U aficyjny Panteon hierojaŭ zapisali terarysta, ale tam nie budzie frantavika Vasila Bykava. Zatoje budzie pravasłaŭny, jaki Chrystu nohi rezaŭ
Na fasadzie novaha Nacyjanalnaha histaryčnaha muzieja źmieściać znakavych dla Biełarusi asob, jakich uzhadnili aficyjnyja ŭłady. Šeść bareljefaŭ simvalizujuć šeść histaryčnych pieryjadaŭ Biełarusi. Stała viadoma, chto ž na ich budzie.

Jaje paviedamlaje STB, na pieršym bareljefie (dadziaržaŭny pieryjad) raźmieścicca zborny vobraz troch plamionaŭ — Kryvičy, Radzimičy i Dryhavičy
Druhi bareljef — rańniaje siaredniaviečča. Tut pradstaŭniki Połackaha i Turaŭskaha kniastvaŭ: Usiasłaŭ Čaradziej, Jeŭfrasińnia Połackaja, Kiryła Turaŭski, Rahvałod, Tur, Bračysłaŭ Iziasłavič, Rahnieda, Iziasłaŭ, Juryj Jarasłavič (Turaŭski kniaź)
Treci bareljef adlustroŭvaje XIII — XVIII stahodździ. Na im budzie Francysk Skaryna, Vojšałk, Afanasij Filipovič, Simieon Połacki, Hieorhij Kaniski, Davyd Haradzienski, Vasil Ciapinski, Kazimir Siemianovič, Symon Budny.
Na čaćviortym bareljefie — pradstaŭniki kanca XVIII — pačatku XX stahodździaŭ. Heta Jafim Karski, Maksim Bahdanovič, Ivan Nasovič, Iosif Siamaška (hety mitrapalit zmahaŭsia z «ćvikovaj jeraśsiu», asabista raśpiłoŭvajučy nohi tych statuj Isusa Chrysta, na jakich abiedźvie nahi byli prybityja adnym ćvikom — pry pieravodzie z unijactva ŭ pravasłaŭje jon dabivaŭsia vyniščeńnia śladoŭ pieršaha), Iosif Hurko (rasijski hienierał), Francišak Bahuševič, Branisłaŭ Epimach-Šypiła, Ihnat Bujnicki, Ałaiza Paškievič (Ciotka).
Piaty bareljef adlustroŭvaje pieryjad z 1917‑ha pa 1991-y. Na im buduć Janka Kupała, Jakub Kołas, Alaksandr Čarviakoŭ, Piatro Mašeraŭ, Kiryła Mazuraŭ, Kiryła Arłoŭski, Mikałaj Barysievič, Maksim Tank, Viera Charužaja, Siarhiej Prytycki (zachodniebiełaruski kamunist-teraryst, jaki stralaŭ u sudzie ŭ infarmatara polskaha anałaha ciapierašniaha HUBAZiKa).
Na krajnim, šostym, bareljefie abrany sučasny pieryjad. Tudy ŭklučać Michaiła Savickaha, mitrapalita Fiłareta, Michaiła Vysockaha, Ivana Šamiakina, Alaksandra Dubko, Ihara Łučanka, Uładzimira Mulavina, Stefaniju Staniutu, Michaiła Ptašuka, Alaksandra Miadźviedzia.
Źviartaje ŭvahu, i kaho niama ŭ łukašenkaŭskim panteonie. Heta, prykładam, Mindoŭh — adzin karol u historyi našych ziamiel, vybitnaja postać Vialikaha Kniastva Litoŭskaha. Niama taksama Vitaŭta Vialikaha — pieramožcy Hrunvalda. Choć abodva jany adyhrali bolšuju rolu ŭ historyi, čym Vojšałk i Davyd Haradzienski. Niama taksama Vasila Bykava — sučaśnika Ivana Šamiakina dy bolš značnaha piśmieńnika, čym apošni. Niama i Stanisłava Šuškieviča — pieršaha kiraŭnika niezaležnaj Respubliki.
Savieckija stereatypy kiravali stvaralnikami panteonu, ad staražytnych časoŭ da našych dzion.
Tak, try słavianskija plemieni jość, a bałckich, jakija zasialali paŭnočny zachad krainy, ci vałynian, jakija žyli na Bieraściejščynie, niama.
Siarod adradžencaŭ jość Branisłaŭ Epimach-Šypiła — dobry čałaviek, ale niaznačnaja histaryčnaja postać. I papaŭ jon u śpis prosta tamu, što nie dažyŭ da stalinskich rasstrełaŭ. Zatoje niama sapraŭdnych vołataŭ taho pieryjadu: Antona i Ivana Łuckievičaŭ dy Vacłava Ivanoŭskaha.
Niama i Kastusia Kalinoŭskaha dy Tadevuša Kaściuški. Kudy im da carskaha hienarała Iosifa Hurko.
Kamientary