«U budni — 2‑7 čałaviek». Ksiandza ź Minska adpravili słužyć u Mahiloŭ, i jon nie chavaje svajho rasčaravańnia

Niadaŭna mitrapalit Minska-Mahiloŭski arcybiskup Juzaf Stanieŭski abviaściŭ pra novyja pryznačeńni ŭ svajoj dyjacezii. Ksiondz Alaksandr Ułas, były dyrektar hałoŭnaha katalickaha partała Biełarusi, byŭ pryznačany na pasadu vikaryja parafii Uniebaŭziaćcia Najśviaciejšaj Panny Maryi i Śviatoha Stanisłava ŭ Mahilovie. I navat nie rabiŭ vyhlad z samaha pačatku, što novaje pryznačeńnie jaho natchniaje, zaŭvažyŭ Katolik.life. 

Ksiondz Alaksandr Ułas u Ijerusalimie. Fota: facebook.com/alexulas

«Paśla 25 hadoŭ śviatarstva zdaryłasia zaraz, što pryznačyŭ mianie naš Mitrapalit vikaryjem u Mahilovie. Zamiest kamientaroŭ dazvolcie prosta pramaŭčać. U niekatorych situacyjach cišynia pramaŭlaje lepš za słovy», — z horyčču napisaŭ śviatar na svajoj staroncy ŭ fejsbuku.

Mnohija vierniki vykazali padtrymku śviataru, adznačyŭšy, što jon pramaŭlaŭ u minskim katedralnym kaściole dobryja kazańni, a nie «razvažańni, jakija čytajuć z papierki», i zapeŭnili ŭ malitvie za jaho. 

Adna ź viernic zaznačyła, što ŭsiudy jość ludzi, hodnyja taho, kab pačuć dobryja kazańni: «ci ŭ Mahilovie, ci ŭ Mazyry, ci ŭ Małym Sitnie». A žančyna niepasredna z Mahilova skazała: «U Mahilovie taksama śviatary patrebny. Nie treba nas bajacca».

Mitrapalit Juzaf Stanieŭski i ksiondz Alaksandr Ułas

Chočaš ci nie chočaš, ale nie padparadkavacca rašeńniu biskupa śviatar nie moža. Ale ŭžo paśla pieršaha tydnia na novaj pasadzie, słužačy ŭ kafiedralnym kaściole ŭ Mahilovie, ksiondz Alaksandr Ułas na svajoj staroncy padzialiŭsia ŭražańniami ad novaj pracy. Jany vykazanyja adnym słovam — «sumna», i havorka nie pra horad:

«Sum — pra inšaje: pra chram i pra parafiju. Kožny dzień — śviataja imša. Kožny dzień — spoviedź. Ranicaj na słužbu prychodzić ad dvuch da šaści čałaviek, uviečary — ad troch da siami».

Śviatar adznačyŭ, što ŭ čaćvier na viačerniaj adaracyi jon naličyŭ usiaho 13 ludziej, jakija malilisia, a za ŭvieś tydzień da spoviedzi prystupiła tolki piać čałaviek — i ŭsie jany pryjšli tolki ŭ niadzielu:

«Ale, jak skazaŭ adzin sa śviataroŭ, «tabie jašče pašancavała» — u jaho za ceły miesiac nie było nivodnaha, chto pryjšoŭ da spoviedzi».

U kamientarach jamu adznačyli, što «važnaja jakaść, a nie kolkaść», i vykazali mierkavańnie, što «jość da čaho imknucca»:

«Jość nad čym pracavać. Harčyčnaje ziernie, pasiejanaje ŭ ziamlu, vyrastaje bolš za inšyja drevy, tak što i ptuški chavajucca ŭ halinach. Vy tvorčy čałaviek i kłasny śviatar. Vy zrobicie ŭsio, što budzie mahčyma, dla hetych ludziej i dla ŭsich, chto jašče źjavicca. Boh lubić pačynać z małoha».

Kamientary da artykuła