«U mianie było piać mužčyn. Šosty — Isus». Asia Papłaŭskaja chacieła stać manaškaj, ale nie atrymałasia

Asia Papłaŭskaja raniej była viadomaja jak aktyŭnaja błohierka i žurnalistka. Adnak zamiest čarhovaha šlubu jana niečakana dla ŭsich abrała žyćcio ŭ manastyry. Paśla piaci hadoŭ, praviedzienych tam, joj nie dazvolili syści ŭ manaški. Asia ličyła, što znachodzicca ŭ Biełarusi joj niebiaśpiečna — bo jana pisała listy palitviaźniam, choć i nie adpraŭlała ich.

Asia Papłaŭskaja. Skryn videa: belsat_life / YouTube

Kala dzieviaci hadoŭ tamu Asia Papłaŭskaja žyła zusim inšym žyćciom. Jak raskazała žančyna ŭ jutub-prajekcie «Biełarus biełarusu» na «Biełsacie», u toj čas jana była žurnalistkaj, aktyŭna viała błoh, naviedvała kulturnyja padziei, piła kavu i piva na roznych dehustacyjach i ščyra maryła stać viadomaj błohierkaj:

«Ja była błohieram i vielmi chacieła stać bolš papularnym błohieram. I na samoj spravie išła pa hetym šlachu, šukała svaju nišu. Pisała pra kavu, pisała pra piva, jeździła na niejkija adkryćci, na niejkija dehustacyi, pisała pra kaviarni, pra restarany».

Skryn videa: belsat_life / YouTube

Pa słovach Asi, jaje vielmi pryciahvała mastackaja tusoŭka — piśmieńniki, muzykanty, akciory. Jana ličyła hetych ludziej svaim naturalnym asiarodździem. Ale ŭžo tady, jak ciapier pryznajecca žančyna, u jaje była ŭnutranaja zaležnaść: joj było niaŭtulna biez ramantyčnych adnosin. Jana pierachodziła z adnaho ramana ŭ druhi, nie dajučy sabie mahčymaści zastacca adna:

«Ja tady hetaha nie ŭśviedamlała. (… ) Kali ŭ mianie zakančvaŭsia adzin raman, u mianie padśviadoma nibyta antenki vyrastali. Ja takaja: aha, nastrojvajemsia na pošuk nastupnaha kandydata. I ŭ mianie raman pierachodziŭ u raman. Heta było tak, što «Asia zaŭsiody pry mužyku».

Rašeńnie źmianić žyćcio

Ź ciaham času žančyna pryjšła da razumieńnia, što choča duchoŭnaj hłybini, a nie paviarchoŭnaści śvieckaha žyćcia. Jak jana zhadvaje, źjaviłasia vyraznaje žadańnie ruchacca ŭ bok katalickaj viery i adnosin z Boham. I pierad joj paŭstaŭ kankretny vybar:

«Ci ja idu ŭ manastyr i, značyć, admaŭlajusia i ad adnosin z mužčynami, i ad usiaho śvieckaha žyćcia. Ci ja zastajusia ŭ hetym žyćci, ale ŭsio roŭna ŭžo razumieła, što mnie treba budzie ŭładkoŭvać adnosiny raz i nazaŭsiody».

Skryn videa: belsat_life / YouTube

Pa słovach žančyny, jana zrabiła vybar na karyść duchoŭnaści i malitvy, niahledziačy na strach pierad nieviadomym:

«Heta šlach u nieviadomaść. (… ) Ale ŭ mianie była ćviordaja ŭpeŭnienaść, što Hospad mianie nie pakinie. Ja nastolki davieryłasia Bohu Ajcu, jakoha mnie nie chapała ŭ dziacinstvie, što skazała: dobra, ja idu, daviaraju — i niachaj budzie jak budzie».

Adnak jaje rašeńnia nie zrazumieli blizkija. Zhadvajučy reakcyju maci, Asia raskazvaje, što taja paličyła, što dačku «ačmuryli i zaciahnuli ŭ siektu». Małady čałaviek i siabry taksama nie padtrymali — dla bolšaści ź ich jana pierastała być «svajoj»:

«Usie astatnija skazali: nam z taboj nie pa darozie. Z taboj piva ŭžo nie vypješ. Ty ŭžo ŭsia tam, u Kaściole, tamu havaryć niama pra što».

