У фільмах жахаў і гісторыях аб прывідах цемра часта асацыюецца з нечым страшным. Шмат для каго, асабліва для дзяцей, гэта можа выліцца ў сапраўдны страх цемры. Але псіхолагі тлумачаць, што ў гэтага страху нашмат больш сур’ёзныя прычыны, якія зусім не абмяжоўваюцца з’явамі масавай культуры.
Страх цемры — даволі папулярная рэч, асабліва сярод дзяцей. Страхі ўвогуле з’яўляюцца нармальнай часткай развіцця дзіцяці, і ў большай часткі дзяцей страх перад цемрай з часам праходзіць.
Навукоўцы схільныя адносіць гэтую фобію да так званых гатовых страхаў, што азначае: мы гатовыя або схільныя баяцца некаторых рэчаў больш, чым іншых. Такія страхі вынікаюць з таго, што было небяспечнае для нашых далёкіх продкаў. Напрыклад, гэта страхі вышыні, павукоў, змей і цемры, тлумачыць Huffpost.
Калі ў цемры ёсць драпежнікі, наўрад ці вы іх пабачыце, і для старажытных людзей гэта таксама было актуальна. Меркавана, тыя людзі, якія пазбягалі небяспечнай цемры, мелі больш шансаў выжыць у старажытным свеце, і таму шляхам эвалюцыі гэты страх перадаўся нам.
Той, хто баіцца цемры, насамрэч можа не любіць нявызначанасць, якую гэтая цемра з сабой нясе. Большасць рэчаў, якія парушаюць наш спакой, — гэта рэчы, якія мы не можам кантраляваць і лічым непрадказальнымі, і цемра — адна з іх. Кожны раз, як мы уваходзім у цёмны пакой ці бачым чорнае начное неба, на памяць могуць прыйсці выявы з фільмаў жахаў, а дзеці могуць падумаць пра монстраў.
Таксама людзі могуць баяцца цемры, калі ў такіх абставінах з імі калісьці здарылася нешта дрэннае, напрыклад, ноччу на іх напалі ці іх абрабавалі. У такім выпадку чалавек можа пачаць асацыяваць тую дрэнную падзею з цемрай і начным часам. Страх цемры можа быць і часткай посттраўматычнага стрэсавага разладу — з’явы, з якой варта звярнуцца па дапамогу да псіхатэрапеўта.
Нарэшце, важна адсочваць свой страх цемры і заўважаць, калі ён пачынае перашкаджаць вашаму звычайнаму жыццю, дабрабыту і адносінам з іншымі людзьмі. Калі з вамі такое здарылася, псіхатэрапія можа палепшыць ваш стан.
«Цяпер я разумею, якім быў дурнем». «Тэрапія не адразу дае эфект». Чатыры рэальныя беларускія гісторыі пра дэпрэсію
«Сябар сям’і» (A Friend of the Family) — самая ўражальная крымінальная гісторыя, што толькі можна сябе ўявіць
«У тых, хто перажыў гора страты Радзімы, няма адчування будучыні». Як гаруюць беларусы
Цяпер чытаюць
«Да акцыі далучыліся толькі маргіналы». Што пісаў у чатах пасля свайго выкрыцця кадэбэшнік, адказны за беларускую эміграцыю1
Каментары