Praź litoŭskuju miažu nie prapuskali furu z fałaimitatarami, pryznačanymi dla Rasii
Historyju pra eratyčny mižnarodny kanfuz, jaki zdaryŭsia na litoŭska-biełaruskaj miažy kala miesiaca tamu, vydańniu «Hancavicki čas» raskazaŭ supracoŭnik jeŭrapiejskaj łahistyčnaj kampanii Dźmitryj.
U Rasiju nie chacieli puskać furu, jakaja pieravoziła fałaimitatary, bo litoŭcy padazravali ŭ ich tavar padvojenaha pryznačeńnia. Dźmitryj vykazaŭ mierkavańnie, što naŭrad ci takoje zdaryłasia b, kab nie vajna va Ukrainie.
«Ciapier uzmacnilisia pravierki tavaru padvojnaha pryznačeńnia. Tavar padvojnaha pryznačeńnia — heta tavar, jaki moža być vykarystany i ŭ mirnych, i ŭ vajennych metach», — rastłumačyŭ łahist.
Jak raskazaŭ Dźmitryj, jeŭrapiejskija mytniki va ŭmovach sankcyj časta patrabujuć dakumient, što tavar, jaki pieravozicca, nie moža vykarystoŭvacca ŭ vajennych metach. Takija praviły.
«Jość dla mytni taki śpiecyjalny kod TN ZED. I nieabaviazkova tam, u hetym ličbavym kodzie zašyfravana, što pieravoziacca fałaimitatary. Napisana budzie ŭ tym sensie, što heta vyrab z humy abo kaŭčuk, inšaje, — rastłumačyŭ Dźmitryj. — A z takoha materyjału mohuć być i tavary padvojnaha pryznačeńnia. Nu, umoŭna kažučy, nakładki na tankavyja husienicy. Tamu ŭ mytni i ŭźnikajuć pytańni».
Praŭda, pastaŭščyk, jaki pieravoziŭ furu intymnaha hruzu, akazaŭsia nastojlivym. Fura ŭ vyniku prajechała praź litoŭskuju mytniu, kali była atrymanaja daviedka, što fałaimitatary nie mohuć vykarystoŭvacca ŭ vajennych metach. I rasijanie svoj tavar atrymali spraŭna, choć i krychu sa spaźnieńniem.
Ciapier čytajuć
Chto tyja 17‑hadovy błohier i jaho 37‑hadovaja niaviesta, jakija šykoŭna žyli na hrošy sa zboru na chvoraje dzicia?28
Kamientary
am samim, vidać, patrebna
- Ŭładzimir Iljič vam pasyłka.
- Dzieciam, usio dzieciam.
- Ale ž tam prejetvatyvy.
- Raskałoć i addać mieńšavikam!