyniku Rasija pieramahła, zachapiŭšy častku šviedskich vałodańniaŭ, a biełaruskija ziemli achapiŭ maštabny demahrafičny i haspadarčy kryzis.