Меркаванні

Стась Карпаў: «Адзінае, што мяне засмучае — гэта ад'езды прэвентыўных пакутнікаў»

Адзінае, што мяне засмучае — гэта ад'езды прэвентыўных пакутнікаў. Прычым засмучаюць не ад'езды, а прэвентыўнасць пакутніцтва, піша ў сябе ў фэйсбуку Стась Карпаў.

Я тут, ведаеце, не першы год жыву. Я ведаю шмат імёнаў рэпрэсаваных. Ведаю шмат імёнаў пацярпелых. Я ведаю, на вялікі жаль, шмат імёнаў забітых.

Карацей, я ведаю, як выглядаюць ахвяры і як завуць ахвяраў.

Некаторыя з'язджалі за мяжу лёгка. Некаторыя да апошняга чапляліся за родны грунт, але ўсё ж былі вымушаны з'ехаць. Некаторыя не з'язджаюць, нягледзячы ні на што.

Некаторыя… некаторыя, на жаль, не паспелі альбо не захацелі, і вечная ім памяць.

І таму вельмі прыкра чытаць пра людзей, якія аб'яўляюць сябе выгнаннікамі, пакутнікамі і ахвярамі проста таму, што ім падаецца, што з іх статусам нельга проста узяць і ціха з'..сці.

З'..сці трэба абавязкова неяк гераічна. У статусе галоўнага ворага рэжыму, хаця рэжыму было на іх насраць усю дарогу. Рэжым ведаць пра іх не ведаў.

Па шчырасці, я проста не магу зразумець, як некаторым людзям хапае сумлення, скінуўшы тапкі і перакачаваўшы праз вакзал у забугорную здымную хатку, імгненна імкнуцца памясціць сябе на народную алею славы, самастойна выпісаўшы сабе даведку выключнасці пакут, сутнасць якіх вядомая толькі закрытаму колу.

Яны будуць піць кофій, купляць булкі ў багетных, катацца на роліках і карміць галубоў. Гэта ўсё здорава.

Проста не трэба гэта ўсё рабіць у імя Беларусі. Проста піце, карміце і катайцеся.

Старанна наведваць мерапрыемствы па лініі АБСЕ, сустракацца з пасламі і зачытваць свае адозвы.

Гэта ўсё таксама, напэўна, важныя заняткі.

Але трэба быць шчырымі перад сабой.

Скажам, калі злёгку памацаная за задніцу цётка праз 100 гадоў раскопвае ўнутры сябе ахвяру гвалту, яна ставіць сябе на адну прыступку з сапраўды згвалтаванымі.

Сваю прагу ўвагі яна ўраўноўвае з чужой прагай справядлівасці.

Гэта не тое, каб вялікае злачынства — на гэтай лаве роспачы хапае месца, проста я не думаю, што такія цёткі спачуваюць нават тым, з кім сябе параўноўваць.

Ну, вы разумееце.

Каментары

Цяпер чытаюць

У Асіповічах імкліва разбудоўваюць інфраструктуру. Імаверна, для расійскай ядзернай зброі1

У Асіповічах імкліва разбудоўваюць інфраструктуру. Імаверна, для расійскай ядзернай зброі

Усе навіны →
Усе навіны

УСУ вызвалілі сяло на Луганшчыне. Аперацыя трывала 30 гадзін2

«Па адчуваннях, хварэюць усе»: педыятр пра сітуацыю з грыпам у Беларусі2

На тэрыторыі Брэсцкай крэпасці з'явілася футбольнае поле ФОТАФАКТ

«За лайкі супраць Расіі». Шматдзетная ўкраінка хацела пераехаць у Беларусь, але яе не ўпусцілі пасля агляду тэлефона15

Сі-Эн-Эн назвала Лукашэнку strongman. «Пул першага» не ведае значэння гэтага слова па-англійску і радасна перапосціў23

У Варшаве прайшоў марш у гонар Дня Волі ФОТА37

Васілеўская пахвалілася, што ў «Белавіі» з'яўляюцца новыя рэйсы, бо з ёй на арбіце быў пластыкавы самалёцік5

Мытнікі расказалі, як увозіць у краіну насенне і кветкі

Беларуска пераехала ў Нідэрланды, каб канчаткова змяніць пол. Як гэта ўладкавана і колькі каштуе?46

больш чытаных навін
больш лайканых навін

У Асіповічах імкліва разбудоўваюць інфраструктуру. Імаверна, для расійскай ядзернай зброі1

У Асіповічах імкліва разбудоўваюць інфраструктуру. Імаверна, для расійскай ядзернай зброі

Галоўнае
Усе навіны →

Заўвага:

 

 

 

 

Закрыць Паведаміць