«Žach, jaki byccam adbyvajecca nie z taboj!» Padrabiaznaści pažaru ŭ chaski-parku pad Minskam
Dniami ŭ chaski-parku pad nazvaj «Śniežnaja Zavieja» hłybokaj nočču adbyŭsia pažar. Ahoń achapiŭ haspadarčy budynak, u jakim u toj momant znachodzilisia tolki dva biazdomnyja kociki. Na žal, vyratavać ich nie ŭdałosia.
Padrabiaznaści Onlíner raspaviała aficyjny pradstaŭnik Minskaha abłasnoha ŭpraŭleńnia MNS Alena Niemahaj:
— 9 lutaha ŭ 03:26 pastupiła paviedamleńnie pra pažar haspadarčaha budynka fiermierskaj haspadarki «Zimovy kamień» u Kałodziščach.
Pa prybyćci było ŭstanoŭlena, što budynak pamieram 5 na 30 mietraŭ haryć adkrytym połymiem. Uzharańnie było likvidavana. Paciarpiełych siarod ludziej nie było. Sabaki i koni, jakija znachodzilisia na terytoryi, nie paciarpieli. Pahrozy im nie było. Ale dva biazdomnyja katy, jakich prytulili haspadary, na žal, zahinuli.
«Jak u strašnym śnie»
Uładalnica chaski-parka «Śniežnaja Zavieja» Natalla vielmi emacyjna raspaviadaje pra toje, što zdaryłasia:
— Try hadziny nočy — zvanok: harycie! Chapajem kurtki, telefony i sprabujem vyklikać pažarnych. A dalej — jak u śnie! Žach, jaki byccam adbyvajecca nie z taboj!
Pažarnyja pracavali vielmi chutka i prafiesijna. Hans (adzin z supracoŭnikaŭ) biehaŭ ad adnaho ratavalnika da druhoha. Jany navat paprasili jaho ničoha nie prybirać — nie pieraškadžaŭ.
A ja nie pamiataju siabie, jak u vadzie chodziš i nie razumieješ, što rabić! Jura dzieści na pieradavoj, adklučali śviatło, draty huli strašna. Abiastočyć akruzie ŭ taki maroz? Heta žach! Usio abyšłosia. Viecier byŭ nie ŭ bok sianavała, za jakim koni i sabaki, a značyć, hety žach nie praciahnuŭsia.
— Cud dapamoh zachavać žyćci našym koniam i sabakam! Tolki kociki našy zahinuli! Jak? Čamu nie ŭciakli, choć i mahli? Hora mnie! Ja ich padbirała, usich lačyła, sterylizavała i karmiła. Ale voś, nie źbierahli.
Rekamiendacyi ad MNS
Pa słovach aficyjnaha pradstaŭnika Minskaha abłasnoha ŭpraŭleńnia MNS Aleny Niemahaj, mierkavanaja pryčyna ŭzharańnia-parušeńnie praviłaŭ ekspłuatacyi piečaŭ i ciepłahienierujučych aparataŭ.
Śpiecyjalist nahadała ab praviłach vykarystańnia piečaŭ, jakija dapamohuć praduchilić padobnyja vypadki:
— Pieč pavinna być spraŭnaj i absłužanaj. Ačyščajcie komin ad sažy pierad pačatkam aciaplalnaha pieryjadu i rehularna na praciahu siezona. Zabaraniajecca tapić pieč z adkrytymi dźviercami i rasparvajuć jaje bienzinam i inšymi lohkaŭzharalnymi vadkaściami.
Źmiaščajcie pierad dźviercami piečy mietaličny list pamieram nie mienš 50 na 70 santymietraŭ.
Popieł i vuhal zalicie vadoj i vydalicie ŭ śpiecyjalna adviedzienaje miesca. Pamiatajecie, što nieabchodna kantralavać praces topki, a na noč spyniać, pierakanaŭšysia, što vuholle całkam prahareła.
«Ja pieršamajskaje bydła i limita, bazaru nul. Ale blizki da centra pryniaćcia rašeńniaŭ». Što Tur piša pad psieŭdanimam u «ekstremisckim» čacie19
Kamientary