«Michaił Mikałajevič — nie prosta charakterny histaryčny piersanaž, a prykład dla pierajmańnia», — skazaŭ hubiernatar Anton Alichanaŭ.
Upieršyniu pra taki namier hubiernatar Anton Alichanaŭ zajaviŭ u studzieni 2023 hoda, u 160-yja ŭhodki paŭstańnia 1863 hoda.
«Mabyć, u Kalininhradzie budzie darečny pomnik Michaiłu Mikałajeviču Muraŭjovu-Vilenskamu. Vyniesu hetaje pytańnie na najbližejšaje [pasiadžeńnie] rady kultury pry hubiernataru», — napisaŭ tady Alichanaŭ.
Siońnia pomnik byŭ adkryty, jak paviedamlaje Sota.
Mianuška Viešalnik była dadziena pa frazie Muraŭjova, jakuju jon niby skazaŭ paśla padaŭleńnia paŭstańnia 1830-1831 hadoŭ, kali jon byŭ hubiernataram u Hrodnie: «Ja nie z tych Muraŭjovych, što byli paviešanyja, a z tych, jakija viešajuć». Mienavita ŭ paŭstańni 1831-ha hoda źjaviŭsia łozunh «Za vašu i našu svabodu».
Taksama Muraŭjoŭ, užo budučy vilenskim hubiernataram, žorstka padaviŭ paŭstańnie 1863 hoda, paśla čaho atrymaŭ i mianušku Ludajed.
Na kanfierencyi, jakaja adkryłasia 12 kastryčnika ŭ Kalininhradzie, pryśviečanaj Muraŭjovu, Alichanaŭ paćvierdziŭ, što šanuje jaho mienavita jak viešalnika:
«Michaił Mikałajevič — nie prosta charakterny histaryčny piersanaž, a prykład dla pierajmańnia. Jaho dziejańni dziŭnym čynam źjaŭlajucca praktyčnym dapamožnikam dla sučasnaj historyi i sučasnych vyklikaŭ. Dziŭna, kolki praktyčnych parad možna atrymać ź jaho dośviedu padaŭleńnia paŭstańnia i ŭładkavańnia mirnaha žyćcia, stvareńnia ruskaj spravy».
Ciapier čytajuć
«Byŭ hałodny, jak z Aśviencima, nie jeŭ ni miasa, ni harodniny». Što viadoma pra śmierć babrujskaha žurnalista, na jakoha zaviali kryminalnuju spravu ŭ Polščy1616
Kamientary