«U tych, chto zjechaŭ, niaredka abjom śmiełaści pavialičvajecca za košt abjoma pamiaci». Karpaŭ — pra Sańnikava
Staś Karpaŭ u fejsbuku adreahavaŭ na apošniaje intervju palityka, kandydata ŭ prezidenty 2010 hoda Andreja Sańnikava. Pieradrukoŭvajem hety post.
Jak ja i kazaŭ, u tych, chto zjechaŭ, niaredka abjom śmiełaści pavialičvajecca za košt abjomu pamiaci.
Kab nie vyhladać najpierš u svaich ułasnych vačach pi*dunom z bałkona — treba pastajanna sabie nahadvać, što bieskampramisnaść i ahresiŭnaść kaštoŭnyja nie tolki zdolnaściu hienieravać słovy, ale i hatoŭnaściu za ich adkazvać.
Skažam, u Biełarusi mianie paru razoŭ ciahali pa abvinavačańni ŭ abrazie prezidenta ŭ miantoŭku.
Zaraz mianie naŭrad ci jość za što kudy-niebudź ciahać. I nie tamu, što ja zabyŭ usie matnyja słovy, ci ŭnutry mianie prarasło niejkaje śvietłaje pačućcio da pprb.
Prosta być śmiełym z-za buhra niejak soramna. Dakładniej, soramna rezka stać śmialejšym.
I tamu ja voś nie razumieju, čamu nie soramna Sańnikavu.
U Biełarusi jon byŭ ścipłym majstram inšaskazańniaŭ i paŭnamiokaŭ, śpiecyjalistam pa «łysoj riezinie». A adjechaŭšy na niekalki kiłamietraŭ — staŭ i adzinym demakratyčnym lidaram, i katletaznaŭcam, i kurataravodam, i vykryvalnikam hebni.
Nie viedaju.
Asabista mnie padabałasia svarycca ŭ Biełarusi. Napeŭna, tamu, što ja tady ŭsich lubiŭ i svary mnie padavalisia biaskryŭdnymi. Prosta niejkim drajvieram u supolnaści blizkich u cełym ludziej.
Na vyjeździe mnie bolš padabajecca amal usich lubić. Ci prynamsi pavažać.
Čamu Sańnikavu padabajecca lubić tolki siabie — mnie niezrazumieła. Mahčyma, jon taksama zjadaje dachiera antydepresantaŭ i krychu nie ŭ kandycyi.
A mahčyma — jak u Selendžera.
«Tut jon pačaŭ kivać hałavoj. U žyćci nie bačyŭ, kab čałaviek stolki času zapar moh kivać hałavoj. Nie zrazumieješ, ci tamu jon kivaje hałavoj, što zadumaŭsia, ci prosta tamu, što jon užo zusim stary i ni chrana nie razumieje».
Stukačy, miantoŭskija prakładki, ssučanyja. Sańnikaŭ apublikavaŭ post, u jakim dastałasia ŭsim: «Našaj Nivie», Cichanoŭskaj, navat Šrajbmanu
Sańnikaŭ — žurnalistcy «Dojče Viele»: Heta abaviazkovyja pytańni, jakija vam kuratary kažuć zadavać?
Sańnikaŭ: Demsiły — heta ja. A Łatuška i inšyja — samazvancy
Ciapier čytajuć
«Heta ryzykoŭna dla Biełarusi». Zialenski zajaviŭ, što Rasija raźmiaščaje abstalavańnie dla naviadzieńnia šachiedaŭ na dachach biełaruskich šmatpaviarchovikaŭ2121
«Heta ryzykoŭna dla Biełarusi». Zialenski zajaviŭ, što Rasija raźmiaščaje abstalavańnie dla naviadzieńnia šachiedaŭ na dachach biełaruskich šmatpaviarchovikaŭ21
«Hienierał Biada vylecieŭ praz bakavoje škło «Čajki». Małaviadomaja avaryja 1976 hoda, u jakoj zahinuli druhi čałaviek u BSSR i bajavy lotčyk-hienierał55
Kamientary
.
Pa kamandzie ŭdych. Paśla vydychajem sami.
Niania rezaniruje. Huby jaje dryžać
Vočy prykryty stalnymi vałasami.
.
Jdziem usie siońnia ŭ karčmu
Dy kupim sała -
Jaječniu padsmažym, kab bačyć žaŭtok.
.
.
.
Biez pačatku i kraju.
.
.
Ŭ skurnaj kurtcy čornaj
Z maŭzieram u ruce, i ŭ halife
Zasynaju.
Iznoŭ pra žaŭtok zabyvaju...
Ŭ śnie...
Nie...
Kachaju...
Jaje...
.
Hołubka driachłaja moja!
Odna v hłuši lesov sosnovych
Davno, davno ty ždioš mienia.