Pra śmierć śpievaka paviedamiła infarmacyjnaje ahienctva Ansa. Jamu było 80 hadoŭ.
Salvatore (Tota — skaročanaja forma imia) Kutuńjo naradziŭsia 7 lipienia 1943 hoda i z rańnich hadoŭ zachaplaŭsia muzykaj. Pieršyja muzyčnyja ŭroki jon atrymlivaŭ ad svajho baćki, jaki byŭ trubačom.
Z 19 hadoŭ Tota pačaŭ vystupać u roznych hrupach u jakaści ŭdarnika, a ŭžo ŭ kancy 60-ch staŭ prafiesijnym kampazitaram. U 1963 hodzie Kutuńjo stvaryŭ ułasnuju hrupu Toto e Tati (u 1975 pieranazvaŭ jaje ŭ Albatros) i pačaŭ vystupać ź joj pa ŭsioj Italii.
Z 1975 hoda Kutuńjo ŭsio bolš staŭ vystupać sam jak tradycyjny estradny śpiavak, u tym liku dvojčy — na fiestyvali italjanskaj pieśni ŭ San-Rema, dzie ŭ 1980 hodzie atrymaŭ pieramohu.
Jak kampazitar jon pisaŭ pieśni dla Džo Dasena, Adryjana Čelentana, Mirej Maćjo, Mišel Sardu i inšymi viadomych vykanaŭcaŭ.
Sapraŭdny praryŭ dla Tota Kutuńja adbyŭsia ŭ 1983 hodzie, kali jahonaja pieśnia L'Italiano vero stała suśvietnym chitom, jana paśla była pierakładzienaja na mnohija movy.
U 1990 hodzie Kutuńjo pieramoh na «Jeŭrabačańni» ŭ tady jašče juhasłaŭskim Zahrabie.
U pačatku 2007 hoda Kutuńjo pieranios apieracyju ŭ suviazi z ankałahičnaj chvarobaj i nastupnuju chimijaterapiju. Ale ŭžo ŭ kancy taho ž hoda viarnuŭsia da aktyŭnaj tvorčaj dziejnaści, jakaja praciahvałasia jašče šmat hadoŭ.
«Ja byŭ suprać, kab mianie mianiali na 20 rasijskich vajskoŭcaŭ. Nie zmoh by hladzieć u vočy ludziam, syny jakich siadziać»: pieršaje intervju eks-mera Chiersona
Kamientary