Ivan Kraŭcoŭ patłumačyŭ, u čym hałoŭnaje adroźnieńnie jaho pazicyi ad pazicyi Ofisa Cichanoŭskaj
Na dumku pradstaŭnika kamandy babarykancaŭ, jaho apanienty dbajuć pra svaje asabistyja intaresy, tady jak jon advakatuje intaresy biełaruskaha hramadstva ŭvohule. «Navat achviarujučy saboj, razumiejučy, što dla mianie, Ivana Kraŭcova, budučyni ŭ hetaj Biełarusi pry Łukašenku, moža, i niama».
Sakratar Kaardynacyjnaj rady i pradstaŭnik kamandy babarykancaŭ Ivan Kraŭcoŭ patłumačyŭ u efiry «Jeŭraradyjo» asablivaści svajoj palityčnaj pazicyi.
«Pieršaje — my advakatujem za vyzvaleńnie palitviaźniaŭ. Heta ž ŭsie heta robiać, tak? Ale ž chtości ličyć, što ŭ vyniku pieramovaŭ hetaha nie adbudziecca, i tamu treba cisnuć i čakać, pakul Łukašenka sydzie, i tady ŭsie vyzvalacca adnym ščaŭčkom», — pačaŭ razvahi Kraŭcoŭ.
«Nie, jany kažuć, što treba sumiaščać…» — udakładniŭ viadučy Źmicier Łukašuk.
«Supier! To-bok dajšli da taho, što Ivan Kraŭcoŭ čatyry hady tamu kazaŭ: pressure and engagement. Nu dobra, užo peŭny prahres, — praciahnuŭ sakratar Kaardynacyjnaj rady. —
Druhoje — heta peŭnaje viartańnie arhanizacyj hramadzianskaj supolnaści. Jeŭrapiejski Sajuz, ZŠA mohuć prasić ab tym, kab peŭnyja arhanizacyi, ŚMI, žurnalisty, pravaabaroncy ci navat niejkija kalapalityčnyja arhanizacyi mahli viarnucca ŭ Biełaruś. Nie viedaju, praź piać hod, praz try hady…
Heta realistyčna. My zaraz možam sprabavać damahacca, kab zachodniki nas na svajoj śpinie prynieśli da hetych vynikaŭ. U nas niama mocy, niama resursaŭ, kab samim naprastki vieści pieramovy z Łukašenkam. My nie kraina, my nie subjekt mižnarodnaj palityki. Što my možam, dyk heta možam prasić Zachad uličvać peŭnyja intaresy biełaruskaha hramadstva».
Kraŭcoŭ patłumačyŭ, u čym adroźnieńnie jaho mierkavańnia ad pazicyi Ofisa Śviatłany Cichanoŭskaj.
Na dumku pradstaŭnika kamandy babarykancaŭ, jaho apanienty dbajuć pra svaje asabistyja intaresy, tady jak jon, Ivan Kraŭcoŭ, advakatuje intaresy biełaruskaha hramadstva ŭvohule — moža, navat achviarujučy saboj.
«[Treba] nie kazać, što «Cichanoŭskaja — naš prezident, tamu, kali vy z Łukašenkam pieramaŭlajeciesia, kali łaska, pasadzicie Cichanoŭskuju kala Łukašenki». Ci tam Łatušku kala Łukašenki. Ci što «damoŭciesia z Łukašenkam, kab jon syšoŭ i kab była Cichanoŭskaja prezidentam, tamu što jaje vybrali ŭ 2020-m». Chacia ŭžo i piać hadoŭ prajšło, i ŭvohule vyniki vybaraŭ jak by aficyjna nieviadomyja. Heta taki padychod, kali za kankretnuju piersonu advakatujuć.
A my pavinny advakatavać za biełaruskaje hramadstva ŭvohule. Moža, navat achviarujučy saboj, razumiejučy, što dla mianie asabista, dla Ivana Kraŭcova, budučyni, moža, i niama ŭ Biełarusi pry Łukašenku. Zatoje situacyja ŭ hramadstvie moža palepšycca ŭ vyniku hetych pieramoŭ, — pryznaŭsia sakratar Kaardynacyjnaj rady. —
I heta taki padychod, jaki ŭ našaj kamandzie panuje. To-bok nie za siabie, a za toje, kab u krainie situacyja troški palepšyłasia».
Na dumku Kraŭcova, pazicyja Ofisa Cichanoŭskaj — čakańnie. A jahonaja pazicyja — «sprabavać štości zaraz zrabić».
Pradstaŭnik kamandy babarykancaŭ udakładniaje, što ni jon, ni chtości inšy ŭ emihracyi nie maje prava kazać ad imia biełarusaŭ i, naprykład, ad imia biełarusaŭ patrabavać sankcyj. «Toje, što my vykazvajem, — heta naša asabistaje bačańnie», — tłumačyć Kraŭcoŭ.
Mścisłaŭ Miekta: jašče adzin recydyvist rviecca va ŭładu, prykinuŭšysia śpiecnazaŭcam-jabaćkam15
Kamientary
Ja tak i nie zrazumieŭ płan dziejańniaŭ.
2. "Peŭnaje viartańnie arhanizacyj hramadzianskaj supolnaści". "Heta realistyčna."
Kali heta realistyčna, to čamu? Hučyć jak "chaču 2019".
Režym narešcie ŭ 2020-m zrazumieŭ, što hałoŭnaja niebiaśpieka dla jaho - ludzi, i nie žadaje dać im arhanizavacca.
Kryminalizavanyja nie tolki arhanizacyi, jakija atrymlivajuć finansavańnie z-za miažy, a i praz danaty, a i ŭvohule bieź finansavańnia, lubyja formy hramadzianskaha ŭzajemadziejańnia.
Akramia tolki barachołak, chatnich čacikaŭ pra parkoŭki i pierfaratary, pošuku kocikaŭ i sabačak.
Na škale mierkavanaj libieralizacyi viartańnie NDA heta etap paśla spynieńnia represij, vyzvaleńnia i amnistyi ŭsich pakaranych.
Abo stratehija - kazać "my za ŭsio dobraje", a kali jano niejak atrymajecca, kazać "nu my ž za toje "advakatavali""?
3. "A my pavinny advakatavać za biełaruskaje hramadstva ŭvohule. Moža, navat achviarujučy saboj",
"razumiejučy, što dla mianie asabista, dla Ivana Kraŭcova, budučyni, moža, i niama ŭ Biełarusi pry Łukašenku".
Što za handal achviarnaściu? Usim drenna, mnohija zhubili nie tolki svaju budučyniu ŭ Biełarusi, a i našmat bolš (svabodu, blizkich, zdaroŭje, majomaść).
4. "Chacia ŭžo i piać let prajšło, i ŭvohule vyniki vybaraŭ jak by aficyjna nieviadomyja."
Aj, małajca. Narešcie padchapiŭ toje, što hadami zakidvała prapahanda. Aściarožnieńka padchapiŭ, paśla taho, jak padchapili durniejšyja.
Nastupny krok: pačać łajacca "nievierahodnymi", "hrantasmokami" i "ružovymi poni".