Navumčyk: Tramp paciśnie ruku Bialackamu, kab heta zaŭvažyŭ Nobieleŭski kamitet

«Usio bolš arhumientaŭ za toje, što Minsk moža być miescam trochbakovych (Tramp, Zialenski, Pucin) pieramoŭ u spravie spynieńnia rasijskaj vajny suprać Ukrainy.

Jasna, što tolki ŭ vypadku vyzvaleńnia palitviaźniaŭ. Mahčyma, Vašynhton užo daŭ heta zrazumieć aficyjnamu Minsku. U takim razie ličba (1300) ahučanaja haspadarom Biełaha domu niezdarma.

I pierad tym, jak pacisnuć ruku «mocnamu lidaru» Łukašenku, Tramp paciśnie ruku niepachisnamu i mocnamu (užo biez dvukośsiaŭ) Alesiu Bialackamu, nobieleŭskamu łaŭreatu. U raźliku, što heta zaŭvažyć Nobieleŭski kamitet.

I jon sapraŭdy zaŭvažyć — chacia i nie fakt, što ŭličyć. Zrešty, kali cana Nobieleŭskaj premii Trampu — vyzvaleńnie biełaruskich palitzakładnikaŭ i spynieńnie represij, budu tolki rady. Pry hetym prezidentu ZŠA daviadziecca pilnavać, kab na miesca vyzvalenych Łukašenka nie nabraŭ novych — inakš efiekt budzie istotna zmazany.

Pucin u kancy sustrečy na Alascy skazaŭ, što «nastupny raz — u Maskvie». Ale stalica RF adnaznačna adpadaje (nie simietryčna Alascy), a na Kamčatku Trampa nie zaprosiš.

Minsk u hetym kantekście vyhladaje dla Maskvy całkam prymalnym, prosta idealnym, pakolki Pucin usprymaje Biełaruś jak svaju votčynu. Zusim niepažadany jon dla Kijevu, ale Zialenski ciapier nie ŭ tym stanoviščy, kab dyktavać svaje ŭmovy.

Hałoŭnaha dla pieramohi — naležnaj kolkaści zbroi — Zachad, z roznych pryčyn, Ukrainie ŭ bližejšyja časy nie daść. Va ŭsiakim razie, prezident Ukrainy moža pradstavić zhodu na Minsk jak prajavu kampramisu sa svajho boku — kab užo na samich pieramovach nie sastupać u niečym bolš važnym.

Kaniešnie, va ŭmovach pahrozy poŭnaj anieksii, praviadzieńnie ŭ Minsku pieramoŭ, da jakich budzie prykavanaja ŭvaha ŭsiaho śvietu — zamacoŭvaje palityčnuju subjektnaść Biełarusi jak niezaležnaj krainy, i było b albo hłupstvam, albo farysiejstvam admaŭlać heta.

Minus u tym, što heta adnačasna zamacoŭvaje krainu ŭ zonie ŭpłyvu Rasii — va ŭsiakim razie, va ŭsprymańni suśvietnych lidaraŭ. Ale i biez usialakich pakul hipatetyčnych pieramoŭ Biełaruś, dziakujučy Łukašenku, znachodzicca pad palityčnym, vajskovym, ekanamičnym i infarmacyjnym upłyvam Maskvy.

Viartańnie Trampa ŭ Bieły dom sapraŭdy zafiksavała tektaničnyja źmieny ŭ suśvietnaj palitycy. I kali pahadzicca z tymi, chto bačyć u hetym akno mahčymaściaŭ dla demakratyčnaj Biełarusi — treba pryznać, što jano nadzvyčaj vuzkaje. I, jak by my da hetaha ni stavilisia, situacyja (va ŭsiakim razie, na siońnia) vyklučaje chutkija, revalucyjnyja źmieny.

Što praŭda, čałaviectva, jak śviedčyć historyja, bolšuju častku svajho isnavańnia i pražyło ŭ časy nie revalucyj, a evalucyj.»

• 6
• 0
• 2
• 1
• 0
• 0
• 0
• 0