Z nahody 9 žniŭnia Ksienija Sitnik zhadała svoj vierš pra 2020 hod

Pieramožca dziciačaha «Jeŭrabačańnia-2005» Ksienija Sitnik padzialiłasia ŭ instahramie vieršam «Žnivień 20-ha». Dziaŭčyna nazvała hety vierš najbolš składanym u svaim žyćci.

Ksienija Sitnik. Fota ź jaje instahrama

Na pieriekriostkach vien mojeho ustałoho horoda,
Ulicy zatonuli v puncovo-ałych ćvietach.
Płamiennyj avhust był rastierzan surovym chołodom
I izmučien istošnym stonom na okriestinskich etažach.

Strach,

Nie ostavił vakantnych miest na nahom połumiortvom tiele,
Skryłsia pod hradom pul i raskatom hranat.
Biezzvučnyje ślozy vniz skvoź kłaksony mašin letieli,
Budto by v samom diele, niet doroh, čto viedut nazad.

Nauhad,

Rasstrielav vsie svoi nadieždy,
Iskali rodnych čierty v tiech, kto propał naviek.
Bolšie nie niem i nie ślep duch biespoŝadno-miatiežnyj,
I tiepieŕ biezoružnyj šah obratiłsia v bieh.

Kovčieh,

Čto na chrupkich plečach postrojen,
Nie sumiejet nas ubierieċ, nie pomožiet najti ukrytije,
Spustia milliardy let, skolko žie budut stoiť
Krovavyje eti stichi na (nie) riealnych sobytijach.

Kamientary da artykuła