Археолагі знайшлі 3000-гадовую падводку для вачэй інавацыйнай формулы вырабу
Старажытная чорная падводка для вачэй, знойдзеная ў магілах жалезнага веку, раскрыла раней невядомы рэцэпт касметыкі, у якім выкарыстоўваліся графіт і аксід марганцу. Гэтая формула была вынайдзена за тысячы гадоў да тых, што выкарыстоўваюцца сёння.
Як піша Arkeonews, падчас даследавання могільніку Кані Катэр у гарах Загрос на тэрыторыі паўночна-заходняга Ірана міжнародная група даследчыкаў пад кіраўніцтвам доктара навук Сільвіі Аміконэ з Цюбінгенскага ўніверсітэта знайшла керамічны посуд, які змяшчаў чорны касметычны парашок.
Гэты знаходкі былі выяўлены ў пахаваннях, якія датуюцца IX—VII стагоддзямі да н. э. і адносяцца да перыяду існавання Асірыйскай імперыі. Яны былі выяўлены ў пахаваннях асобаў, што мелі высокі сацыяльны статус, сярод такіх традыцыйных пахавальных рэчаў, як люстэркі і іншыя прадметы догляду за сабою.
Аналіз складу парашку, які вучоныя ідэнтыфікавалі як падводка для вачэй, вельмі іх здзівіў. Яго аснову складалі графіт і аксід марганцу — натуральныя мінералы, што не ўтрымліваюць ні кроплі свінцу ці арганікі.
Хоць арганічныя кампаненты маглі з цягам часу раскласціся, аўтары адзначаюць, што атрыманыя вынікі сведчаць, што формулу стварылі свядома, з глыбокім разуменнем мясцовых прыродных матэрыялаў і тэхналогіі. І гэта, па іх словах, цалкам змяняе нашы ўяўленні не толькі пра старажытны макіяж, але і пра супольнасці, што існавалі на ўсходніх межах Асірыйскай імперыі.
«Замест таго, каб карыстацца свінцовымі фарбамі, як было распаўсюджана ў Месапатаміі і Егіпце, гэтая супольнасць распрацавала ўласную формулу з лакальных рэсурсаў», — цытуе выданне словы Сільвіі Аміконэ.
Па словах даследчыцы, даныя сведчаць, што прадстаўнікі супольнасці не былі проста спажыўцамі чужой культуры, але і самі з'яўляліся актыўнымі інаватарамі з уласнымі эстэтычнымі практыкамі.
Выбар складнікаў для падводкі не быў выпадковым. Графіт забяспечваў лёгкае нанясенне і бляск, а аксід марганцу — насычаны цёмны колер.
«Такія адкрыцці дапамагаюць нам даведацца не толькі аб тым, як людзі выглядалі, але і аб іх уяўленнях пра прыгажосць, сацыяльны статус і ідэнтычнасць», — заўважае доктар Аміконэ.
Артыкул з вынікамі даследавання апублікаваны ў апошнім нумары часопіса Archaeometry.
Цяпер чытаюць
«Калі б у Беларусі ўсё было добра, то вашы б не ехалі сюды па каўбасу». Рэпартаж з прымежных Баброўнікаў22
Каментары