Pinihin pastaviŭ u Kupałaŭskim śpiektakl pra talerantnaść. Premjera — u kancy krasavika
Jašče nie ŭsie achvotnyja paśpieli pahladzieć dźvie sioletnija premjery Kupałaŭskaha teatra (havorka idzie pra «Revizor» i «Ziamlu Elzy»), jak u afišach fihuruje novaja pastanoŭka: 27 i 28 krasavika ŭ Kupałaŭskim adbuducca pakazy «Talerantnaści» pa pjesie Jaśminy Reza «Boh raźni».
Heta ŭžo druhi tekst hetaj francuzskaj piśmieńnicy i dramaturha, za jaki biarecca režysior Mikałaj Pinihin (z 2015 hoda na scenie Kupałaŭskaha možna ŭbačyć śpiektakl «ART» pa jaje tekście).
Čamu Pinihin tak lubić hetuju aŭtarku? Sam jon kaža, što ŭsia sprava ŭ jaje pačućci humaru. «Reza — cudoŭny dramaturh, jaki dobra razumieje psichałohiju ludziej i maje vydatnaje pačućcio humaru. Ja lublu pryvodzić cytatu savieckaha režysiora Hieorhija Taŭstanohava: «Humar — heta kryteryj praŭdy». Dla mianie heta sapraŭdy tak. I Reza cudoŭna zachoŭvaje raŭnavahu pamiž surjoznymi rečami i humaram», — raspavioŭ «NN» Mikałaj Pinihin.
U napisanaj dramaturham historyi raskazvajecca pra dźvie baćkoŭskija pary, jakija znajomiacca paśla taho, jak ich syny sychodziacca ŭ školnaj bojcy. Pry hetym kožnaja para asprečvaje baćkoŭskija navyki inšaj. I heta zamiest taho, kab razhladzieć ŭłasnyja prablemy.
U aryhinale pjesa nazyvajecca «Boh raźni», u Biełarusi hledačy ŭbačać jaje pad nazvaj «Talerantnaść». Pinihin tłumačyć, što vyjaviŭ u tekście šmat prablem, źviazanych z tak zvanaj jeŭrapiejskaj talerantnaściu. Kali ludzi razmaŭlajuć pra pravy čałavieka, pra vysokaje, a mohuć pavodzić siabie, jak źviary: zabivać, ździajśniać terakty i hetak dalej.
«Kaniečnie, heta nie biełaruskaja pjesa, tut niama vidavočnaha nam kantekstu i čahości pra biełaruskuju talerantnaść. Usio ž u nas jana svojeasablivaja. Biełarusy vymušanyja žyć talerantna, tamu što isnujuć pamiž Zachadam i Uschodam, pamiž biaskoncymi vojnami, u jakich mahli b zahinuć. My byli vymušanyja stać talerantnymi i ŭ relihijnym sensie, i ŭ etničnym, i ŭ čałaviečym. Heta svojeasablivy dzen: syści ad bojki ŭ peŭny momant, nie ŭviazacca ŭ jaje. Ale ŭ tekście Reza ja ŭbačyŭ bolš hłybokija rečy, ahulnačałaviečyja. Pra isnavańnie pamiž ludskim i žyviolnym. Nienavidzieć adzin adnaho, a pry hetym kidacca napyšlivymi frazami — tut voś pra heta», — praciahvaje Mikałaj.
Pjesa «Boh raźni» była pierakładziena na 35 movaŭ i pastaŭlena ŭ šmatlikich teatrach śvietu. Ale Pinihin śpiecyjalna nie hladzieŭ ničoha, što było zroblena pa tekście raniej. Tak što nas čakaje niešta vyklučna kupałaŭskaje.
Za kaściumy i scenahrafiju ŭ pastanoŭcy adkazvajuć talenavityja majstry svajoj spravy: Alena Ihruša i Rusłan Vaškievič.
-
U Homielskim dramatyčnym teatry — kadravyja čystki. Znoŭ praz «palityku»
-
«Budzie śmiešna i baluča»: «Kupałaŭcy» prezientujuć zaŭtra novy śpiektakl. U hałoŭnych rolach — Manajeŭ, Biełachvościk, Harcujeva
-
«Rašeńnie pryjšło zvonku». Što adbyvajecca ŭ viciebskim teatry, dzie ŭ śpiektakli prahučała «Žyvie Fłandryja!» i pačałasia čarada zvalnieńniaŭ?
Kamientary