«Atrymlivajem abryŭki infarmacyi, u nas niama suviazi». Siastra Maryi Kaleśnikavaj raskazała apošnija naviny pra jaje

Pavodle słoŭ Taćciany Chomič, paśla sustrečy palitźniavolenaj z baćkam u listapadzie minułaha hoda siamja daviedałasia, što Maryju Kaleśnikavu pieraviali ŭ 18-y atrad u homielskaj kałonii, dzie ciapier jana znachodzicca siarod inšych źniavolenych žančyn. Pavodle infarmacyi siamji, u atradzie mała abo zusim niama palitviaźniaŭ.

«Heta taki śpiecyfičny atrad, dzie znachodziacca žančyny z bolš surjoznymi parušeńniami», — adznačyła Taćciana Chomič.

Pavodle jaje słoŭ, siamji viadoma, što Maryja, jak i raniej, praciahvaje pracavać na šviejnaj fabrycy. Pieradačy dla jaje pa-raniejšamu nie prymajuć. Taksama siamja nie moža rabić joj hrašovyja pieravody ŭ kałoniju, tamu Maryja nie moža ničoha nabyć u miascovaj kramie, paviedamiła siastra palitźniavolenaj.

Taksama viadoma, što jaje charčavańnie stała krychu lepšym. Taćciana Chomič nahadała, što kali Maryja znachodziłasia ŭ PKT, jana vielmi schudnieła.

Stan zdaroŭja Maryi Kaleśnikavaj, jak adznačaje Taćciana Chomič, pahoršyŭsia, ale pierad sustrečaj z baćkam u listapadzie 2024 hoda joj pačali akazvać miedycynskuju dapamohu i palepšyli charčavańnie, tamu na toj momant jana adčuvała siabie lepš.

«Zaraz my atrymlivajem tolki niejkija abryŭki infarmacyi pra jaje. Što jana ŭ atradzie, što pracuje. Na žal, u nas niama suviazi — ni listavańnia, ni zvankoŭ, ni pieradač, ni sustreč. Heta była adnarazovaja akcyja — sustreča ŭ listapadzie», — raskazała Taćciana Chomič.

Siastra Maryi adznačyła, što ciapier naohuł mała navinŭ pra palitviaźniaŭ, bo rodnyja vielmi bajacca dzialicca infarmacyjaj, što, na jaje dumku, źviazana ź vialikaj kolkaściu zatrymańniaŭ.

Što tyčycca sustrečy Maryi Kaleśnikavaj z baćkam u listapadzie 2024 hoda, to Taćciana Chomič adznačyła, što bolšuju častku sustrečy, jakaja doŭžyłasia kala paŭtary hadziny, Maryja raspytvała baćku pra naviny siamji i blizkich. Jana taksama cikaviłasia tym, što adbyvajecca ŭ Biełarusi i śviecie, i baćka, nakolki moh, joj raskazvaŭ, ale «sustreča adbyvałasia nie sam-nasam». Vyhladała jana krychu schudniełaj, ale «trymałasia vielmi hodna».

Pavodle słoŭ Taćciany Chomič, Maryja viedaje pra mahčymaść napisańnia prašeńnia ab pamiłavańni, ale nie choča kamientavać infarmacyju, jakaja źjaviłasia ŭ ŚMI.

«Ja vielmi spadziajusia, što mahčymaść vyjści na svabodu — navat kali praz prašeńnie ab pamiłavańni — u Maryi źjavicca, i jana joju skarystajecca. Ale, kaniešnie, rašeńnie — za joj», — skazała Taćciana Chomič.

Pa słovach siastry palitźniavolenaj, raniej dni naradžeńnia Maryi Kaleśnikavaj padčas jaje źniavoleńnia adznačali ŭ kole blizkich, ale ciapier Taćciana znachodzicca za miažoj i śviatkuje ź siabrami.

«Ja viedaju, što i tata zvyčajna sustrakajecca z kimści z znajomych, z tymi, chto padtrymlivaje. Raniej heta było bolš masava. Na žal, šmat siabroŭ Maryi źjechali za hety čas. Ja taksama adznačaju hety dzień ź blizkimi siabrami, jakija viedajuć Maryju. Dla mianie heta vielmi važny momant padtrymki, bo hety dzień dla našaj siamji zaŭsiody byŭ śviatam.

My zaŭsiody pravodzili jaho razam — ź siamjoj ci siabrami. Maryja vielmi lubić svoj dzień naradžeńnia, bo heta nahoda sustrecca. Nahadaju, što doŭhi čas jana žyła ŭ Hiermanii, i navat tady pryjazdžała na dzień naradžeńnia, kab być razam ź siamjoj, blizkimi, kalehami. Heta było zaŭsiody viesieła, šmat ludziej, roznych ludziej — sapraŭdy važnaje, dobraje, vielmi śvietłaje śviata dla nas», — uzhadała Taćciana Chomič.

• 2
• 1
• 0
• 1
• 0
• 11
• 0
• 1