«У першым класе паставілі дыягназ «разумовая адсталасць». Гісторыя беларуса, які ваюе за Расію
Беларусы падпісваюць кантракты з расійскім войскам, часта — з-за галечы і адчаю. Нават разумовая адсталасць — не перашкода.
Больш за 700 беларусаў, што пайшлі ваяваць на баку Расіі, ідэнтыфікаваў украінскі праект «Хачу жыць». Некаторыя з іх ужо паспелі загінуць ці трапіць ва ўкраінскі палон. Хто гэтыя людзі, якія ў іх каштоўнасці, чаму яны едуць ваяваць? BGmedia пагутарыла з маладым беларусам, сябар якога пайшоў ваяваць за Расію.
«Ён вырас у беспрасветнасці і беднасці»
Ігар (імёны герояў змененыя з прычын бяспекі) расказвае, што ягонаму сябру 22 гады. Ён вырас у адной з вёсак у Гомельскай вобласці.
«Ягоны дзядуля быў алкаголік. Ягоныя і тата, і маці былі алкаголікамі, не займаліся дзецьмі ўвогуле. Яны літаральна галадалі ў дзяцінстве, толькі бабуля клапацілася пра іх. Што ён бачыў? Беспрасветнасць, беднасць, ферму, дзе працавалі бацькі і потым прапівалі ўсё заробленае», — расказвае Ігар пра Максіма.
Максіму ў першым класе паставілі дыягназы «разумовая адсталасць» і «замаруджанае псіхічнае развіццё», ён займаўся па асобнай праграме ў школе.
«Прычым калі раней па гэтай праграме ў вясковай школе займаліся 2-3 чалавекі, то цяпер такіх можа быць і дзясяткі, народ папросту п'е і дэградуе», — дзеліцца Ігар, якому ўдалося вырвацца з такога жыцця, адвучыцца і атрымаць прафесію.
Максім, паводле яго, не змог нідзе вучыцца. Таму сядзеў у вёсцы і перабіваўся дробнымі заробкамі, часам ездзіў «на Расію», на будоўлі, як гэта робяць многія вяскоўцы.
Там жа Максім убачыў «запрашэнне на вайну» — абяцалі пасля заключэння кантракту заплаціць 3 мільёны расійскіх рублёў (каля 37 тысяч даляраў).
«У яго, відавочна, закружылася галава ад прапанаванай сумы, якой ён нават не мог уявіць у сваіх марах. Таму паехаў і падпісаў той кантракт. Пару тыдняў пабыў на навучанні — і гатовы салдат. Прычым у Беларусі ён прасіўся сам у войска, але яго не ўзялі праз дыягназы. У Расіі ніхто яму медыцынскую камісію не праводзіў», — расказвае Ігар.
«Жывы пакуль»
Ігар дадаў, што ён перапісваецца ў месенджарах з Максімам, кажа, што яму вельмі шкада хлопца.
«Ён пісаў, што не хацеў быць штурмавіком, але ягонае меркаванне там ніхто не пытаўся. Раз падпісаў кантракт — то ўсё ўжо, назад не адматаеш. Пісаў, што не баіцца загінуць. Пісаў, што цяпер на гарачым кірунку на Данбасе, і група штурмавікоў, якія адправіліся на заданне перад імі, «ужо там легла».
Я думаю, што ён, у сілу свайго дыягназу, не разумее каштоўнасці жыцця — ані свайго, ані чужога. Не думаю, што яму «прамылі мазгі», ён проста не думае. Ён далёкі ад нейкай ідэалогіі», — разважае Ігар.
Ён мяркуе, што хлопец ці загіне, ці вернецца «яшчэ больш ненармальным, чым да вайны, будзе лічыць сябе героем і вытвараць абы-што на вёсцы, палохаючы людзей».
Дзяржаўны ўкраінскі праект «Хачу жыць» абнародаваў прозвішчы 742 грамадзян Беларусі, якія з 2023 году ваююць супраць Украіны на баку Расіі, з іх 96 ужо загінулі.
Цяпер чытаюць
«Паднябеннага збіваў былы начальнік калоніі». Вось што расказваюць пра палітвязня, які загінуў за кратамі ў 36 гадоў6
Каментары