Małaviadomy poźniesaviecki kinašedeŭr pra HUŁAH

3.11.2012 / 11:43

Aleś Čajčyc

«Piekła. Daśje na samoha siabie»

U naš viek Huhła i Vikipiedyi robicca ŭsio składaniej ujavić sabie, što vartyja kinafilmy minuŭščyny mohuć apynucca pa-za ŭvahaj usiudyisnaha i ŭsiomahutnaha kalektyŭnaha internet-rozumu.

Miž tym amal vypadkova paščaściła natrapić mienavita na takuju kiniematahrafičnuju perlinu —

nieviadomy pierabudovačny film ad nieviadomaha režysiora ź nieviadomymi aktorami

(adzinaje vyklučeńnie — małady Alaksandr Łykaŭ, jaki potym prasłaviŭsia rolami ŭ sieryjałach i šerahu kinafilmaŭ 2000-ch, ale ciapier niešta taksama źnik), čorna-bieły i z drennym hukam. U internecie niama nivodnaj uciamnaj recenzii — i pry hetym film nahetulki jakasna zrobleny.

Pieravažnaja bolšaść halivudskich filmaŭ, źniatych raniej za 80-ja hady, užo možna zaličvać u katehoryju retra. Z savieckim i postsavieckim kinom jašče horš: niekatoryja filmy navat 90-ch užo hledziacca śmiešna i inšapłanietna: nahetulki z taho času źmianiłasia myśleńnie, nahetulki my, pastalełyja ŭ postsaviecki čas, užo adarvanyja ad savieckaha śvietapohladu i kulturnaha kantekstu.

Z «Piekłam» takoha amal nie adčuvajecca. Pa praniźlivaści jon ni na kaliva nie sastupaje znakamitamu «Chałodnamu letu piaćdziasiat treciaha», a pa pahružeńni ŭ temu Hułaha jon jaho navat pieramahaje, robiačysia hetkim kiniematahrafičnym anałaham «Kałymskich apaviadańniaŭ» Šałamava.

Abaviazkova pahladzicie.

Čytajcie taksama:

Kamientary da artykuła