100-hadovuju žančynu z Hłybockaha rajona aryhinalna pavinšavali ź jubilejem. Dasłaŭ vinšavańnie i Papa Francišak
Aryhinalnuju ideju prydumaŭ unuk Kirył, jaki napisaŭ listy śviataram i raspavioŭ pra svaju lubimuju babulu. U adkaz na jaho listy pryjšli vinšavańni z Vatykana za podpisam Papy Rymskaha i ad arcybiskupa Tadevuša Kandrusieviča, paviedamlaje «Vieśnik Hłyboččyny».
— Darahaja spadarynia Uładzisłava. Ad imia Papy Franciška prymicie sardečnyja vinšavańni z nahody 100-hodździa. Chaj Dobry Haspodź umacuje i dabrasłavić vas i daruje vam svaju łasku, — napisana ŭ vinšavalnym adrasie z Vatykana.
— Žyćcio pražyć — nie pole pierajści, — havoryć prymaŭka. Niahledziačy na ŭsie składanaści losu, Vy zastalisia viernaj chryścijanskamu paklikańniu. Boh adaryŭ Vas łaskaj doŭhaha žyćcia, jakoje pryniesła svoj plon i prynosić jaho dalej, pieradusim praz chryścijanskaje śviedčańnie. U hety ŭračysty dzień ad usiaho serca žadaju Vam nastupnych hadoŭ žyćcia, napoŭnienych Božaj łaskaj, patrebnymi darami, zdaroŭjem, spakojem, niepachisnaj vieraj i nadziejaj, a Maci Božaja niachaj achinie Vas svajoj apiekaj, — napisaŭ Tadevuš Kandrusievič.
Na ŭračystaści, pryśviečanaj jubilejnaj dacie, prysutničali ksiondz Zadarožskaha kaścioła Najśviaciejšaj Panny Maryi Edvard Naradoŭski, jaki padaryŭ Uładzisłavie Mikałajeŭnie abraz i pažadaŭ žančynie božaha zastupnictva.
Byŭ va Uładzisłavy Mikałajeŭny i paetyčny padarunak. Pryśviačeńnie jubilarcy napisała siastra jaje ziacia Ivana, Antanina Pivavarčyk.
Niasie žančyna sotniu hod padrad
Svajo dabro, ciapło, luboŭ i łasku.
Sustrečy ź joju kožny siońnia rad
I choča atrymać paradu ci padkazku,
Jak treba žyć i dzietak hadavać,
Kab nie źviarnuli z pravilnaj darohi.
Jak treba ŭ rukach siabie trymać,
Być pa žyćci łahodnym abo strohim.
Bo mnoha treba było pracavać,
Vajnu ŭbačyć, hora i razruchu.
I strach, i hoład: ślozy nie strymać,
Ale ciarplivaj być, «nie padać ducham».
I vyžyvać, jak jość, u hałodny čas,
I jeści chleb ź miakinaj i travoju.
Vy skažacie, što nie datyčać nas…
Nie daj ža, Boža, bačyć nam takoje.
A siońnia z nami razam u hety čas
Sapraŭdnaja žančyna, haspadynia.
My sa stahodździem usie vinšujem Vas,
Zdaroŭje, ščaście Vas chaj nie pakinie.
Žadajem Vam i zaraz pa žyćci
Iści, jak siońnia, śmieła, nie zdavacca.
Chaj jarkim śvietam śvieciać na puci
Šaściora ŭnukaŭ, praŭnukaŭ trynaccać!
Niachaj viasna prychodzić u Vaš dom
Ź luboŭju, soncam, vieraj i nadziejaj.
Napoŭnić śvietam, radaściu, ciapłom
I doryć Vam udziačnaść ad ludziej!
Ciapier čytajuć
Łukašenka: Raman Pratasievič — daŭni supracoŭnik biełaruskaj raźviedki14
Kamientary
babki molatsia - jachty strojatsia