Volha Łojka: Sankcyi na biełaruskija kalijnyja ŭhnajeńni mohuć być pomstaj z boku Rasii

U novym analityčnym vypusku TOKu ekanamičnaja ahladalnica Volha Łojka vykazała kanśpirałahičnuju viersiju ŭviadzieńnia sankcyj na biełaruskija kalijnyja ŭhnajeńni.

Razvažajučy pra mahčymaści źniaćcia sankcyj ź Biełarusi, ekanamičnaja ahladalnica Volha Łojka vykazała, pa jaje słovach, kanśpirałahičnuju viersiju ab tym, što litoŭskija i jeŭrapiejskija sankcyi na biełaruski kalij — heta «kreatura ŭ tym liku ruskich, bo atrymałasia sapraŭdy dastatkova dziŭna — rasijskija kalijnyja ŭhnajeńni nie zabaronieny, Jeŭropa ich kuplaje».

Jak viadoma, paśla taho, jak Litva zakryła mahčymaść tranzitu biełaruskich uhnajeńniaŭ praź jaje party, Biełaruś vykarystoŭvaje rasijski port Uść-Łuha, jaki źjaŭlajecca votčynaj asnoŭnaha kankurenta «Biełaruśkalija» — «Urałkalija».

«Byli padazreńni, byli zajavy «nu hladzicie, heta ž našy kalehi, siabry, my možam vazić svoj biełaruski kalij pad vyhladam rasijskaha kaliju». Ale ničoha takoha, miarkujučy pa ŭsim, nie adbyvajecca», —

adznačaje Łojka i davodzić, što, na jaje pohlad, heta zusim nie vypadkova:

«Ja nie vyklučaju taho, što ŭsia hetaja schiema i ŭpłyŭ ruskich — heta vielmi nastajałaja, vielmi chałodnaja, uzvažanaja i razvažlivaja pomsta za 2013 hod».

Jak zhadvaje Łojka, u 2013 hodzie «Rasija źjeła žorstki, hruby, vidavočna niedružalubny najezd Biełarusi z razvałam Biełaruskaj kalijnaj kampanii, stvoranaj dvuma sajuźnikami, siabrami».

Tady Biełaruś adnabakova spyniła supracoŭnictva ŭ miežach ahulnaj kalijnaj kampanii. Jana abvinavaciła rasijan u praźmiernym karystalubstvie i abmiežavańni dachodaŭ. Byŭ aryštavany rasijskaha top-mieniedžar Urałkalija — Baŭmhiertnier. Inšyja top-mieniedžary byli abvieščany ŭ mižnarodny vyšuk praz Interpał.

Choć kanflikt praź niekalki miesiacaŭ zharnuŭsia i Baŭmhiertnera adpuścili, adčuvańnie «asadačku» zastałosia:

«Było tady cikava, nakolki ŭvohule Rasija hatovaja heta ŭsio ciarpieć. Vašaha top-mieniedžara sadžajuć u «amierykanku», publična źnievažajuć, pakazvajuć videa, dzie jon staić na raściažcy. Zdavałasia, što kryŭda takaja jość».

Łojka pryhadvaje, što praz čatyry-piać hadoŭ paśla epapiei zadavała pytańnie na hety kont tym, kaho jana zakranuła z rasijskaha boku. Jany havaryli, što nijakaha asadačku nie zastałosia. Pa jaje słovach, biznesmieny zaŭvažyli, što pryzvyčailisia da taho, što ich niechta kidaje, kryŭdzić, prynižaje.

«Ale niechta moh zataić kryŭdu», — ličyć Łojka.

«Z tych časoŭ kampanija pamianiała ŭładalnika na pryvatnaha, ale dastatkova blizkaha da dziaržavy. Tema Biełarusi joj nie čužaja. Ja b skazała, što nie vyklučaju hetuju viersiju, nie liču jaje čysta kanśpirałahičnaj. Bo i tema jość, i matyŭ jość», — davodzić svaju pazicyju Łojka i dadaje:

«Toje, što biełarusam dastatkova niekamfortna va Uść-Łuzie, taksama vidavočna. I tamu žadańnie damovicca [z Zachadam] ŭ Łukašenki pavinna być dastatkova vialikim».

Kamientary da artykuła