«Pra sustreču Łuku zaŭsiody prasili pieradać Pucinu». Šuster raskazaŭ, jak Łukašenka prapanoŭvaŭ svaje pasłuhi amierykancam
Amierykanski žurnalist Sajman Šuster padzialiŭsia padrabiaznaściami svajho intervju z Łukašenkam i tym, što za im chavałasia. U svaim vielmi detalovym tekście žurnalist nie vyklučaje, što historyja pra «kanał suviazi praź Biełaruś» mahła być taktyčnaj hulnioj Maskvy, kab vyjhrać čas, dezaryjentavać Zachad i dacisnuć tym časam Ukrainu.
«Płanujučy intervju z kiraŭnikom dziaržavy, žurnalist zvyčajna robić pieršy krok, adpraŭlajučy zapyt u pres-słužbu i spadziejučysia, što chtości adhukniecca. Časam, kali prezident sapraŭdy choča pahavaryć, na zaprašeńnie mohuć adkazać. Ale redka kali prapanovy byli takimi nastojlivymi, jak tyja, što dajšli da mianie hetaj viasnoj ad paplečnikaŭ Alaksandra Łukašenki, dyktatara Biełarusi», — tak pačynaje svoj artykuł u časopisie Time viadomy amierykanski žurnalist Sajman Šuster.
Pa słovach žurnalista, jamu ŭ mai patelefanavaŭ «čynoŭnik urada Łukašenki, jaki, vidać, advyk ad kantaktaŭ z zachodnimi miedyjami».
«Praź niekalki chvilin razmovy jon raptam spytaŭ, kolki kaštavała b arhanizavać intervju dla Time, i ščyra ździviŭsia, pačuŭšy, što nijakich chabaraŭ u hetym pracesie być nie moža. «Prosta praviaraju, — patłumačyŭ jon, — kab paźbiehnuć nieparazumieńniaŭ u budučyni».
Jak zhadvaje Šuster, paśla šerahu zvankoŭ i pierapisak intervju było ŭzhodniena «biez abmiežavańniaŭ na temy i pytańni».
Tolki paźniej, zaŭvažaje žurnalist, paśla niekalkich razmoŭ z amierykanskimi i jeŭrapiejskimi dypłamatami, matyvy Łukašenki stali zrazumiełymi.
Pieršyja kantakty amierykancaŭ z Łukašenkam
Šuster daviedaŭsia, što pieršym pasłańnikam administracyi ZŠA ŭ Minsk staŭ karjerny dypłamat, jaki svabodna vałodaje ruskaj movaj, — namieśnik pamočnika dziaržsakratara ZŠA pa Uschodniaj Jeŭropie Krystafier Śmit. Jon «vyjšaŭ na kantakt ź Minskam praź misiju Biełarusi pry Arhanizacyi Abjadnanych Nacyj u Ńju-Jorku».
Zadačaj Śmita, jak piša Šuster, było daviedacca, jak Biełaruś moža dapamahčy palepšyć adnosiny novaj administracyi Trampa z Pucinym i sadziejničać tamu, kab vajna Rasii suprać Ukrainy spyniłasia.
Łukašenka skarystaŭsia hetaj mahčymaściu, kab pryciahnuć uvahu amierykancaŭ da siabie. 26 studzienia jon zrabiŭ pieršy žest dobraj voli — vyzvaliŭ amierykanku Anastasiju Nufier, jakaja znachodziłasia ŭ źniavoleńni ŭ Biełarusi. Śmit damoviŭsia pra jaje vyzvaleńnie ŭ Vašynhtonie z pasłom Biełarusi pry AAN i adnačasova mužam nabližanaj da Łukašenki Natalli Piatkievič Valancinam Rybakovym.
Prykładna praz dva tydni paśla hetaha, 12 lutaha, Śmit staŭ pieršym vysokapastaŭlenym čynoŭnikam administracyi Trampa, jaki naviedaŭ Minsk.
«Łukašenka sustreŭ jaho ŭ svaim pałacy niedaloka ad centra horada — hihanckaj kanstrukcyi z marmuru i zołata, upryhožanaj fotazdymkami z žyćcia dyktatara: zdymkami ź jaho dziacinstva i pracy dyrektaram saŭhasa, a taksama jaho partretami z takimi suśvietnymi lidarami, jak Bił Klintan, Uładzimir Pucin, Fidel Kastra i Uładzimir Zialenski», — dzielicca ŭražańniami Šuster ad pałaca Łukašenki.
