Hałoŭny redaktar «Našaj Nivy», a ciapier palitviazień Jahor Marcinovič šmat jeździŭ pa Biełarusi. Adno z takich padarožžaŭ było pa Homielščynie. Jahor abjechaŭ jaje praktyčna ŭsiu — ad Karmy da Žytkavičaŭ. I voś miescy, jakija ŭrazili tam najbolš.
Jahor nie braŭ da ŭvahi bujnyja harady — skłaŭ top ź mienšych. Svaje puciavyja natatki našaniviec publikavaŭ u Fejsbuku. Pryvodzim ich.
«Skažu ščyra, što čakaŭ ad padarožža mienš pazityŭnych uražańniaŭ, — pisaŭ hałoŭny redaktar. — Ale akazałasia, što i tut vielmi šmat zapaminalnych miescaŭ.
1. Čačersk
Jakaja tam ratuša! Na zdymkach nie adrazu źviartaješ uvahu, što ŭ jaje draŭlanyja viežy. Kali-niebudź znoŭ zajedu pahladzieć na hety niezvyčajny miks stylaŭ.
Taksama tut jość niezvyčajnaja carkva na kruhłaj płoščy. U jaje niejkija dziŭnyja praporcyi, pa-mojmu, architektar adyšoŭ ad usich kanonaŭ. Ale ad hetaha jana robicca jašče bolš zapaminalnaj.
2. Chojniki + Barysaŭščyna
Adroźnieńnie hetych krajoŭ ad Zachodniaj Biełarusi, pra jakoje ja raniej nie zadumvaŭsia: na Homielščynie absalutnaja bolšaść architekturnych abjektaŭ pabudavanaja paśla dałučeńnia ziemlaŭ da Rasijskaj impieryi novymi haspadarami. U vyniku vyhladaje ŭsio inačaj.
U Chojnikach jość pryhožaja błakitnaja siadziba pačatku XX stahodździa, ciapier u joj krajaznaŭčy muziej. Isnavańnie luboj biudžetnaj arhanizacyi ŭ pomniku architektury — heta pazityŭny faktar u našych umovach, prynamsi niejkija hrošy buduć iści, tamu budynak nie pavinien razvalicca.
Barysaŭščyna — heta hihanckaja vodanapornaja vieža, asnoŭnaje, što zastałosia ad siadziby. Piać pavierchaŭ! Kažuć, u brežnieŭskija časy ŭ jaje zasialili ludziej.
3. Juravičy
Tut ja ŭžo ŭ treci-čaćviorty raz, ale miastečka nadzvyčaj miłaje. Praŭda, jak na moj hust, to ŭ Juravičach adnačasova raźvivajucca dźvie tendencyi. Hara, na jakoj znajšlisia pieršyja ślady čałavieka, stanovicca ŭsio bolš turystyčnaj — zručnyja leśvicy, muziej u hary, niejkija vihvamy pastavili navat.
A voś pravasłaŭny manastyr na miescy jezuickaha kalehiuma… Ja amal nikoli nie krytykuju restaŭracyju, ale heta realna tryndziec. Zalapić cahlanuju ścianu słojem cemientu šmat mazhoŭ nie treba, ale vyhladaje vyrodliva. Juravičy piać hadoŭ tamu — pryhažaść, a praź piać hadoŭ, dumaju, źjavicca sajdynh. Škłapakiety ŭžo jość, kali što».
***
Padarožničajcie pa Biełarusi i dzialiciesia svaimi ŭražańniami ź Jahoram u listach!
Pisać palitźniavolenym našaniŭcam možna pa adrasie: ST-4, Mahiloŭ, vuł. Krupskaj, 99A, 212011,
Marcinoviču Jahoru Alaksandraviču,
Skurko Andreju Hienadzieviču.
Kamientary