Šrajbman: Ja lohka ŭjaŭlaju biełaruskaje hramadstva, jakoje viartajecca ŭ stan 2019 hoda. Ale nie ŭjaŭlaju ŭładu, jakaja viartajecca tudy ž

Budavać uschodniejeŭrapiejskuju Šviejcaryju biełaruskaja ŭłada ciapier nie hatova, miarkuje analityk Arciom Šrajbman.

U novym vypusku jutub-kanała «Hadzińničak cikaje» analityk Arciom Šrajbman adznačyŭ asnoŭnuju źmienu ŭ raźvićci krainy za apošnija piać hadoŭ.

Na jaho pohlad, z 2011-2012 hadoŭ i da 2020-ha Biełaruś, niahledziačy na ŭsie ciažkaści, pastupova ruchałasia ŭ bok Zachadu. Heta byŭ praces pavolnaj viesternizacyi, jaki vyjaŭlaŭsia ŭ drobiaziach: raźvićci IT-siektara, rynkavych reformach, źjaŭleńni novych haradskich prastor. Šrajbman charaktaryzuje hety pieryjad tak:

«Apošnija dziesiać hadoŭ da 2020 hoda, siak-tak, zihzahapadobna, ale kraina viesternizavałasia, rabiłasia bolš padobnaj na svaich zachodnich susiedziaŭ, (…) płaŭna, spačatku pavolna, potym chutčej, (…) adkryvałasia, rabiłasia bolš prahresiŭnaj».

Paśla 2020 hoda hety ruch spyniŭsia i źmianiŭ kirunak:

«Ja nie mahu adnaznačna skazać, što ludzi stali niejkimi bolš zašoranymi. Ale raźvićcio krainy, jak nie tolki palityčnaha arhanizma, ale i jak ekanamičnaha arhanizma, jak niejkaha infrastrukturnaha arhanizma, heta značyć u cełym krainy, jano byccam abo zatarmaziłasia, abo pieranakiravałasia na ŭschod».

Ciapier, davodzić analityk, usie novyja prajekty — biznes, transpartnyja maršruty, turystyčnyja płyni — skiravanyja na Uschod».

Hetaja źmiena, praciahvaje Šrajbman, vyklikaje pačućcio izalavanaści. Ludzi ŭnutry Biełarusi mohuć nie tak vostra zaŭvažać hety praces, bo pryzvyčajvajucca da jaho pastupova, adaptujucca. Adnak dla tych, chto pryjazdžaje ŭ krainu zredku, źmieny vidavočnyja:

«Fidbek jość, što kitajskija mašyny, ruskija turysty, mienš biełaruskaści. Kab jaje znajści, jaje treba šukać».

Jak piać hadoŭ źmianili biełaruskuju ŭładu

Na pohlad Šrajbmana, tyja traŭmy, jakija byli naniesieny biełaruskamu hramadstvu padziejami 2020 hoda, «amal całkam zažyvuć, ludzi pieraklučacca na inšy paradak dnia». Kali ž havaryć pra ŭładu, to niekatoryja źmieny analityku bačacca niezvarotnymi pry zachavańni ŭłady Łukašenki:

«Ja ŭjaŭlaju lohka biełaruskaje hramadstva, jakoje viartajecca ŭ stan 2018-2019 hoda. Pry pravilnych uvodnych.

Ja nie ŭjaŭlaju sabie biełaruskuju ŭładu, jakaja viartajecca tudy ž. Ja nie ŭjaŭlaju sabie biełaruskuju ŭładu, jakaja znoŭku biare svaim aryjenciram niejkuju pabudovu prahresiŭnaj takoj uschodniejeŭrapiejskaj Šviejcaryi/Sinhapura. Ja nie ŭjaŭlaju sabie biełaruskuju ŭładu (pry Łukašenku, viadoma ž), jakaja vydychaje narešcie i kaža: «Dobra. Tak, prajechali, prajechali. Usio, rabiaty. My znoŭku z vami jak by nie vajujem».

Analityk zapeŭnivaje, što pieramieny niemahčymyja, niahledziačy na prysutnaść u atačeńni Łukašenki čynoŭnikaŭ, jakija ličacca libierałami.

«Da 2020 hoda, navat, ja b skazaŭ, da kanca 2019 hoda (mnie zdajecca, što zhasańnie adbyłosia tady), isnavała nadzieja, u tym liku ŭ dziaržaparacie, u tym liku naviersie, va ŭradzie, što ŭsio voś heta moža niekudy evalucyjanavać u prahresiŭny bok. (…)

Ja sabie nie ŭjaŭlaju siońnia navat voś hetych čynoŭnikaŭ, jakija vierać, što pry Łukašenku mahčymyja niejkaja libieralizacyjnaja madernizacyja, jeŭrapieizacyja, niešta źviazanaje z razvarotam, što pry Łukašenku možna raźviarnuć budaŭnictva hetaj dziaržavy ad reakcyi kudyści ŭ inšy bok».

Kamientary da artykuła