Vo dzie chałui. Mahiły svaich hierojaŭ źniščajuć, a zamiest staviać pomniki kramloŭskim čekistam.
Markov, komandir brihady im. Vorošiłova, połkovnik i Hieroj cccp, proživał s niesovieršiennoletniej
25.11.2025
Kryvadušša, Michaił Pinčuk, avtor knihi "Sovietskije partizany. Mify i riealnosť", pišiet: "V otriadie F.H. Markova było 116 mołodych žienŝin, pričiem tolko 9 iz nich imieli kakije-to dołžnosti. Ostalnyje słužili utiechoj dla partizanskoj vierchuški. Na sovriemiennom jazykie eto označajet, čto dievuški, mołodyje žienŝiny dołžny byli okazyvať sieksualnyje usłuhi. Koje-čto pieriepadało i riadovym partizanam. Sam Fiedor Markov sovmiestno proživał s niesovieršiennoletniej dievuškoj…". Pojaśniu, čto Fiodor Markov, eto komandir brihady im. Vorošiłova, połkovnik i Hieroj Sovietskoho Sojuza.
zabirali vsio, a kto soprotivlałsia, mohli i ubiť
25.11.2025
Kryvadušša, Babuška rasskazyvała o źvierstvach partizan, kak oni diełali nočnyje nabiehi na dierievniu i hrabili, zabirali vsio, a kto soprotivlałsia, mohli i ubiť.
A na utro prijezžali hansy rasstierilivať za nabiehi partizan
25.11.2025
zabirali vsio, a kto soprotivlałsia, mohli i ubiť, za noċ do etoho.
Dražna, podrostkov partizany otvodili za połkiłomietra v pole i rasstrielivali
25.11.2025
A na utro prijezžali hansy rasstierilivať za nabiehi partizan, ivan vaša KP : " Nie žaleli dažie sieḿji frontovikov Siehodnia Dražno - błahopołučnaja dierievnia,..... Do doma Jevy Miefod́jevny Siroty (siehodnia babuškie idiet 86-j hod) partizany nie dobraliś. - Dietočki, nie daj Boh komu-nibud́ uznať tu vojnu, - chvatałaś za hołovu Jeva Miefod́jevna. - My vyžili, a moju podruhu Katiu zastrielili, choť kričała: «Ja svoja!» Zastrielili nieviestku i śviekrov́, ich maleńkoho malčika brosili umirať. A vied́ otiec ich siemiejstva vojevał na frontie.
- Ludi chavaliś v jamach iz-pod kartoški, tak odnu sieḿju priamo tam i rasstrielali, nie požaleli, - s otčajanijem hovorił 80-letnij Vładimir Apanasievič. Dieduška nie vydieržał i razrydałsia. - Mienia sud́ba spasła, a vied́ niekotorych podrostkov partizany śpiecialno otvodili za połkiłomietra v pole i rasstrielivali. Niedavno k nam prijezžali iz rajispołkoma, čiełoviek vosieḿ. Sprašivali o sožžienii Dražno partizanami, pravda li eto. Bolšie mołčali, pokačivali hołovami. Tak mołča i ujechali.
Aleksandr Apanasievič, syn dieduški Vładimira, pokazał pasport ubitoj partizanami Valentiny Šamko. Na fotohrafii - dievočka, miłaja, s naivnym vzhladom, biezzaŝitnaja.
- Eto moja tietia. Mama rasskazyvała, čto jej strielali v hołovu, - s niedoumienijem v hołosie rasskazyvajet diad́ka Aleksandr. - Mama chraniła prostrielennuju kosynku Valentiny, no siejčas najti jeje ja nie mohu."
Volha
24.11.2025
Ćvil na biełaruskuju ziamlu paŭzie z uschodu ŭžo piać stahodździaŭ.
šmat svaich złačynstvaŭ śpisali na niemcaŭ
25.11.2025
Volha, NKVD akupanty šmat svaich złačynstvaŭ śpisali na niemcaŭ, jak jany heta spravbavali zrabić, naprykład, i z Katyniem.
