Kosava ličycca kandydatam na dałučeńnie da ES, a Biełaruś — nie

Jość taki biełaruski anhlijskamoŭny prajekt Belarusdigest, dzie my z paraj kalehaŭ-dobraachvotnikaŭ sprabujem razvažać na biełaruskuju tematyku dla anhlijskamoŭnaha čytača, analizujučy i kamientujučy naviny ŭ anhielskamoŭnaj infarmacyjnaj prastory. Pryvodžu vam pierakład majho apošniaha dopisu tam:

Jeŭrapiejski sajuz ŭziaŭ doŭhaterminovy kurs na intehracyju bałkanskich dziaržaŭ u svoj skład. U toj ža čas Biełaruś zastajecca niekranutaj jeŭrapiejskaj intehracyjaj. Heta aznačaje, što miaža ES — heta pa-raniejšamu miaža, jakaja padzialaje Jeŭropu.

Abhruntavańnie intehracyi zachodniebałkanskich dziaržavaŭ u Jeŭrapiejski Źviaz — hieahrafičnaje i hieapalityčnaje: krainy ŭžo de-fakta akružanyja JEZ. U adroźnieńnie ad Biełarusi, Ukrainy i Małdovy, nie isnuje alternatyŭnaha polusa intehracyi bałkanskich krain. Naŭrad ci jany ŭstalujuć błok pamiž saboj ci ustupiać u niejki treci niejeŭrapiejski intehracyjny prajekt.

Słavienija stała ŭ 2004 h. pieršaj krainaj byłoj Juhasłavii, jakaja dałučyłasia da JEZ. Usie astatnija krainy rehijona albo padali zajaŭku na siabroŭstva (Charvatyja ŭ avanhardzie hetaha pracesu) abo prynamsi aficyjna ličacca kandydatami. Heta adbyvajecca niahledziačy na historyju hłybokich unutranych prablem i navat niadaŭnija hramadzianskija vojny, jak Bośnija i Hiercahavina ci Sierbija.

Navat Kosava, jakoje aficyjna nie pryznanaje piaćciu dziaržavami-členami JEZ, aficyjna ličycca patencyjnym kandydatam na dałučeńnie da Jeŭraźviaza.

Biełaruś pa vialikim razunku zusim nie častkaj pracesu jeŭrapiejskaj intehracyi niahledziačy na toje, što kulturna i histaryčna jana, mahčyma, navat bližej da Zachodniaj Jeŭropy, čym niekatoryja z bałkanskich krainaŭ.

Što ahulnaha pamiž Biełaruśsiu i Paŭnočnaj Afrykaj

«Jeŭrapiejskaja palityka dobrasusiedstva» stavić Biełaruś u adzin šerah z krainami Paŭnočnaj Afryki i Blizkaha Ŭschodu, što radykalna supiarečyć historyi i kultury. «Uschodniaje partniorstva» było krokam napierad, ale jaho efiektyŭnaść pa-raniejšamu pad pytańniem.

Polšča i Litoŭskaja Respublika znachodziacca siarod tradycyjnych prychilnikaŭ mahčymaj intehracyi Biełarusi ź ES, uličvajučy histaryčnyja i kulturnyja suviazi hetych krainaŭ ź Biełaruśsiu i ich niežadańnie być pamiežnymi dziaržavami Źviaza.

Da dvaccataha stahodździa dziaržaŭnaj miažy pamiž tym, što siońnia źjaŭlajecca Polščaj, Litoŭskaj Respublikaj i Biełaruśsiu, badaj što i nie isnavała. Ciapier miaža pamiž imi, adnak, časam razhladajecca jak miaža pamiž «Jeŭropaj» i «Jeŭrazijaj».

Apytańni hramadskaj dumki pakazvajuć, što kala pałovy nasielnictva Biełarusi vystupaje za intehracyju krainy ŭ JEZ. I apazicyja, i, ź niadaŭniaha času, ułady imknucca da bolš ščylnaha supracoŭnictva Biełarusi ź JEZ.

U rešcie rešt, heta ŭsio jašče pytańnie, ci Biełaruś sapraŭdy pavinna stać paŭnapraŭnym členam JEZ i padviarhać siabie ciažaru biurakratyi i praźmiernaha rehulavańnia z boku Sajuza. Ale prablema nie ŭ farmalnym dałučeńni Biełarusi da Jeŭrapiejskaha źviazu.

Prablema palahaje ŭ tym, što

miežy JEZ adździalajuć Biełaruś ad bolšaj častki kantynienta, i, takim čynam, źjaŭlajucca miežami, što dzielać jeŭrapiejski kantynient — što, vidavočna, bačycca samim JEZ pa-inšamu.

Jeŭrapiejskaja identyčnaść suprać Realpolitik

U tym, što Biełaruś nie zusim razhladać jak jeŭrapiejskuju krainu na Zachadzie, vinavaty nie tolki Heta nie tolki niedachop aŭtarytarny režym Alaksandra Łukašenki. Hišpanija, Hrecyja i Partuhalija mieli jašče bolš represiŭnyja režymy da 1970-ch, što nikoli nie vykreślivała ich ź Jeŭropy.

Demakratyčnaja i ŭsio bolš prozachodniaja Hruzija ŭ apošnija hady demanstravała mocnuju prychilnaść da kaštoŭnaściaŭ, jakija ličucca jeŭrapiejskimi, i žadańnie jeŭrapiejskaj intehracyi. Niahledziačy na heta, Jeŭraźviaz stavicca da jaje praktyčna hetaksama, jak i da niedemakratyčnaj Biełarusi, ź vielmi cmianymi pierśpiektyvami členstva.

Kali JEZ choča być zasnavany na jeŭrapiejskaj identyčnaści, a nie na Realpolitik i naftahazie, jon pavinien stavicca da Biełarusi pa-inšamu, čym da svaich azijackich i afrykanskich susiedziaŭ. Heta nie abaviazkova aznačaje dadatkovuju materyjalnuju padtrymku pra-jeŭrasajuznych inicyjatyvaŭ biełaruskaj apazicyi. Pahatoŭ heta nie pavinna aznačać ihnaravańnie parušeńniaŭ pravoŭ čałavieka z boku biełaruskich uładaŭ.

Heta aznačaje, što sam Jeŭraźviaz pavinien navučycca ŭsprymać Biełaruś jak niepadzielnuju histaryčnuju i kulturnuju častku Jeŭropy — jakimi Tureččyna, Ałžyr, ci Azerbajdžan nie źjaŭlajucca.

// Aryhinał

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0