Pa słovach žurnalista, na praciahu pieršych niekalkich hadzin pieramoŭ z Krysam Śmitam Łukašenka akreśliŭ asnoŭnyja praviły adnaŭleńnia dyjałohu pamiž ZŠA i Biełaruśsiu.
«Nazyvajučy Śmita napaŭžartam ahientam CRU, Łukašenka zaklikaŭ jaho ni ŭ jakim razie nie sprabavać ubić klin pamiž Minskam i Maskvoj, bo heta tolki marnavańnie času. (…) Druhoje asnoŭnaje praviła vynikała ź pieršaha. Łukašenka daŭ zrazumieć, što budzie kaardynavać svaje dziejańni z Pucinym na kožnym kroku i nie budzie prymać nijakich rašeńniaŭ biez adabreńnia Kramla».
Amierykancy pahadzilisia, i praz paru miesiacaŭ Minsk znoŭ naviedała amierykanskaja delehacyja, jakuju hetym razam uznačaliŭ užo namieśnik śpiecpradstaŭnika Trampa Džon Koŭł.
«Koŭła čakaŭ doŭhi i raskošny abied u Pałacy Niezaležnaści, dzie padavali draniki sa śmiatanaj dy inšyja nacyjanalnyja stravy. Łukašenka, jaki pazicyjanuje siabie jak całkam niepituščaha, padniaŭ čarku harełki i zaklikaŭ svajho amierykanskaha hościa taksama vypić. U toj viečar jon adpraviŭ Koŭła dadomu ź jašče niekalkimi palityčnymi źniavolenymi, u tym liku ź jašče adnym hramadzianinam ZŠA», — piša Šuster.
Kulminacyjaj kantaktaŭ Łukašenki ź Biełym domam staŭ pryjezd u Minsk 20 červienia delehacyi na čale z Kitam Kiełaham. U jaje składzie taksama byli Koŭł i Śmit.
«Ton razmovy, zdavałasia, byŭ davoli vietlivy. (…) Ale jak tolki kamiery vyklučyli, nastroj rezka źmianiŭsia: Łukašenka pačaŭ vinavacić Koŭła, jakoha pasadzili nie nasuprać Łukašenki, a sprava zboku, što toj robić niedastatkova, kab paŭpłyvać na pohlady Trampa adnosna Ukrainy i Rasii. «Ty ž ź im kavu pješ, — hrymnuŭ Łukašenka. — Heta ty možaš nastavić jaho na šlach iścinny!» — dzielicca padrabiaznaściami Šuster.
Spasyłajučysia na słovy «adnaho čałavieka, znajomaha ź ich sustrečaj», žurnalist piša: «Kiełah zaniaŭ bolš ćviorduju pazicyju, čym čakaŭ ad amierykancaŭ Łukašenka: «Kiełah, pa sutnaści, skazaŭ, što davieru niama», i Biełarusi treba «zrabić niešta vielmi važnaje», kab prademanstravać svaje dobryja namiery.
Łukašenka nie rasčaravaŭ. Na viaskovaj darozie kala trasy ź Minska ŭ Vilniu amierykanskaha kanvoja čakaŭ kedebešny busik. Na zadnich siadzieńniach u im siadzieli 14 źniavolenych, u tym liku adzin z samych kaštoŭnych dla režymu — Siarhiej Cichanoŭski».
Łukašenka — sakretny kanał Biełaha doma
Šuster tłumačyć čytačam podbiŭku taho, što adbyvałasia padčas piaci raŭndaŭ razmoŭ: z pačatku hetaha hoda Łukašenka vioŭ kanfidencyjny dyjałoh z administracyjaj Trampa, prapanujučy svaje pasłuhi ŭ jakaści čałavieka, jaki razumieje namiery i pavodziny Pucina.
«Jon davaŭ parady amierykanskim čynoŭnikam, jak padtrymlivać pieramovy z Kramlom, i zapeŭnivaŭ, što rasijanie hatovyja vieści pieramovy dobrasumlenna, choć tyja i praciahvajuć bambić Ukrainu. Vykarystoŭvajučy ŭsie dastupnyja kanały ŭ Vašynhtonie, Łukašenka prapanoŭvaŭ pierśpiektyvu miru takim čynam, kab pryciahnuć uvahu prezidenta Donalda Trampa: «Kali my zaklučym hetuju ździełku, — skazaŭ jon svaim amierykanskim surazmoŭcam, — vam pryniasuć Nobieleŭskuju premiju miru na talercy».
