Пазняк задаволены «байкотам псеўдавыбараў» і бязлітасна праехаўся па канкурэнтах
Зянон Пазняк у фэйсбуку даў сваю ацэнку завершанай учора кампаніі па перавыбранні Лукашэнкі, адзначыўшы фенаменальны поспех руху пад сваім кіраўніцтвам і поўны правал «замежных нібы «апазіцыйных» «офісаў» ды «нау».
На думку вядомага грамадскага дзеяча, кіраўніка руху «Вольная Беларусь» Зянона Пазняка, па ўсіх гарадах і мястэчках у Беларусі 26 студзеня адбыўся паспяховы «байкот псеўдавыбараў». Паводле ягоных назіранняў:
«Выбарчыя ўчасткі былі пустыя. І не толькі ўчасткі, але і вуліцы ў гарадах і мястэчках, крамы і грамадскія месцы. Беларусы масава не пайшлі галасаваць, засталіся дома».
Адной з праяў татальнага байкоту, паводле меркавання Пазняка, з'яўляецца амаль пусты спіс выбаршчыкаў, у якім на сваім участку распісваўся Лукашэнка.
Пазняк перакананы, што прычына гэтага поспеху ў тым, што беларусы «разумна прыслухаліся да заклікаў Нацыянальна-Вызвольнага Руху «Вольная Беларусь» не ісці на фальшывыя выбары і не галасаваць», праігнараваўшы «запалохванні рэжымнай прапаганды і фальшывую агітацыю за прыход на галасаванне з боку розных замежных нібы «апазіцыйных» «офісаў» ды «нау», ды ўсялякай псеўдадэмакратычнай калабаранцкай халявы».
«Цяпер непрыход народа на галасаванне быў такі масавы, што прапаганда забуксавала. Улада рэжыму перайшла ў апошнюю стадыю свайго існавання (разам з «апазіцыйнай» ліпай у Вільні і Варшаве)», — перакананы Зянон Пазняк.
Рэзкую крытыку ветэрана беларускага руху выклікаў і іншы кірунак дзейнасці ягоных канкурэнтаў у дэмакратычным лагеры:
«У дзень ганебных для беларусаў псеўдавыбараў яны арганізавалі карнавальнае шэсце ў Варшаве з музыкай, дудкамі і бадзёрымі воклічамі ў стылі хаджэння па Менску ў 2020 годзе».
Куды больш было карысці ад таго, што
«Вольная Беларусь» у гэты дзень ля помніка Касцюшкі публічна праінфармавала грамадства аб сутнасці фальшывых выбараў, нагадала пра гадавіну смерці ваяўніка Палка Каліноўскага Эдуарда Лобава, пра героя Нябеснай сотні Міхася Жызнеўскага, пра змаганне беларусаў з маскоўскім мордарам».
Павел Вінаградаў упершыню расказвае, як яго закінулі на самае дно беларускай турмы. Як гэта — калі суседзі за цыгарэту ядуць чужое гаўно18
Каментары