Film pra paleskuju śviataść
23 sakavika ŭ mienskim kinateatry «Centralny» była reprezentavanaja novaja dakumentalnaja stužka Haliny Adamovič «Zaviadzionka».
23 sakavika ŭ mienskim kinateatry «Centralny» była reprezentavanaja novaja dakumentalnaja stužka Haliny Adamovič «Zaviadzionka».
Karotki film ź dźviuch častak zdymaŭsia na Paleśsi, hieroi – siamja Ivana i Taciany Słuckich ź vioski Staryna. U ich 12 dziaciej, 9 unukaŭ – i haspadarka z čatyrma karovami j ciažkavikom.
Ale film daloki ad aficyjoznaha kiču ci etnahrafičnaje zamaloŭki. Jon – pra śviataść štodzionnaści i kłapatlivuju prysutnaść sakralnaha. Pobytavyja spravy, haspadarka, kuchnia aśviečanyja ciapłom i luboŭju; turboty dnia zaśpiavajuć haspadyniu ŭ carkvie, a tvary dziaciej źziajuć, jak žyvyja abrazy.
U filmie niama «pryhodnickaha» siužetu (z hałoŭnych padziej – viasielle), adsutničaje tłumačalny dyktarski tekst i amal niama słovaŭ. Stužka jość samim žyćciom, praciatym spahadaju i luboŭju.
Pieknyja kadry ad Taciany Łohinavaj, muzyka Ivana Kirčuka i šumavaja partytura Siarhieja Siniaŭskaha davodziać maleńki šedeŭr da blasku.
Z karcinaju «Boža moj» «Zaviadzionka» składaje dylohiju. Staraja ź filmu «Boža moj» – skulptarka z katalickaje viosački. Svaimi tvorami jana vyryvajecca sa štodzionnaści – dla niabiosaŭ. A Taciana Słuckich z pravasłaŭnaha Staryna raskryvaje nam śviataść štodzionnaje zaviadzionki. «Štodzionnyja» filmy tvorcy taksama jość «zaviadzionkaju», jakaja strumienić žyvoj vadoj i praŭdaj, jakoj nam tak nie chapaje.
Kamientary