U vyniku, jak piša Šuster, amierykancy pahadzilisia na hulniu. U pieršy ž miesiac paśla inaŭhuracyi Trampa ŭ studzieni amierykanskija čynoŭniki pabyvali ŭ Minsku. Usiaho takich vizitaŭ było jak minimum piać. Amierykancy sprabavali zrazumieć, čaho moh by dasiahnuć Łukašenka. U vyniku vobraz Biełarusi jak dziaržavy-izhoja źmiakčyŭsia, amierykancy taksama damahlisia vyzvaleńnia niekalkich viadomych palitviaźniaŭ i adkryli praź Minsk cichi nieaficyjny kanał suviazi z Kramlom.
«Jon siabruje z Pucinym. Jany rehularna razmaŭlajuć. I jon prapanavaŭ pieradavać Pucinu paviedamleńni ad nas. Heta kanał, razumiejecie? Heta vielmi kaštoŭna», — pieradaje Šuster słovy Džona Koŭła, pamočnika Kita Kiełaha, pasłańnika Trampa pa Ukrainie.
Žurnalist zhadvaje, što Koŭł havaryŭ pra vykarystańnie Łukašenki dla prasoŭvańnia idei samita pamiž Pucinym i Trampam:
«Jany spadziavalisia, što heta dapamoža vyjści z tupika ŭ pracesie mirnaha ŭrehulavańnia, dazvoliŭšy Trampu pravieści pieramovy z Pucinym. Jak vykazaŭsia Koŭł, vykarystoŭvajučy mianušku, jakoj časta nazyvajuć Łukašenku: «Pra sustreču Łuku zaŭsiody prasili pieradać Pucinu».
Žurnalist nahadvaje, što pad leta hetyja namahańni zajšli ŭ tupik, a napružanaść pamiž ZŠA i Rasijaj narastała. Ale Łukašenka praciahvaŭ danosić da amierykancaŭ zusim inšaje pasłańnie: «Pucin choča miru i hatovy pajści na sastupki».
Hetyja sihnały, pa słovach Šustera, «padsiłkoŭvali nadziei» ŭ Biełym domie na toje, što dypłamatyčny praryŭ nieŭzabavie stanie mahčymym. Tym časam rasijanie praciahvali adčajnyja sproby adhryźci jašče choć trochi haradkoŭ i viosak, pasprabavali prarvać front pad Sumami. Narešcie, 6 žniŭnia ZŠA i Rasija abviaścili pra budučuju asabistuju sustreču lidaraŭ.
Vykanaŭšy svaju funkcyju pasiarednika, Łukašenka, zdajecca, hatovy adyści ŭbok, — piša Šuster. Ale jaho rola ŭ padrychtoŭcy samitu šmat što havoryć pra niebiaśpieki ciapierašniaj dypłamatyčnaj hulni Trampa.
Šuster zhadvaje, što Łukašenka padčas sustrečy ź im tłumačyŭ, što ŭsio moža pajści na hłum, kali Tramp nie budzie pavodzić siabie z Pucinym z dastatkovaj pašanaj.
«Treba, kab usio vyhladała dobra, — pieradaje Šuster słovy Łukašenki. — Dziela miru, mahčyma, daviadziecca krychu schitravać i pajści na niekatoryja sastupki. Navat kali vy nie razumiejecie Pucina, staŭciesia da jaho jak da čałavieka».
Žurnalist nie vyklučaje, što historyja pra «kanał suviazi praź Biełaruś» mahła być taktyčnaj hulnioj Maskvy, kab vyjhrać čas, dezaryjentavać Zachad i dacisnuć tym časam Ukrainu.
Šlach da sustrečy Trampa i Pucina
Na praciahu viasny pieramovy praciahvalisia, a Łukašenka pry hetym padtrymlivaŭ suviaź z Pucinym, pieradajučy jamu apošnija prośby i paviedamleńni ad amierykancaŭ. «Ja zaŭsiody rabiŭ heta sumlenna, — cytuje słovy dyktatara Šuster. — Časam jany pytalisia ŭ mianie: ci nie mahli b vy pieradać toje ci heta? I ja telefanavaŭ jamu kožnyja dva-try dni, časam na nastupny dzień, i kazaŭ jamu».
