Tur abiacaje kampramat na tych, chto praz tyktok skardzicca na ŭłady
Tyktok staŭ ci nie adzinym instrumientam kamunikacyi prostych ludziej z uładami. Skarhi, jakija niemahčyma kantralavać, zrabilisia hałaŭnym bolem dla čynoŭnikaŭ. Prapahandyst Ihar Tur vyrašyŭ zastrašyć tych, chto skardzicca na ŭłady: maŭlaŭ, u adkaz dastaniem usiu vašu brudnuju bializnu.
Tur zajaviŭ u svajoj prahramie, što raniej čynoŭniki publična nie adkazvali skaržnikam: ci to «sapraŭdy narabili pamyłak», ci navat kali čałaviek sa skarhami nie mieŭ racyi, vyrašali «trymacca dalej ad skandałaŭ — moža, samo ŭsio i rassmokčacca».
«Niekaja hramadzianka zapisała niešta krytyčnaje va ŭmoŭnym tyktoku — maŭlaŭ, joj, šmatdzietnaj, nie dajuć naležnuju kvateru — i źbiraje sotni kamientaryjaŭ, dzie ŭsie ablivajuć brudam čynoŭnikaŭ, usiu krainu i taho, chto ŭsio heta prydumaŭ. A čynoŭniki, što kantaktavali ź joj, maŭčali», — kaža Tur, chacia heta niapraŭda: na rezanansnyja siužety ź internetu čynoŭniki reahujuć i asabliva padrabiazna tłumačać, u čym jany majuć racyju, a hramadzianin nie maje.
Ciapier ža ŭłada bačyć kamunikacyju ź ludźmi tak. Tym, chto vychodzić publična sa svaimi skarhami, abiacajuć cebar pamyjaŭ.
«Siońnia pryjemna pahladzieć, jak na narakańni dziaržava ŭsio čaściej adkazvaje ŭpeŭniena i imhnienna: «Pačakajcie, hramadzianka! Vy pamylajeciesia i ŭvodzicie svaich hledačoŭ u zman. Vam prapanoŭvali i toje, i heta, ale vy chitrujecie — chočacie i rybku źjeści, i ŭsio astatniaje. Tak nielha. I nie treba sprabavać złamać dziaržavu publičnym skandałam». Nahnuć dziaržavu skandałam užo dakładna nikomu nie ŭdasca. Heta na zamietku ŭsim achvočym», — abiacaje Tur.
«A kali spatrebicca, to ŭ adkaz na publičnuju niapraŭdu z boku niejkaha hramadzianina dziaržava pakaža niepryjemnuju dla niekaha, ale čystuju praŭdu. Naprykład: «A čamu vy, hramadzianka, žadajučy kvateru, nie viedziacie haspadarku razam z mužam i nie zajaŭlajecie jaho jak člena siamji? Choć u jaho jość navat ułasnaja kvatera, jakuju jon zdaje. Napeŭna, kab chitraściu atrymać bolš lhotnych mietraŭ, ci nie tak?» — udakładniaje jon.
Pavodle prapahandysta, kancepcyja sučasnaj sacyjalnaj dziaržavy i «pravilnaj sacyjalnaści» nie ŭ tym, kab zadavalniać patrabavańni kožnaha, chto źviartajecca, a ŭ tym, kab kamunikacyja «dziaržava — hramadzianin» była spraviadlivaj.
«Pryniata rašeńnie prezidenta: kasić travu na ŭčastkach i navodzić paradak. Značyć, treba paradak i treba kasić, a nie narakać, što heta ciažka, doŭha abo lanota», — rasstaviŭ kropki Tur.
Čytajcie taksama:
Łukašenka: Ja pračytaŭ toje, što pisali ŭ tyktokach, «tyktokalisia» našy vykładčyki