«Прынцыповасць некаторых мам мяне прыводзіць у жах». Актывістка расказала, як цяжка выцягваць з бацькоў грошы на розныя паборы ў дзіцячым садку
Жыхарка Слуцка расказала пра свой досвед працы ў бацькоўскім камітэце дзіцячага садка. Яе надта раздражняюць бацькі, якія не хочуць па першым званку пералічваць грошы на ўсе зборы, прыдуманыя кіраўніцтвам садка. А такіх, якія ўсё здаюць і не задаюць пытанняў, толькі «3 чалавекі з 20-ці».
Паводле жанчыны, увайшла яна ў бацькоўскі камітэт не па сваёй ахвоце. Маўляў, выбралі яе туды, калі «я была на працы, а потым з усмешкай выхавальнікі мне радасна паведамілі, што я буду знаходзіцца ў камітэце». І менавіта з гэтага моманту, як сцвярджае жыхарка Слуцка, «якасць майго жыцця пагоршылася».
А ўсё таму, што ёй нават і не думалася раней, што ў некаторых мам можа быць такая «прынцыповасць і безадказнасць». Гэта праяўляецца ў тым, што яны
зусім не жадаюць плаціць розныя даведзеныя кіраўніцтвам дзіцячага садка зборы і замест таго, каб проста дастаць і выкласці даведзеную суму, пачынаюць абмяркоўваць мэтазгоднасць:
«Пастаянныя прыніжэнні і бегатня за дарослымі людзьмі, нагадванне, што трэба здаць на падарункі, на цвікі, на заплечнікі для зменкі, на Дзень настаўніка, квартальныя ўнёскі і гэтак далей.
Часам хочацца проста плакаць, калі пішаш паведамленні бацькам, што заўтра апошні дзень збору, а чалавек чытае паведамленне і спецыяльна потым ігнаруе. Пішаш яшчэ раз, яшчэ раз, яшчэ раз, а чалавек заходзіць у сетку, але не адказвае».
Тое, што сам гэты збор як бы добраахвотны, жанчыне ў галаву не прыходзіць, і таму «потым даводзіцца закладаць сваімі грашыма, таму што нельга падвесці».
Прытым іншыя калегі па бацькоўскім камітэце — зусім не такія ахвярныя. «З чатырох чалавек у камітэце, як вы зразумелі, бегаю толькі адна я, як быццам у мяне больш няма ні працы, ні клопатаў, а толькі камітэт — мой сэнс жыцця».
Ды яшчэ пры гэтым людзі і грошы свае лічаць, хоць сярод іх і няма «маламаёмасных», але «прынцыповасць і безадказнасць некаторых мам мяне прыводзіць у жах». «Я жудасна стамілася ад гэтых зневажанняў. Просіш людзей, каб здалі на патрэбы садка роўна тую суму, якая адведзена, і не больш, але не.
Знойдзецца чалавек, які скіне на 62 капейкі больш з-за няўважлівасці, а потым дапіша: «Я перавяла больш грошай, чым трэба, таму адкладзіце мне гэтую суму на наступны ўнёсак які-небудзь».
Да таго ж бацькам яшчэ не ўсё адно, на што пойдуць іх грошы. «Ёсць бацькі, якія робяць з мухі слана. Сказана, што трэба купіць цацкі, і спіс ад выхавальніка. Пачынаецца ў чаце пекла: «А чаму пазлы драўляныя менавіта? Пластыкавыя лепш і больш надзейна!» Іншая піша: «А я лічу, што дрэва больш экалагічна і няма таксінаў!» Трэцяя: «А я таксама за пластык асабіста. У нас, у Джорджа, усе пазлы з пластыку дома і нічога — жывы». Адчуванне, што людзям проста няма чым заняцца».
Паводле жанчыны,
«ідэі бацькоў мяне забіваюць проста, і я разумею, што мая энергія высмоктваецца імі», прытым «я ведаю па расказах, што гэта было заўсёды і ва ўсіх, хто праходзіў такую школу жыцця, як «бацькоўскі камітэт».
Бываюць, праўда, нешматлікія прыемныя выключэнні, калі бацькі гатовыя здаваць грошы на ўсё што заўгодна і колькі заўгодна, не задаючы пытанняў.
«Ёсць бацькі ўдзячныя, якія за кожны збор скажуць: «Дзякуй, што вы гэтым займаецеся». Але гэта толькі 3 чалавекі з 20-ці».
У выніку робіцца выснова:
«Дзяўчаты, гэта крык душы. Не ўступайце ў гэтае пекла, нават калі вам прыставяць пісталет да галавы».
Цяпер чытаюць
Сілавікі расказалі, за што правялі хапун на тэнісным матчы5
Сілавікі расказалі, за што правялі хапун на тэнісным матчы
«Аднавілі грамадскі парадак, не саступіўшы патрабаванням новых выбараў». Што піша Грокіпедыя пра пратэсты, Лукашэнку, мову і як дзеліць спадчыну ВКЛ1212
Каментары