Tym časam Tramp usio bolš rasčaroŭvaŭsia tym, što Pucin nie pahadžajecca na spynieńnie ahniu va Ukrainie. A kali amierykanski prezident i mnohija jeŭrapiejskija lidary zaklikali Pucina pryjechać u Stambuł, dzie jaho čakaŭ Zialenski, toj, nibyta, staŭ raicca z Łukašenkam, svaim najbližejšym sajuźnikam. I Łukašenka paraiŭ jamu nie jechać.
«Ja skazaŭ jamu: tam tabie niama čaho rabić, — cytuje Šuster słovy Łukašenki. — Heta vyhladała jak niejkaje šou», byccam Zialenski vyklikaŭ Pucina ŭ Stambuł, pravakavaŭ jaho pryjechać na dvuboj apoŭdni. «Tak u palitycy nie robicca», — adznačyŭ Łukašenka.
Pa słovach Šustera, Łukašenka padvučvaŭ jaho — ton i farmat pieramovaŭ, prynamsi, na pačatkovym etapie, majuć dla rasijan hetak ža važnaje značeńnie, jak i ich źmiest:
«Treba rabić heta aściarožna. Nie dyktujcie ŭmoŭ. Nie stukajcie kułakom. Nie abražajcie Pucina. Rasija nie daruje jamu, kali jon prahłynie takuju abrazu». Tramp pavinien zrazumieć, praciahnuŭ jon, što Pucin moža skazać jamu «idzi nachier», kali jon adčuje da siabie niepavahu. «Jon jašče hetaha nie zrabiŭ, ale jon moža heta zrabić».
«Inšymi słovami, — iranizuje Šuster, — amierykancy pavinny być hetak ža zaniepakojenyja abaronaj dalikatnaha eha Pucina, jaho pačućcia honaru i jaho rejtynhu adabreńnia, jak i abaronaj žyćciaŭ ukraincaŭ i terytoryi Ukrainy».
Usiu viasnu i leta Łukašenka, praciahvaje žurnalist, pieradavaŭ amierykancam adno i toje samaje pasłańnie: «Pucin hatovy da mirnych pieramovaŭ. Prosta staŭciesia da jaho z pavahaj». «Jon paŭtaraŭ toje samaje niekalki razoŭ na praciahu trochhadzinnaha intervju», — zhadvaje Šuster.
«Paviercie mnie, — dakazvaŭ Łukašenka, — Pucin choča miru. Jon sapraŭdy choča jaho».
Tym časam na ŭschodzie Ukrainy rasijskija vojski praciahvali pavolna, ale niaŭchilna prasoŭvacca napierad.
Jak prachodziła intervju
U svaim artykule Šuster raskazvaje taksama, jak prachodziła samo intervju z Łukašenkam, jakoje adbyłosia 27 lipienia.
Pa słovach Šustera, Łukašenka pryjšoŭ na intervju trochi raniej za pryznačany čas i «vyhladaŭ krychu źniervavanym, kali zachodziŭ u dźviery, pa łobie ŭ jaho vystupaŭ pot, jon niervova paciraŭ ruki».
«Jon praciahnuŭ mnie pravuju, kab ja pacisnuŭ jaje, a potym adkryŭ mnie nievialiki sakret. Jahonyja śpiecsłužby padrychtavali na mianie daśje, i jon vyvučyŭ jaho pierad našym intervju. Heta byŭ adzin ź lubimych sposabaŭ Łukašenki rastapić lod; toje samaje jon skazaŭ Śmitu, kali jany ŭpieršyniu sustrelisia ŭ lutym», — zhadvaje Šuster.
Pa jaho słovach, intervju adbyvałasia ŭ nievialikim pakoi ŭ biblijatecy na druhim paviersie pałaca. Na knižnaj palicy stajaŭ zbor tvoraŭ fanatyčnaha rasijskaha impieryjalista Alaksandra Duhina.
«U inšym kucie pakoja, za šeraham kamier, na malbiercie, stajaŭ vialiki partret Uładzimira Lenina. I kali my sieli, Łukašenka paviarnuŭsia da jaho. Jon rastłumačyŭ, što hetaja vyjava ŭpryhožvała ścianu jaho kabinieta jašče ŭ 1980-ch hadach», — zhadvaje žurnalist.
