Севярынец пра выбары: Труп ворага не праплыве па рацэ сам
Павел Севярынец. Фота Ірыны Арахоўскай, Belsat.eu.
Калі мы хочам дабіцца свабодных выбараў, масавыя пратэсты патрэбныя на этапе фарміравання выбарчых камісій, мяркуе Павел Севярынец.
«Калі мы моўчкі, ціха і незаўважна ўваходзім у «выбарчы працэс», пастка захлопваецца. Усё. Можаце трапятацца далей колькі заўгодна, скардзіцца ў прэсе, што «нашых, як заўсёды, не ўключылі», звяртацца да міжнароднай грамадскасці і нават байкатаваць. Машына злачынстваў запушчаная, і зламаць яе, калі яна набрала хаду, на парадак складаней», — напісаў Павел Севярынец у сябе ў фэйсбуку.
43-гадовы хрысціянскі дэмакрат Севярынец змагаецца за права стаць адзіным кандыдатам ад дэмакратычнай апазіцыі.
Калі ён пераможа сваіх канкурэнтаў у барацьбе за гэта, ён мае намер сканцэнтраваць намаганні грамадства на этапе фарміравання выбарчых камісій.
Апазіцыя прыдумала складаную схему абрання адзінага кандыдата
«Ключавы момант кампаніі 2020 года — гэта не пачатак датэрміновых фальсіфікацыяў і нават не асноўны дзень галасавання. Ключавы момант — гэта абвяшчэнне кампаніі і прызначэнне «камісіяў», якія займаюцца арганізаваным махлярствам, — піша лідар апазіцыі. — Выхад на Плошчу трэба рабіць не тады, калі зладзейства ўжо адбылося. Трэба выходзіць на пратэст і патрабаваць адстаўкі Ярмошынай ды іншых фальсіфікатараў ПРАЗ НЕКАЛЬКІ ДЗЁН пасля абвяшчэння «выбараў». Гэта абавязаныя рабіць і прыхільнікі ўдзелу, і прыхільнікі байкоту — РАЗАМ», — падкрэслівае палітык вялікімі літарамі.
Севярынец таксама выпусціў крытычную стралу у бок тых, хто ўхіляецца ад канкрэтнай дзейнасці, абмяжоўваючыся агульнай крытыкай сітуацыі:
«Хтосьці піша, што патрэбны удзел да канца. Хтосьці — што толькі Плошча. Хтосьці — што ігнор, і труп твайго ворага праплыве па рацэ. Хтосьці — што байкот з самага пачатку, і тады рэжым рухне. Ды не рухне ён сам па сабе», — засцерагае Севярынец.
Нагадаем, што за ўдзел да канца выступае Андрэй Дзмітрыеў і яго кампанія «Гавары праўду», якія ў 2015 годзе выстаўлялі ў якасці кандыдаткі ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч. Яна не заклікала да масавых пратэстаў на вуліцах, афіцыйныя звесткі налічылі ёй некалькі працэнтаў галасоў.
За байкот ад самага пачатку выступае Зянон Пазняк, які з эміграцыі кіруе Кансерватыўна-хрысціянскай партыяй БНФ. Пазняк сабраў 13 % галасоў на выбарах 1994 года, а ў 2001 і 2006 гадах спрабаваў сабраць 100 тысяч подпісаў, неабходных для рэгістрацыі кандыдатам.
У працэдуры абрання адзінага кандыдата ад апазіцыі ўдзельнічаюць нацыянальна-кансерватыўныя Партыя БНФ і Хрысціянская дэмакратыя, левыя Зялёныя, левацэнтрысцкая Грамада, ліберальная Аб'яднаная грамадзянская партыя і нацыянальна-ліберальны Рух за Свабоду ды шэраг іншых груповак і ініцыятыў.
Апошні раз апазіцыя абрала адзінага кандыдата ў 2006 годзе. Тады выбары скончыліся Плошчай, а беларуская апазіцыя здолела мабілізаваць краіны Еўрасаюза на сваю падтрымку. Менавіта тады ўзніклі праграмы дапамогі рэпрэсаваным, стыпендыяльныя праграмы для студэнтаў, узнік тэлеканал «Белсат», а еўрапейскія фонды пашырылі праграмы падтрымкі беларускай культуры, СМІ і незалежных ініцыятыў.
Тэлеграм-канал «Пул першага», блізкі да прэс-службы Аляксандра Лукашэнкі выказаў меркаванне, што «не будзе ад апазіцыі адзінага кандыдата на прэзідэнцкіх выбарах».
«Чаму не будзе кандыдата? Перасварацца, — пісаў канал. — Шмат гадоў апазіцыя не можа дамовіцца між сабой — і прызнаць гэта таксама не можа». «Пул першага» крытыкаваў таксама дамоўленасці аб праграме адзінага кандыдата: «Мы б, прыкладам, з задавальненнем пачыталі, што правацэнтрысты збіраюцца рабіць пасля рэалізацыі ідэі «выхаду з Саюзнай дзяржавы».
Севярынец заклікае апазіцыю аб'яднацца вакол патрабавання свабодных выбараў.
«Рэжыму трэба падзяліць грамадства на прыхільнікаў удзелу і прыхільнікаў байкоту, і хай валтузяць адно аднаго, каб аж пыл курэў, — піша Севярынец. — Але ўсе мы хочам вольных, справядлівых і сапраўдных выбараў».
Севярынец прапануе «масава падаваць заявы на ўключэнне ў камісіі апазіцыі і незалежных прадстаўнікоў і рабіць новую хвалю пратэстаў, калі ім адмовяць».