Pieršyja pakazy «Žyvie Biełaruś» u Polščy prajšli pry paŭpustych załach
Prysutnym biełarusam film spadabaŭsia, ale rasstroiła, što «nie było nivodnaha palaka».
U Polščy ŭ šyroki prakat vyjšaŭ film Kšyštafa Łukaševiča «Žyvie Biełaruś» — drama pra biełaruskuju moładź. «Naša Niva» raspytała biełarusaŭ, jakija trapili na pieršyja pakazy, pra reakcyju na film biełaruskaj i polskaj publiki.
Śviatłana Pankaviec: Ja chadziła ŭ kino ŭ Hdańsku, ŭ dzień premjery — 19 krasavika. Na žal, film pakazvajuć nie ŭ samaj papularnaj sietcy kinateatraŭ. My pryjšli dastatkova vialikaj kampanij, u asnoŭnym biełarusy. Tolki dva palaki byli z nami, jakija daŭno cikaviacca Biełaruśsiu, i nie raz tam byli. Film spadabaŭsia. Adzinaje, što vielmi psavała ŭražańni, heta žachlivyja akcenty aktoraŭ -- nie tolki palakaŭ, ale i biełarusaŭ. Byli momanty, kali zusim byli nie zrazumiełyja dyjałohi, tady situacyju ratavali citry.
NN: A reakcyja palakaŭ? Što ŭraziła aŭdytoryju?
SP: Kali zajšli ŭ zału, zrabiłasia vielmi sumna, što film nie vyklikaŭ nijakaj zacikaŭlenaści siarod palakaŭ. U zale siadzieła tolki 5 čałaviek, tamu ciažka akreślić, ci aŭdytoryju štości ŭraziła. Skłałasia ŭražańnie, što film zanadta «pieramalavany», ale treba brać pad uvahu toje, što heta mastacki film, i tam zaŭsiody tak... Palaki nie mohuć pavieryć, što ŭ Biełarusi sapraŭdy mohuć zabaraniać razmaŭlać pa-biełarusku, heta dla ich vyhladaje absurdam.
Mikita Krasnoŭ navučajecca ŭ Toruni. Jon raskazvaje, što tam pakaza taksama prajšoŭ pry pustoj zale.
MK: Na viečarovym sieansie 19 krasavika, pieršy dzień pakazu, zała była pustaja. Ciapier pra film raskazała va ŭniviersitecie Darota Michaluk [prafiesarka biełaruskaha pachodžańnia], zaprasiła studentaŭ — mahčyma, tady možna budzie niešta skazać pra reakcyju palakaŭ. Film mnie spadabaŭsia, ale časam chaciełasia, kab było bližej da rečaisnaści. Kali hladzieć «Žyvie Biełaruś» jak mastackaje kino, to ŭražańnie budzie adnym, ale kali pasprabavać ubačyć praz stužku situacyju ŭ Biełarusi, to jano budzie pamyłkovym. Pieśni Volskaha byli supierskija, i bolš za ŭsie spadabalisia dziady ŭ vojsku. Ale kali pierabolšvajuć pra Biełaruś tam, dzie nie patrebna: bamžavatyja dzieci, razburanaja škoły, niepracujučyja unitazy ŭ vojsku i h.d. — niepryjemna.
Ivan Šyła vučycca ŭ Katavicach. Jon sam moh stać hierojem filma, bo i «palityčny», i adsłužyŭ u vojsku ŭ Lepielskim rajonie.
IŠ: Film spadabaŭsia, ale na prahladzie nie było nivodnaha palaka. Ja spytaŭ u supracoŭnikaŭ kinateatra, ci chodziać na «Žyvie Biełaruś». Paśla paŭzy jany adkazali, što nie chodziać. Ahułam, kino patrebnaje i vartaje. I zusim navat nie zamiežnikam, jak pišuć.
Vyhladaje, što polskuju publiku «biełaruskaja drama» nie zacikaviła. Heta moža akazać niehatyŭnaje ŭździejańnie na finansavańnie inšych kinaprajektaŭ pra Biełaruś. Pradziusary mohuć paličyć, što tema bieznadziejnaja.
Čamu palaki «nie pajšli na film»? Sprava moža być jak u stužcy, u «čornym» siužecie, tak i ŭ rekłamie, niapravilnych akcentach. Kab adkazać na hetaje pytańnie, treba pačakać dakładniejšaj statystyki, u tym liku z Varšavy i Krakava ź ich intelektualnaj publikaj.
U dakumientach pa «spravie Epštejna» znajšli ślady bujnych hrašovych pieravodaŭ u Minsk. Znoŭ uspłyło imia Karyny Šulak44
Kamientary