У Мінску з'явіліся «чыстаматы». Што гэта такое і як яны працуюць?
Чысціня — зарука здароўя. І для зручнасці мінчукоў у горадзе з'явілася паслуга, скарыстаўшыся з якой можна пачысціць рэчы, не звяртаючыся непасрэдна ў пральню. Выданне Blizko.by вырашыла пратэставаць навінку.
«Чыстамат» — гэта аўтаматычны прыёмны пункт хімчысткі. Прылада бескантактная, у тым сэнсе, што ўсё тут адбываецца без удзелу персаналу — вы самастойна здаеце рэчы. Па факце канструкцыя падобная да камеры захоўвання з некалькімі ячэйкамі. Здаўшы сюды рэчы, можна замовіць паслугі хімчысткі, аквачысткі, пральні або мыцця.
Для Мінска гэта новы від бытавых паслуг. На сённяшні дзень у горадзе прадстаўленыя ўсяго некалькі штук, але ад розных кампаній. Працуюць яны пад брэндамі «Белхімчыстка» і «Акваэкспрэс». Blizko.by скарысталася з паслуг апошняга.
Адзін такі аўтамат стаіць у сталічным ГЦ «Магніт» недалёка ад станцыі метро «Пятроўшчына». Туды журналісты і пайшлі правяраць прынцып дзеяння прылады. Не з пустымі рукамі, а папярэдне падрыхтаваўшыся: прыхапілі з сабой дзве рэчы, якія мелі патрэбу ў хімчыстцы. Прычым адну з іх запэцкалі літаральна за гадзіну-паўтары да здачы ў «чыстамат».
Такім чынам, для чысціні эксперыменту ў рэдакцыю прынеслі вось гэтую тэніску. Колер чырвоны, стан чысты.
Але гэта часова. Узяўшы бутэлечку соевага соусу, тэрмін прыдатнасці якога падыходзіць да канца ў наступным месяцы…
прадмет адзення ператварылі вось у гэта:
«Соевая лужына» неахвотна разлілася па тэнісцы, яе колер і пах змяніліся вельмі хутка.
Другой рэччу, якую сабраліся несці ў «чыстамат», стала байка з капюшонам. На ёй маецца старая тлустая пляма, якая не паддаецца вывядзенню.
З гэтымі рэчамі журналісты і выправіліся да «чыстамата». Прынцып яго працы зразумелы інтуітыўна. Ён пакрокава распісаны на самай прыладзе. Каб здаць рэчы ў аўтаматычны прыёмны пункт, вам трэба:
- Спачатку націснуць кнопку «Здаць рэчы».
- А пасля зарэгістравацца ў сістэме, скарыстаўшыся з інструкцый на сэнсарным экране прылады.
Пасля правядзення гэтых маніпуляцый адна з ячэек адчыняецца.
Усярэдзіне ляжыць вось такі мяшок сіняга колеру. Да яго «горла» прымацаваная пломба. Рэчы складаюцца ў мяшок.
«Апламбаваны» мяшок вяртаецца ў ячэйку.
Калі яна зачынілася, на тэлефон прыйшла эсэмэска пра тое, што заказ прыняты, але магчымасці аплаціць яго адразу не было. У паведамленні не было ніякай інфармацыі або спасылкі на форму аплаты заказу. Прыйшлося тэлефанаваць у пральню, якая абслугоўвае заказы з «чыстаматаў». Па тэлефоне патлумачылі, што на гэтым этапе місія заказчыкаў паслугі завершаная, усё зроблена правільна.
А далей гэта працуе так: да «чыстамата» прыязджае кур'ер, які і адвозіць мяшкі з ячэек у пральню, а пасля таго, як там ацэняць ступень забруджання рэчаў, кліент атрымае смс-паведамленне пра кошт паслуг і час выканання заказу. Гэта значыць, у момант здачы сваіх рэчаў у «чыстамат» кліент нават прыкладна не ўяўляе, колькі будзе каштаваць іх хімчыстка.
Эсэмэска пра тое, што тэніска і байка прыехалі ў пральню, прыйшла ў той жа дзень. Там была спасылка на старонку з падрабязнасцямі пра заказ. Перайшоўшы па ёй, можна было зразумець, што ў пральні агледзелі атрыманыя рэчы і зрабілі сваё заключэнне пра маштабы трагедыі.
І вось што там вырашылі па байцы з капюшонам: працэнт зносу — 60%, ступень забруджвання — моцная. Выяўленыя плямы на грудзях, якія спрабавалі заціраць. Паходжанне плям у пральні аднеслі да тлушчу, але паставілі гэта пад пытанне.
Ступень зношанасці тэніскі, якую палівалі соевым соусам, ацанілі ў 60%. Дакладна былі пазначаныя колер і палавая прыналежнасць гаспадара рэчы. Была прысвоена і ступень забруджвання вырабу, яе апісалі як «вельмі моцную».