Žyćcio ŭ klaštary

U klaštary, jak pryznajecca žančyna, jaje žyćcio źmianiłasia kardynalna. Pieršaje, što jaje šakavała — poŭnaja zabarona na sacsietki i karystańnie telefonam. Dla čałavieka, jaki žyŭ u internecie, heta stała sapraŭdnaj łomkaj:

«Heta była łomka, heta byŭ šok. Ty ŭstaješ i razumieješ, što nie možaš uziać telefona ŭ ruki. Heta było ciažka».

Pačałosia žyćcio słužeńnia: uborka, myćcio voknaŭ na Vialikdzień, aharod, dohlad pažyłych, pamirajučych siaścior. Pa słovach Asi, mienavita hetaje słužeńnie stała dla jaje duchoŭna najbolš značnym:

«Być pry pamirajučaj siastry (…) Heta dało mnie vielmi mnoha dla majho duchoŭnaha raźvićcia. Kali čałaviek sustrakajecca sa śmierciu, jon pieraasensoŭvaje žyćcio».

Jana piać hadoŭ rychtavałasia da pryniaćcia manaskich abiacańniaŭ. Jak zhadvaje žančyna, jaje nastaŭnicy byli ŭpeŭnienyja, što jana hatovaja. Ale źjaŭlalisia i inšyja mierkavańni:

«Niekatoryja kazali, što ja značna bolš zrablu, kali budu ŭ śvieckim žyćci… što mnie ŭ manastyrskich ścienach zaciesna».

Skryn videa: belsat_life / YouTube

Rašeńnie kiraŭnictva klaštara nie dapuścić jaje da prynašeńnia manaskich abiacańniaŭ stała absalutna niečakanym i traŭmatyčnym:

«Ja była ŭ absalutnym šoku, bo razumieła, što majo žyćcio razvaliłasia. Piać hadoŭ prosta nibyta katu pad chvost. (…) Ja nie była hatovaja da nijakaha inšaha žyćcia. Ja rychtavałasia być manaškaj. Kropka. Nijakaha šlachu nazad u majoj hałavie nie isnavała».

Paśla klaštara

Paśla adjezdu z klaštara Asia viarnułasia ŭ Minsk z adnym čamadanam, u manaskim adzieńni. Śvieckaha adzieńnia jana nie mieła. Pa słovach žančyny, jana litaralna apynułasia na vulicy. Maci adkazała:

«Manastyr byŭ tvaim rašeńniem, tvaim vybaram — tamu spraŭlajsia sama».

Zastavacca ŭ Biełarusi, jak pierakananaja Asia, joj było niebiaśpiečna.

Jana raskazvaje, što jašče ŭ manastyry pisała listy palitviaźniam — choć i nie adpraŭlała ich.

Aproč taho, jašče padčas znachodžańnia Asi ŭ klaštary pra jaje pisali biełaruskija niezaležnych miedyja. Kali jana vyjšła z klaštara — znoŭ pra jaje pisali i brali intervju. Akramia hetaha, u jaje jość tatuiroŭki ź biełaruskim arnamientam na ruce.

«Mnie chacieli, kab ja ich vyvieła jašče tady, jak pryjšła ŭ manastyr. Ja sprabavała heta zrabić, ale mnie skazali, što heta niemahčyma», — raskazvaje žančyna.

Z momantu vychadu z manastyra minuła dzieviać miesiacaŭ. Ciapier, jak adznačaje Asia, jana nie šukaje adnosin i navat nie dumaje pra ich:

«Amal siem hadoŭ była adzinokaj. I ciapier ja adzinokaja i ščaślivaja. Kali havaryć pra adnosiny — u mianie takoj patreby niama. Tamu što ŭ mianie było piać mužčyn. Šosty — Isus. I na hetym možna spynicca».

Kamientary da artykuła