Ён заўважае, што ў Офісе ідуць шляхам ультыматума (ультыматум - гэта не дыялог).
Отец Засандалий
12.08.2025
[Рэд. выдалена]
отбеліватель М
12.08.2025
Так так, але як можна арганізаваць дыялог, калі яготэ прагне толькі адзін бок? Гэта выглядае як жаданне прагнуцца
М
12.08.2025
Дакладна столькі ж краін, дзе дыялёгу не было. Ну і другое пытаньне, дыялёг з кім? Дыялёг можа быць толькі па пытаньні выхаваньня палітвязьняў. Ну і ўцёкаў банды за мяжу
Нафталін
12.08.2025
Нафталін
без стыда и боли
12.08.2025
[Рэд. выдалена]
Заслужанаму кловуну
12.08.2025
Найбольшы поспех быў там, дзе не языкамі малолі ўвесь час са сваімі плянамі і "кожны робіць што можа", а справу рабілі.
Не верю ни единому слову
12.08.2025
Типичная либеральная болтовня. В Минске на митинге в 2005- ом сразу после псевдовыборов сей кандидат утверждал, что режим продержится максимум два года. Прошло двадцать. Не верьте интеллигентам и экс коммунистам. Милинкевич и то, и другое. Свою трусость, беспомощность они прикрывают памяркоунасцю.
Абу
12.08.2025
Няўдачнікі са стажам працягваюць навучаць. Людзі, аніразу не дасягнуўшыя палітычнага поспеху, працягваюць "прадстаўляць інтарэсы беларусаў" па форумах і самітах. Сфармавалася закаснелая "элітка" без аніякіх свежых ідэяў - адно талдычаць відавочнасцю. Процьма інтэрв'ю, каментароў, артыкулаў - адна балбатня. Надакучылі.
Shtyu
12.08.2025
Дарослыя думкі. Усе гэтыя “абрынем рэдым” ужо 30 год не працуюць і толткі заганяюць Луку ў рукі Пуціна
Дыялох
12.08.2025
Shtyu, як жа яго з адтульны выцягнуць калі ен бедны сам туды бяжыць? Мо лапідарны Зе Бруклінскі ведае?
Дыялох
12.08.2025
Я за тое што прапаноўвае Адзіны Кандыдат ад Апазіцыі Мілінкевіч “Міля”
.
12.08.2025
1. Мілінкевіч занадта спрашчае, калі зводзіць дэмакратычныя поспехі Польшчы па параўнанню з Румыніяй толькі да выбару "дыялог або кара". Поспехі Польшчы вынікалі не з таго выбару, або не толькі з таго выбару, або яны і той выбар вынікалі з іншых фактараў (калі гучыць складана - ну што рабіць, гісторыя не заўсёды раскладваецца на простыя ланцужкі "прычына - наступства"). Польшча ўвогуле мела больш моцныя дэмакратычныя традыцыі ў сваёй гісторыі па параўнанню з Румыніяй. І гэта магло ўплываць на выхаванне і погляды нават савецкіх дзеячаў Польшчы. І на далейшае развіццё ў постсавецкі перыяд. Таксама ўплывалі стан эканомікі, моцная роля каталіцкага касцёла, геаграфічная блізкасць і лепшыя магчымасці інтэграцыі ў ЕС. Дыялог дадаў стабільнасці на першым этапе, саюзніка ўнутры краіны. Ці быў бы без дыялогу толькі румынскі пуць - не факт, гэта адкрытае пытанне.
2. Далей, і ў Румынію таксама не даехалі савецкія танкі. Значыць, галоўным фактарам перамогі ў абодвух краінах быў усё ж развал СССР.
3. А так пагаджуся, што і сцэнарыі бываюць розныя, і кампрамісы трэба шукаць, і што трэба хаця б спрабаваць і паказваць дамоваздольнасць.
4. Пры гэтым трэба разумець, што гэта слабы пуць (за адсутнасцю лепшых). Гэта надзея, што нехта з "эліт" краіны ў нейкі час нестабільнасці вырашыць пашукаць пуці на Захад і не пабаіцца маскоўскага лобі. Выглядае так, што адмоўны выбар ва ўладную вертыкаль зараз зусім не прапускае людзей, якія могуць сябе дазволіць такія думкі і планы. Надзея толькі на выбрык гісторыі. Ну хаця б так.
Эхма
12.08.2025
После того, как Тихановская заявила, что "Россия - наш общий враг", никакого диалога с этой командой не может быть по определению. Не потому, что Россия плохая или хорошая, а потому что она - реальность, которая в обозримом будущем никуда не денется.
Враг
12.08.2025
Эхма, Пыня мудила
Гэта той Мілінкевіч
12.08.2025
Які дэманстрантаў па хатах распусціў? Ну а зараз мы ідзём дадому святкаваць дзень волі.
Вадзім
12.08.2025
Па мойму тыповая "памылка выжыўшага" і блытаніна прычын і вынікаў.
Там дзе дыктатары былі ці слабейшыя ці недзе ў душы дабрэйшыя, і ў прынцыпе дапускалі дыялог. А гэта ўжо палова справы. Там дыялог у прынцыпе быў магчымы.
Ну а там дзе дыялог і ў думках не дапускалі, там яго душылі на карню і/ці спускалі на тармазах, і ніхто і ня меў шанца той дыялог наладзіць.
Проста дыктатуры - яны таксама розныя. І да розных дыктатур - розны падыход.
Милинкевич: Если посмотреть на опыт других стран, наибольший успех был там, где удалось спрогнозировать и реализовать диалог
Польшча ўвогуле мела больш моцныя дэмакратычныя традыцыі ў сваёй гісторыі па параўнанню з Румыніяй. І гэта магло ўплываць на выхаванне і погляды нават савецкіх дзеячаў Польшчы. І на далейшае развіццё ў постсавецкі перыяд.
Таксама ўплывалі стан эканомікі, моцная роля каталіцкага касцёла, геаграфічная блізкасць і лепшыя магчымасці інтэграцыі ў ЕС.
Дыялог дадаў стабільнасці на першым этапе, саюзніка ўнутры краіны. Ці быў бы без дыялогу толькі румынскі пуць - не факт, гэта адкрытае пытанне.
2. Далей, і ў Румынію таксама не даехалі савецкія танкі. Значыць, галоўным фактарам перамогі ў абодвух краінах быў усё ж развал СССР.
3. А так пагаджуся, што і сцэнарыі бываюць розныя, і кампрамісы трэба шукаць, і што трэба хаця б спрабаваць і паказваць дамоваздольнасць.
4. Пры гэтым трэба разумець, што гэта слабы пуць (за адсутнасцю лепшых). Гэта надзея, што нехта з "эліт" краіны ў нейкі час нестабільнасці вырашыць пашукаць пуці на Захад і не пабаіцца маскоўскага лобі. Выглядае так, што адмоўны выбар ва ўладную вертыкаль зараз зусім не прапускае людзей, якія могуць сябе дазволіць такія думкі і планы. Надзея толькі на выбрык гісторыі. Ну хаця б так.
Там дзе дыктатары былі ці слабейшыя ці недзе ў душы дабрэйшыя, і ў прынцыпе дапускалі дыялог. А гэта ўжо палова справы. Там дыялог у прынцыпе быў магчымы.
Ну а там дзе дыялог і ў думках не дапускалі, там яго душылі на карню і/ці спускалі на тармазах, і ніхто і ня меў шанца той дыялог наладзіць.
Проста дыктатуры - яны таксама розныя. І да розных дыктатур - розны падыход.