U biełaruskich vadajomach stała masava dochnuć papularnaja ryba. U čym pryčyna?
U Dziaržaŭnaj inśpiekcyi achovy žyviolnaha i raślinnaha śvietu zajavili, što ŭ apošnija hady ŭ Biełarusi viasnoj i letam pačaścilisia vypadki masavaj hibieli siarebranaha karasia. Vyznačyli i vierahodnuju pryčynu takoj źjavy, a ciapier dumajuć, jak prablemu vyrašyć.
U inśpiekcyi paviedamili, što pryčynaj masavaj hibieli hetaha vidu ryb, jak pakazała daśledavańnie niekalkich vadajomaŭ, akazałasia, pa-pieršaje, što jaje zanadta šmat, a pa-druhoje — što siarod takich karasioŭ šmat starych rybin.
«Siarod zahinułych asobin pieravažali hrupy starejšaha ŭzrostu. Taki faktar, na dumku navukoŭcaŭ, moža tłumačycca jak bijałahičnymi asablivaściami hetaha vidu, tak i strukturnymi pierabudovami ŭ składzie rybnaha statka, vyklikanymi naroščvańniem ichtyjamasy karasia siarebranaha ŭ rybałoŭnych uhodździach», — tak acharaktaryzavali prablemu ŭ inśpiekcyi.
Kab dać prablemie rady, u Dziaržinśpiekcyi vyrašyli abmiežavać dalejšaje zasialeńnie siarebranaha karasia ŭ vadajomy. Akramia taho, razhladajecca mahčymaść źniać abmiežavańni na łoŭlu hetaha vidu karasia pa vazie i kolkaści dla rybałovaŭ-amataraŭ.
Uvohule ŭ biełaruskich vadajomach žyvuć dva vidy karasioŭ: zvyčajny (załaty) i siarebrany. Pieršy — abaryhienny pradstaŭnik našaj ichtyjafaŭny, a druhi byŭ zasieleny ŭ kancy 1940-ch hadoŭ i paśpiachova aklimatyzavaŭsia. Ciapier pierasialeniec užo i pieraŭzychodzić pa kolkaści karasia zvyčajnaha.
Stała viadoma, jak zatrymali byłoha kalinoŭca Maksima Ralko2
Kamientary
No udivlaťsia nie stoit. Vsie zakonomierno.