Usievaład Ścieburaka. A pamiać padkidaje tolki dobraje… Vierš

Usievaład Ścieburaka apublikavaŭ u fejsbuku novy vierš.

A pamiać padkidaje tolki dobraje
jak vodar śviežaskošanaj travy,
a pamiać pakidaje tolki drobnaje,
vialikaje — źnikaje z hałavy.

Cišejuć huki, kolery źmianiajucca,
minułaje ŭkryvajecca smuhoj,
i samyja niastomnyja stamlajucca
i ściežka astyvaje pad nahoj.

I ad učora mała što ŭzhadajecca —
zdajecca tolki vyjšli na praściah,
a na halincy, što jašče hajdajecca
ŭžo tčecca pavucinka zabyćcia.

ni pieramoh, ni cudaŭ, ni ździajśnieńniaŭ
nie pryhadaju,tolki baču ŭ śnie
junactva čovien poŭny letucieńniaŭ,
što adpłyvaje ŭdaleč bieź mianie.

Kamientary da artykuła