Kaleśnikava i Babaryka skazali, što nie škadujuć pra svajo rašeńnie ŭ 2020-m
«U takija pierałomnyja momanty: kali ty možaš, značyć, ty pavinien».
Fota: LookByMedia
Maryja Kaleśnikava i Viktar Babaryka na pieršaj pres-kanfierencyi paśla vyzvaleńnia adkazali, ci nie škadujuć jany pra toje, što ŭsio adbyłosia mienavita tak.
«Heta, napeŭna, pytańnie, jakoje mnie zadajuć čaściej za ŭsio za apošnija 5 hadoŭ ad usich. Pačynajučy ad usich ludziej, jakija sa mnoj znachodzilisia pobač na susiednich miescach u kamierach, zakančvajučy tymi, chto vioŭ śledstva. I navat praz 5 hadoŭ mnie hetaje pytańnie nie pierastajuć zadavać, i vy taksama mnie jaho zadajacie.
Nie, ja ni pra što nie škaduju. Ja miarkuju, što byvajuć takija časiny, jakija pierad nami staviać takija pytańni, składanyja pytańni, i my pavinny rabić składany vybar.
Hety składany vybar ja zrabiła vielmi lohka, bo ja była i zastajusia absalutna ŭpeŭnienaja, što ja padtrymała pravilnuju ideju, ja padtrymała svaje kaštoŭnaści, jakija vykazvaje Viktar Dźmitryjevič i Eduard Babaryka, jahony syn.
Ja takaja nie adna, nas vielmi šmat. I navat ciapier, prajšoŭšy praź vielmi ciažkija vyprabavańni i pakuty, jakija dla mianie častkova skončylisia, a dla mnohich ludziej jany jašče praciahvajucca, ja zaŭsiody pra heta pamiataju…
Ja ŭsio adno dumaju, što ŭ takija pierałomnyja momanty: kali ty možaš, značyć, ty pavinien. I voś, mabyć, heta adkaz na vaša pytańnie».
Kaleśnikava raskazała, što płanuje prabavić čas ź blizkimi, zaniacca muzykaj i padarožničać.
Viktar Babaryka adznačyŭ:
«Ja ŭsio žyćcio rabiŭ toje, što ja ličyŭ pravilnym i patrebnym. U 2020 hodzie ja zrabiŭ — my zrabili — toje, što my mahli zrabić. Ty možaš siabie dakarać tolki, kali ty čahości nie darabiŭ.
Rašeńnie [udzielničać u vybarach] było pravilnym u momant jaho pryniaćcia.
Tamu nie, ja nie škaduju pra toje, što ja zrabiŭ. (…) My nie prajhrali. My vyjhrali. My nie atrymali pryz — ale my apynulisia macniejšymi».
Babaryka taksama zhadaŭ učynak Kaleśnikavaj z pašpartam.
«Nie viedaju, ci pieradavali Mašy ci nie, ale ciapier ja chaču publična skazać… Navat dzień nie pamiataju, ale momant, kali ja zrazumieŭ, što ŭsio było zroblena pravilna. Heta kali Maša parvała pašpart.
Ja viedaju, što mienavita ŭ toj momant ja zrazumieŭ pravilnaść rašeńnia, bo … (…) Heta było zroblena całkam emacyjna. A kali heta tak, značyć, daviarajcie žanočaj intuicyi».