Kaviarnia «Marks», ź jakoj vyhnali mastačku, vybačyłasia. Ciapier abaroncy kafe pakryŭdzilisia i zaklikajuć da jaho kenselinhu

U historyi ź niaŭdałym majstar-kłasam adbyŭsia niečakany pavarot. Tyja, chto padtrymlivaŭ u kanflikcie kaviarniu, ciapier pišuć, što nahi ich tam bolš nie budzie.

Nahadajem: historyja pačałasia z taho, što minčanka Taćciana Mularčyk padzialiłasia ŭ Threads svaim niaŭdałym pachodam u modnuju kaviarniu «Marks» na Załatoj Horcy. Pa słovach žančyny, jaje paprasili syści praz toje, što jana prosta malavała.

Ale chutka ŭ kamientaryjach źjaviłasia śviedka hetaj situacyi. Jana ŭdakładniła, što nasamreč Taćciana była nie adna, a ŭ kampanii čałaviek vaśmi — i z boku vyhladała, što mastačka ładzić majstar-kłas. Pry hetym, jaho ŭdzielnicy myli pendźliki ŭ šklankach kaviarni.

Pad dopisam mastački pačałasia aktyŭnaja dyskusija — ciapier tam bolš za 1,1 tysiačy kamientaroŭ. Bolšaść ludziej stała na bok kaviarni.

Adnačasova skandał spravakavaŭ cunami z žartaŭ u sacyjalnaj sietcy. Haradžanie i brendy pačali prydumlać, za što jašče možna było b pakryŭdzicca na kafe.

Voś, naprykład, što apublikavaŭ biełaruski brend adzieńnia Fave: «Nu voś, pryjechali! Nam siońnia zabaranili šyć adzieńnie. Karaciej, ranicaj siadzim usim kalektyvam u adnoj minskaj kaviarni. Sabralisia pajeści desiertaŭ, vypić kavy i zaadno pamiž spravaj sšyć paru chudzi. Kab vy razumieli — vakoł było zaniata ŭsiaho niekalki stolikaŭ… Karaciej, stavim my na stoł šviejnyja mašynki, pačynajem ustaŭlać katuški ź nitkami… I tut padychodzić administratar i kaža: «Ja viedaju, što biełaruskija brendy na samoj spravie ŭsio ŭ Kitai šyjuć, a tut tolki birki pryšyvajuć. Tak što nie treba voś hetaha ŭsiaho… Lakały svaje prybiarycie, i ŭvohule hety stolik zabraniravany». A samaje dziŭnaje — na ŭvachodzie nie było nijakaj infarmacyi, što sa šviejnaj mašynkaj prychodzić nielha…».

Ciapier u kanflikcie adbyŭsia novy pavarot.

Kaviarnia «Marks» vyrašyła ŭsio ž paprasić prabačeńnia: na staroncy kafe ŭ Threads źjaviŭsia vialiki dopis. Hałoŭny sens jaho zvodzicca da prośby papiaredžvać kafe, kali naviedvalniki płanujuć pravieści tam niešta bolš, čym prosta razmovu za kavaj.

Pry hetym padkreślivajecca, što supracoŭnik «Marksa» ŭ situacyi z mastačkaj taksama nie mieŭ racyi, bo pa standartach kaviarni nielha prajaŭlać niepryjaznaść da haściej. Z hetaj nahody i prahučali vybačeńni.

Zdavałasia b, u historyi možna pastavić kropku. Ale ž nie: znajšłosia davoli šmat ludziej, jakija paličyli siabie pakryŭdžanymi praz toje, što kaviarnia paprasiła prabačeńnia.

Dopis «Marksa» nabraŭ užo kala 300 kamientaryjaŭ — i ciapier tyja, chto padtrymlivaŭ kaviarniu, pišuć, što bolš nikoli tudy nie pryjduć. Voś samy papularny kamientar, jaki łajknuła amal 500 čałaviek:

«Vas abaraniaŭ uvieś minski treds, a vy ŭ momant usio abiascenili. Niezrazumieła, dla čaho takija prabačeńni. Da taho ž z boku supracoŭnika nie było nijakaha niepryjaznaha staŭleńnia da akvarelščyc, jak vy ŭkazali ŭ svaim dopisie. Čałaviek vykonvaŭ svaju pracu. Kali b mastačcy nie spadabałasia, što joj za kavu treba płacić, taksama b prasili prabačeńnia?

Mabyć, dziakuj vašaj kaviarni. Ale dla mianie važna, u jakich umovach pracujuć supracoŭniki i jak pavodzić siabie kiraŭnictva paśla takich situacyj».

Kamientary da artykuła