Jaśka
24.11.2025
Usio padobnyja "pomniki" buduć demantavanyja, bo nia moža udzieł u druhoj suśvietnaj vajnie niekatorych słužboŭcaŭ NKUS być indulhiencyjaj za sistemnyja i masavyja złačynstvy, ździejśnienyja hetaj arhanizacyjaj na biełaruskaj ziamli.
Klio
24.11.2025
Vsie oficioznyje "učionyje-istoriki" BSSR i RB do sich por bojatsia łohičieski śviazať dva fakta 1942-44 h.h.: 1) zabros "s bolšoj ziemli" v okkupirovannuju BSSR podhotovlennych (v škołach NKVD) śpiecov po orhanizacii partizanskoj vojny; 2) trahiediju mirnych žitielej, osobienno žitielej uničtožiennych (karatielami hitlerovskich okkupantov) biełorusskich dierievień. Zato hodiťsia "každym pohibšiem "trieťjim/čietviortym", i słaviť NKVD - eto vsiehda požałujsta.
Icchak Aradprinimał učastije v ubijstvach žitielej Lityvy i Biełarusi .
25.11.2025
Klio, Mołodcy Izrail čto vojennych priestupnikov łovit po vsiemu miru, tolko hdie pośledovatielnosť ? čto jevriejev NKVDšnikov nie vydajotie, čto za 2ie standarty ? Kak tam ubijca NKVDšnik Icchak Arad , živ čto nie vydajom ? posodiejstvovať prijezdu Arada v Vilniu dla dači pokazanij, kasajuŝichsia jeho partizanskoho prošłoho v hody Vtoroj mirovoj vojny i vozmožnoj słužby v otriadach NKVD. Sohłasno oficialnoj biohrafii, vo vriemia Vtoroj mirovoj vojny Icchak Arad v 15-letniem vozrastie prisojediniłsia k partizanam, sražavšimsia protiv vojsk viermachta i ich posobnikov. Pośle okončanija vojny ujechał v podmandatnuju Palestinu, vstupił v podpolnyje partizanskije otriady «PALMACH», v otstavku on vyšieł v zvanii brihadnoho hienierała. Boleje 20 let – do 1993 hoda – Arad vozhłavlał miemorialnyj kompleks pamiati žiertv Chołokosta "Jad-Vašiem" i połučił mieždunarodnoje priznanije kak śpiecialist po jevriejskoj istorii Lityvy. Odnako hienieralnyj prokuror Litvy Alhimantas Vałantinas połahajet, čto v biohrafii učionoho jesť i mienieje iźviestnyje stranicy. V Vilnie podozrievajut, čto v vojennyje hody on, buduči v NKVD (partizanom), prinimał učastije v ubijstvach žitielej Lityvy i Biełarusi . Kak ukazano v soobŝienii prokuratury, v matieriałach dosudiebnoho rasśledovanija uhołovnoho dieła imiejetsia dostatočno dannych, pozvolajuŝich połahať, čto Icchak Arad moh sovieršiť v Lityvie priestupnyje diejanija.
Antoś
24.11.2025
Dziakuj chłopcam! Viečnaja pamiać hierojam!
Łarysa Hienijuš
24.11.2025
Nie zhinaj mianie, ja nie sahnusia, Nie bajusia ni strachaŭ, ni zła. Niezdarma ja ź ziamli biełaruskaj Niepachisnaj sasnoju ŭzrasła.
Naprastki jdu niachodžanaj ściežkaju, Mudraść prodkaŭ u haračaj kryvi, Ni prad kim nie schilaju paśpiešna Krychu hordaj svajoj hałavy.
Pad Homielem pastavili pomnik zakinutym u Biełaruś čekistam
Siehodnia Dražno - błahopołučnaja dierievnia,..... Do doma Jevy Miefod́jevny Siroty (siehodnia babuškie idiet 86-j hod) partizany nie dobraliś.
