U kalekcyi jeŭrapiejskaha mastactva Nacyjanalnaha mastackaha muzieja zbor tvoraŭ majstroŭ francuzskaj škoły — adzin z najbolš značnych pa jakaści i kolkaści ekspanataŭ. Častka vystaŭlenych tvoraŭ ekspanujecca ŭpieršyniu.
Vystaŭka «Našy kalekcyi. Francuzskaje vyjaŭlenčaje mastactva sa zboru Nacyjanalnaha mastackaha muzieja Respubliki Biełaruś» budzie ekspanavacca z 28 kastryčnika 2023 hoda da 15 studzienia 2024 hoda. Kuratarkaj vystaŭki vystupiła zahadčyca adździeła zamiežnaha mastactva Śviatłana Prakopjeva.
Vystaŭka praciahvaje cykł tematyčnych ekspazicyj, jakija pakazvajuć vyjaŭlenčaje mastactva asobnych jeŭrapiejskich mastackich škoł na prykładzie tvoraŭ z kalekcyi muzieja.
Na praciahu mnohich stahodździaŭ francuzskaja škoła była najbujniejšaj jeŭrapiejskaj mastackaj škołaj. Francyja dała śvietu hotyku, znakamitych majstroŭ Paŭnočnaha Adradžeńnia; francuzskija mastaki XVII stahodździa, naraŭnie ź italjanskimi majstrami, stali bujnymi pradstaŭnikami stylu baroka, a takija styli i napramki, jak kłasicyzm i ampir, rakako i mastactva Aśviety, źjaŭlajucca dasiahnieńniami čysta francuzskaha mastactva.
Zbor francuzskaha mastactva Nacyjanalnaha mastackaha muzieja Respubliki Biełaruś uklučaje ŭ siabie niamała cikavych, pieravažna žyvapisnych i hrafičnych tvoraŭ, na prykładzie jakich možna paśladoŭna i paŭnavartasna prademanstravać raźvićcio vyjaŭlenčaha mastactva Francyi i jaho ŭpłyŭ na inšyja jeŭrapiejskija škoły.
U kalekcyi muzieja zachoŭvajecca šerah sapraŭdnych šedeŭraŭ, stvoranych takimi vialikimi majstrami francuzskaj škoły, jak Žan Fransua de Trua (1674—1752), Aleksis Hrymu (1678—1733), Kłod-Žazef Vierne (1714—1789), Hiubier Rabier (1833) ), Žan-Batyst Reńjo (1754—1829), Mary Łuiza Elizabet Viže-Lebren (1755—1842), Fransua Žerar (1770—1837) i inš.
Z davajennych zboraŭ Dziaržaŭnaj karcinnaj halerei BSSR pachodzić pastel «Alehoryja pachu», a voś źlepki z najbolš viadomych skulptur, u tym liku biusta Maljera, byli pieradadzieny muzieju znakamitaj francuzskaj mastačkaj Nadziaj Chadasievič-Leže, jakaja naradziłasia na terytoryi ciapierašniaha Dokšyckaha rajona.
Nie mienš značnym źjaŭlajecca i zbor francuzskaj hraviury, pieravažna XVIII stahodździa, a taksama kalekcyja francuzskaj knižnaj ilustracyi kanca XIX — pačatku XX stahodździa. Mnohija z pradstaŭlenych knih majuć ekślibrysy biblijateki Radziviłaŭ.
Na vystaŭcy budzie pradstaŭlena bolš za 160 tvoraŭ žyvapisu, hrafiki i skulptury. Tvory, što ekspanujucca na vystaŭcy, dajuć vydatnuju mahčymaść paznajomicca z adnoj z najbujniejšych mastackich škoł śvietu, francuzskaj škołaj, i prasačyć raźvićcio i evalucyju mastactva hetaj krainy na praciahu XVII — pačatku XX stahodździa.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆCiapier čytajuć
Łukašenka pra Zialenskaha: Vałodzia jak syn mnie byŭ, ale pastupiŭ jak hnida21
Kamientary