Nazvany stadyjon, dzie zbornaja Biełarusi prymie Šatłandyju i Daniju ŭ kvalifikacyi čempijanatu śvietu — 2026
Minčanka asensavała, što stała kurjerkaj machlaroŭ, i źviarnułasia ŭ milicyju, tamu paźbiehła kryminalnaj adkaznaści1
Šytal adkazaŭ Kalinu: Biełarus-haradžanin u Biełastoku achvotniej pojdzie na kancert u kłub, a nie pajeździe słuchać narodny chor2
«Svoj nos ź Biełastoka jany nie vysoŭvajuć». Biełarusy Padlašša skardziacca, što biełarusy novaj chvali emihracyi nie zacikaŭlenyja supolnymi spravami
«Zachodziš u kamieru, a jany kažuć: «My z taboj admaŭlajemsia siadzieć». Cichanoŭski raskazaŭ, jak sutyknuŭsia z prablemaj nizkaha statusu
«Chto ty? Dzie Aryna? Što ty ź joj zrabiła? Kudy dzielisia brovy?» Zaŭziatary viesieła abmiarkoŭvajuć novy łuk Sabalenki
«Ja tolki adnaho chaču: kab vy pavieryli mnie znoŭ». Jak prajšła pieršaja akcyja Cichanoŭskaha ŭ Varšavie paśla vyzvaleńnia
Kavieryn: Ja dumaju, Cichanoŭski zapłakaŭ tamu, što cudoŭna razumieje: piać hadoŭ piekła byli daremnyja
Viarnuŭsia ź Litvy — i byŭ aryštavany za danaty. Hety bijołah raniej daśledavaŭ lejkozy — jaho fiłasofija natchniaje
«Mama płakała try dni, a tata nie razmaŭlaŭ hod». Kazaška vyjšła zamuž za biełarusa — i sutyknułasia z chejtam
Paźniak pryhadaŭ pra Cichanoŭskaha jak «čałavieka Maskvy na śpieczadańni ŭ Biełarusi», ale dapuściŭ jahonaje vypraŭleńnie
Chłopiec kinuŭ svaje krasoŭki ŭ kantejnier Čyrvonaha Kryža ŭ Miunchienie. Praz tydzień ich užo pradavali ŭ sekandzie ŭ Bośnii