«U našy dni ja, viadoma, daloki ad savieckaha naroda, ale savieckija pryncypy, lepšyja ź ich, žyvuć uva mnie. Čamu ja pavinien ich adkidać? Hetak ža, jak amierykancy nie adkidajuć svajoj historyi, tak i ja. Voś čamu ŭ nas heta siabroŭstva z Rasijaj, samy ciesny vid supracoŭnictva», — pieradaje Šuster słovy Łukašenki.
U samim intervju, źviartaje ŭvahu Šuster, Łukašenka abvinavaciŭ u pačatku vajny ukraincaŭ.
«Zialenski razumieŭ, što žyvie pobač z Rasijaj. Heta śpiačy miadźviedź. Čamu jon pajšoŭ i razbudziŭ jaho?» — cytuje jon słovy dyktatara.
U razmovach z amierykancami, piša Šuster, Łukašenka trymaŭsia takoj ža linii, śćviardžajučy, što va ŭsim napružańni pamiž ZŠA i Rasijaj vinavataja Ukraina i prapanoŭvaŭ, kab Zialenski nie ŭdzielničaŭ u pačatku pieramoŭ Trampa z Pucinym.
«Pucin pierš za ŭsio choča damovicca z vami, — kazaŭ Łukašenka, i mianie ŭsprymajučy jak pradstaŭnika Złučanych Štataŭ. — Damoŭciesia ŭ pieršy ž dzień, a potym zaprasicie Zialenskaha. Heta budzie vyhladać hodna».
Łukašenka ahitavaŭ za takoje ž staŭleńnie da jeŭrapiejcaŭ:
«Pytańnie ŭ vas, u Amierycy, — skazaŭ jon mnie. — Zachodniaja Jeŭropa moža i źniknuć z haryzontu. Pucin moža ich ihnaravać. U hetaj situacyi, kali my damovimsia z amierykancami, u jeŭrapiejcaŭ užo nie zastaniecca vybaru».
Pa słovach žurnalista, u razmovie ź im Łukašenka pachvaliŭ Trampa za nibyta žadańnie Jeŭropu «nachilić».
Prykładna praz tydzień paśla majho intervju, zaŭvažaje Šuster, Tramp adpraviŭ svajho śpiecyjalnaha pradstaŭnika Styviena Uitkafa ŭ Maskvu na čarhovy raŭnd pieramovaŭ z Pucinym. Hetym razam pasłańnik, zdavałasia, dasiahnuŭ prahresu. Abvieščana pra padrychtoŭku sustrečy Pucina i Trampa.
Šuster adznačaje, što damova pra dvuchbakovuju sustreču vyhladaje prynižalnaj dla ŭkraincaŭ:
«Kali sustreča Pucina i Trampa adbudziecca, budučynia Ukrainy moža być vyrašanaja biez udziełu jaje lidaraŭ, jakija buduć vymušanyja pryznać, prynamsi ŭskosna, što svaboda i suvierenitet, za jakija zmahajecca ich kraina, pavinny być padparadkavanyja voli vialikich dziaržaŭ».
Pra słovach Šustera, Łukašenka u hetym prablemy nie bačyć i ŭ intervju dakazvaŭ, što Ukraina ŭžo straciła svoj suvierenitet, kali padčas vajny stała zaležnaj ad finansavaj i vajskovaj dapamohi ZŠA i Jeŭropy.
Łukašenka zapeŭnivaŭ: kali Ukraina nie budzie aściarožnaj, jana moža stracić Kijeŭ hetak ža, jak straciła svaje ŭschodnija rehijony. Adnak jon pryznaŭ, što Rasija, mahčyma, i nie zmoža bolš ničoha asabliva zachapić.
«Pucin razumieje, kolki heta budzie kaštavać. Košt hetaj pieramohi budzie vysokim», — cytuje žurnalist słovy Łukašenki i dadaje, što dyktatar, «niahledziačy na ŭsiu svaju pachvalbu, zdavałasia, pryznaŭ, što stanovišča Rasii ŭ apošnija miesiacy taksama stała chistkim».
Šuster pryvodzić svoj dyjałoh z Łukašenkam:
«Mnie zdajecca, što hetaja vajna, hetaja śpiecyjalnaja vajennaja apieracyja, prajšła nie tak, jak jon [Pucin] dumaŭ», — kaža Łukašenka.
«Ci aznačaje heta, što Pucin azirajecca na ŭsio heta sa škadavańniem?»
«Tak, ja dumaju, što tak. Ja ŭpeŭnieny, što jon šmat pra što škaduje».