Пра паходжанне плямаў на гэтай тэнісцы ў пральні не здагадаліся. У графе «Паходжанне плям» змяшчалася ацэначнае меркаванне, што яны з'явіліся там пасля таго, як носьбіт рэчы, прабачце, званітаваў. Аднак гэта дапушчэнне было адзначана пытальнікам. А яшчэ ў апісанні дэфектаў змяшчалася здагадка, што ад рэчы пахне спіртным.
Тут жа, у форме апісання рэчаў, змяшчаецца і папярэджанне ад пральні. Для двух рэчаў яно аднолькавае: «Магчыма няпоўнае выдаленне плям. Магчымае парушэнне цэласнасці ў месцах судакранання з фурнітурай. Магчымае рэшткавае пашарэнне, жаўцізна на вырабе, падкладцы. Магчымае з'яўленне схаваных дэфектаў».
А цяпер самае цікавае — кошт паслугі. Кошт хімчысткі «соевай» тэніскі склаў 26 рублёў, а байкі з тлустай плямай — 36. Разам агульны кошт заказу — 62 рублі.
Ці можна за гэтыя грошы купіць падобныя, але новыя рэчы? Адкажыце на гэтае пытанне самастойна.
Дарэчы, у спажыўца ёсць магчымасць адмовіцца ад аказання паслугі, напрыклад, калі кошт працы здаецца вельмі дарагім: рэчы прымаюцца пральняй у працу толькі пасля згоды кліента.
Журналісты такую згоду далі (выключна для таго, каб эксперымент быў завершаны цалкам). Аплату паслуг пральні можна здзейсніць праз АРІП, што было і зроблена.
У выніку заказ быў гатовы праз пяць працоўных дзён пасля таго, як рэчы здалі ў «чыстамат».
Забраць рэчы, дарэчы, атрымалася не адразу — і зусім не таму што з гэтым марудзілі, а праз тое, што сістэма атрымання заказу з «чыстамата» недасканалая — заблытацца вельмі проста.
У дзень, калі заказ быў гатовы, на тэлефон прыйшла эсэмэска. У ёй быў пазначаны нумар заказу і пароль для таго, каб адкрыць патрэбную ячэйку. Але для атрымання заказу чыстамат патрабаваў код заказу (не нумар!). Шляхам падбору варыянтаў журналісты даведаліся, што пароль — гэта і ёсць код. Карацей кажучы, для тых, хто карыстаецца паслугай ўпершыню, той яшчэ квэст.
У выніку ячэйку ўдалося адкрыць. Усярэдзіне, на вешалках, спакаваныя ў поліэтылен, віселі абедзьве рэчы:
Вынік аказаўся не зусім бездакорным. Праўда, выканаўца, адразу папярэдзіў, што выдаленне плям будзе, магчыма, не поўным.
Вось так пасля хімчысткі выглядае байка, дзе была тлустая пляма:
Вось што стала з плямай — яно на месцы:
Тэніска, запэцканая соевым соусам, таксама не стала ідэальна чыстай:
Ледзь бачныя погляду і рэдакцыйнаму фотаапарату разводы ад плям засталіся на рэчы.
Выснова: любы прыбор, закліканы палегчыць жыццё чалавека, штука, безумоўна, карысная. «Чыстамат» у гэтым сэнсе выдатна падыдзе тым, хто ашчаджае час на паход у пральню.
Здаецца, што яны могуць быць асабліва карысныя для людзей са шчыльным графікам, якім складана знайсці час на мыццё і сушку бялізны. Студэнтам, занятым бацькам ці мінчукам, якія жывуць у раёнах, дзе паблізу няма пральняў. Акрамя таго, падобныя прылады — гэта выдатны варыянт для бізнэсу, напрыклад, для гатэляў, хостэлаў, якія могуць карыстацца «чыстаматамі» для мыцця вялікага аб'ёму бялізны. Карацей кажучы, калі ёсць прапанова, то абавязкова будзе і попыт.
Дарэчы, летась у Мінску з'явіліся першыя аўтаматы, у якія можна здаць у рамонт або на хімчыстку абутак, сумкі, заплечнікі. Blizko.by вывучаў, як працуе і гэты «чаравікамат».
У Мінску паставілі «чаравікаматы» — што гэта такое і як яны працуюць?
Пельмені, піца, паўэрбанкі… Якія гандлёвыя аўтаматы сёння працуюць у Мінску, а якія абяцалі, ды так і не паставілі?
У Мінску ставяць кантэйнеры для збору ўпакоўкі ад чыпсаў і сухарыкаў. Як гэта працуе і што потым зробяць з гэтым смеццем?
Каментары
Божа, якія крыварукія дэбілы гэта праектавалі/малявалі?