- Dietočki, nie daj Boh komu-nibud́ uznať tu vojnu, - chvatałaś za hołovu Jeva Miefod́jevna. - My vyžili, a moju podruhu Katiu zastrielili, choť kričała: «Ja svoja!» Zastrielili nieviestku i śviekrov́, ich maleńkoho malčika brosili umirať. A vied́ otiec ich siemiejstva vojevał na frontie.
- Ludi chavaliś v jamach iz-pod kartoški, tak odnu sieḿju priamo tam i rasstrielali, nie požaleli, - s otčajanijem hovorił 80-letnij Vładimir Apanasievič. Dieduška nie vydieržał i razrydałsia. - Mienia sud́ba spasła, a vied́ niekotorych podrostkov partizany śpiecialno otvodili za połkiłomietra v pole i rasstrielivali. Niedavno k nam prijezžali iz rajispołkoma, čiełoviek vosieḿ. Sprašivali o sožžienii Dražno partizanami, pravda li eto. Bolšie mołčali, pokačivali hołovami. Tak mołča i ujechali.
Aleksandr Apanasievič, syn dieduški Vładimira, pokazał pasport ubitoj partizanami Valentiny Šamko. Na fotohrafii - dievočka, miłaja, s naivnym vzhladom, biezzaŝitnaja.
- Eto moja tietia. Mama rasskazyvała, čto jej strielali v hołovu, - s niedoumienijem v hołosie rasskazyvajet diad́ka Aleksandr. - Mama chraniła prostrielennuju kosynku Valentiny, no siejčas najti jeje ja nie mohu."
1) zabros "s bolšoj ziemli" v okkupirovannuju BSSR podhotovlennych (v škołach NKVD) śpiecov po orhanizacii partizanskoj vojny;
2) trahiediju mirnych žitielej, osobienno žitielej uničtožiennych (karatielami hitlerovskich okkupantov) biełorusskich dierievień.
Zato hodiťsia "každym pohibšiem "trieťjim/čietviortym", i słaviť NKVD - eto vsiehda požałujsta.
posodiejstvovať prijezdu Arada v Vilniu dla dači pokazanij, kasajuŝichsia jeho partizanskoho prošłoho v hody Vtoroj mirovoj vojny i vozmožnoj słužby v otriadach NKVD. Sohłasno oficialnoj biohrafii, vo vriemia Vtoroj mirovoj vojny Icchak Arad v 15-letniem vozrastie prisojediniłsia k partizanam, sražavšimsia protiv vojsk viermachta i ich posobnikov. Pośle okončanija vojny ujechał v podmandatnuju Palestinu, vstupił v podpolnyje partizanskije otriady «PALMACH», v otstavku on vyšieł v zvanii brihadnoho hienierała. Boleje 20 let – do 1993 hoda – Arad vozhłavlał miemorialnyj kompleks pamiati žiertv Chołokosta "Jad-Vašiem" i połučił mieždunarodnoje priznanije kak śpiecialist po jevriejskoj istorii Lityvy. Odnako hienieralnyj prokuror Litvy Alhimantas Vałantinas połahajet, čto v biohrafii učionoho jesť i mienieje iźviestnyje stranicy. V Vilnie podozrievajut, čto v vojennyje hody on, buduči v NKVD (partizanom), prinimał učastije v ubijstvach žitielej Lityvy i Biełarusi . Kak ukazano v soobŝienii prokuratury, v matieriałach dosudiebnoho rasśledovanija uhołovnoho dieła imiejetsia dostatočno dannych, pozvolajuŝich połahať, čto Icchak Arad moh sovieršiť v Lityvie priestupnyje diejanija.
Nie bajusia ni strachaŭ, ni zła.
Niezdarma ja ź ziamli biełaruskaj
Niepachisnaj sasnoju ŭzrasła.
Naprastki jdu niachodžanaj ściežkaju,
Mudraść prodkaŭ u haračaj kryvi,
Ni prad kim nie schilaju paśpiešna
Krychu hordaj svajoj hałavy.
Abminaju ŭsiu nabrydź, što vokał,
Čałaviečy moj błytaje los.
Hladžu ŭdal, nie marhnuŭšy nat vokam.
Rozum ciemru praniža naskroź!
- Łarysa Hienijuš.