«I na jakija sastupki jon pajšoŭ by, kab spynić vajnu? I što pieraškodzić Pucinu pačać novuju vajnu, kali ŭ jaho budzie čas adnavić svaje vojski i adnavić ekanomiku?»
Pry adkazie na heta pytańnie, adznačaje Šuster, Łukašenka staŭ vyrazna bolš aściarožnym i strymanym u słovach — tak, byccam ličyŭ hetyja pytańni nie nastolki istotnymi, kab z-za ich tarmazić abo adkładvać mirny praces. Dla pačatku, jon iznoŭ pravodziŭ tut kramloŭski naratyŭ, amierykancy pavinny aficyjna pryznać pretenzii Rasii na čatyry rehijony paŭdniovaj i ŭschodniaj Ukrainy, navat niahledziačy na toje, što rasijskija vojski jašče dalokija ad zavajavańnia hetych samych rehijonaŭ.
«Taki krok amierykancaŭ, — skazaŭ mnie Łukašenka, — imavierna, zadavolić impierskija ambicyi Pucina i toj bolš na budzie sprabavać zachapić jašče bolšuju častku Ukrainy».
«Imavierna… Heta było ŭsio, što jon moh paabiacać. Rola Łukašenki, na jaho dumku, zaklučałasia ŭ tym, kab znajści sposab, kab Tramp i Pucin mahli sustrecca i spynić vajnu. Padrabiaznaści ž pavinny vyśvietlić jany sami», — piša Šuster i pieradaje słovy Łukašenki:
«Ciapier usio ŭ rukach Donalda. I jon moža ŭsio sapsavać z-za svajho charaktaru. Usie terminy i ultymatumy, jakija Tramp vyznačyŭ dla mirnaj damovy, usie pahrozy taryfaŭ i sankcyj suprać Rasii — «heta duraść. Heta ŭsio čystyja emocyi. A ŭ palitycy heta niedapuščalna».
Jak zhadvaje Šuster, u kancy intervju, kali jany ŭžo raźvitvalisia, Łukašenka patłumačyŭ, čamu jon chacieŭ ź im pahavaryć:
«Spadziajusia, vy ŭzrušycie hramadskuju dumku ŭ Złučanych Štatach Amieryki, — skazaŭ mnie Łukašenka. — Usio ŭdasca. Prosta padšturchnicie Trampa».
Šuster padsumoŭvaje svaje ŭražańni tak: «Sumiesnaja sproba Łukašenki z Pucinym damahčysia miru na vyhadnych dla Rasii ŭmovach užo znajšła mocny vodhuk u Vašynhtonie. Heta dapamahło vyjhrać dadatkovy čas, kab rasijskaje vojska mahło praciahvać letniaje nastupleńnie va Ukrainie.
Ale ciapier, u vyrašalny momant, Tramp zaniaŭ bolš pryncypovuju pazicyju, pahražajučy ŭvieści mytnyja taryfy suprać luboj krainy, što kuplaje rasijskuju naftu, pačaŭšy ź Indyi, a potym pierajšoŭšy da Kitaja i Turcyi».
Kali padsumoŭvać tekst na 28 tysiač znakaŭ adnym skazam: Šuster Łukašenku nie pavieryŭ.
Amierykanski žurnalist Šuster raskazaŭ, jak jaho ŭhavorvali zrabić intervju z Łukašenkam Navat prapanoŭvali hrošy.
«A zmožacie vylecieć zaŭtra?» Džon Koŭł raskazaŭ, jak piŭ z Łukašenkam harełku, kab damovicca pra vyzvaleńnie palitviaźniaŭ
Łukašenka pra mahčymaść bałatavacca na jašče adzin termin: Trampu chutka 80, i jon prystojna vyhladaje
Ciapier čytajuć
Kancert Maksa Karža pačaŭsia z zatrymkaj na dźvie hadziny. «Biełaruś top!» — kryčać i jon, i fanaty3
Kamientary
"Nazyvajučy Śmita napaŭžartam ahientam CRU, Łukašenka zaklikaŭ jaho ni ŭ jakim razie nie sprabavać ubić klin pamiž Minskam i Maskvoj, bo heta tolki marnavańnie času. (…) Druhoje asnoŭnaje praviła vynikała ź pieršaha. Łukašenka daŭ zrazumieć, što budzie kaardynavać svaje dziejańni z Pucinym na kožnym kroku i nie budzie prymać nijakich rašeńniaŭ biez adabreńnia Kramla».