Deputat i historyk Ihar Marzaluk raskazaŭ pra svaju siamju i toje, ci karystajecca syn jaho deputackim statusam.
Žonka Marzaluka Alena pracuje viadučym navukovym supracoŭnikam u Muziei historyi Mahilova. Paznajomilisia jany na archieałahičnych raskopkach.
Marzaluk dzielicca: doma jon nie kamanduje.
«Chadžu na zadnich łapach. Naohuł, kali mužčyna lubić pa-sapraŭdnamu, jon imkniecca zrabić tak, kab taja žančyna, jakuju jon lubić, (…) adčuvała siabie abaronienaj i kab u jaje było minimum dyskamfortu ad usialakich mužčynskich vybrykaŭ i vychadak. Ja rozny doma. U mianie vybuchny charaktar, ja chaleryk. Ale ja starajusia być dobrym pa-maksimumie»,
— raskazaŭ historyk na prahramie BT «100 pytańniaŭ darosłamu».
Marzaluk kaža, što ŭ niekatorych rečach i nie imkniecca być hałoŭnym.
«Dapuścim, redki mužčyna samadastatkova vyznačycca ŭ kramie bieź śpisu, jaki jamu padrychtuje kłapatlivaja žonka. Jość rečy, dzie ja siabie nie adčuvaju kampietentnym, skažam tak».
«U Marzaluka šmat u čym kłasičnaja historyja «šerše la fam», mienavita žonka jaho ŭvieś čas padbuchtorvała vybivacca ŭ ludzi, pierajazdžać u Minsk, padtrymlivać uładu», — raskazvaŭ raniej «Radyjo Svaboda» mahiloŭski apazicyjanier.
Z synam Alhierdam u Marzaluka blizkija adnosiny.
«My ź im pajšli i zajmalisia razam Vin Čun kunh-fu, armiejskim rukapašnym bojem. (…) Na raskopki jon sa mnoj jeździŭ», — zhadvaje jon vychavańnie.
Ci časta syn Marzaluka karystajecca tym, što baćka deputat?
«Mnie było b soramna. A jak jon budzie karystacca? Ja što, kali jon vučyŭsia ŭ škole albo va ŭniviersitecie, chadziŭ jamu acenki vyprošvaŭ? (…) Kali ŭ ciabie jość pačućcio samadastatkovaści, ty nie budzieš nikoli prynižacca. Heta prykmieta słabaści. Kali chtości dumaje, što ja išoŭ prosta jak buldozier i prasieku rasčyščaŭ, nu, heta nie. Inšaja sprava, što ja staraŭsia pa maksimumie dapamahać u tym płanie, ukłaści ŭ jaho, kab jon i movy dobra viedaŭ, i ŭsio astatniaje, kab jon vyhladaŭ hodna».
Ciapier čytajuć
«Hubazikaŭcy schilajuć Kaleśnikavu da vysyłki, ale jana nie choča»1
Kamientary