Учора «Наша Ніва» выпусціла расследаванне пра беларускага фатографа ў Польшчы Івана Мішчука. У яго знайшоўся дзейны пашпарт прыкрыцця на імя Івана Мішына. Сёння сам Мішчук рашыў патлумачыць сваю гісторыю ў адным з чатаў польскіх фатографаў.
Іван Мішын (злева) і Іван Мішчук (справа). Фоты з АІС «Пашпарт» мы атрымалі дзякуючы «Белполу»
«Я ведаю, што вы чакаеце ад мяне інфармацыі. Мне трэба быў час сабраць факты, якія абвяргаюць гэтую інфармацыю», — напісаў у чат польскіх фатографаў Мішчук.
Мішчук звяртае ўвагу, што яго ўзрост у артыкуле спачатку быў пазначаны недакладна (праз тэхнічную памылку дата насамрэч стаяла няправільная, цяпер яна выпраўлена), і аспрэчвае:
«У мяне няма другога пашпарта, я заехаў па сваім адзіным дакуменце Івана Валерыевіча Мішчука, а не нейкага Івана Мішына».
Зрэшты, ніхто і не сцвярджае, што ён прыехаў у Польшчу як Мішын — гаворка пра тое, што ў Беларусі яму быў выдадзены пашпарт для выканання нейкага задання. Якога — невядома.
Фатограф тлумачыць, што ў падзеях 2020 года не ўдзельнічаў, бо з 7 па 19 жніўня ляжаў у шпіталі з каранавіруса.
У рэальнасці пратэсты працягваліся некалькі месяцаў, у іх узялі ўдзел сотні тысяч чалавек. Мішчук не быў абавязаны ўдзельнічаць у іх — хоць пасля хваробы, хоць яшчэ калі, — але сітуацыя паказвае, што ён не меў ніякага дачынення да палітычнай актыўнасці.
Таксама ён удакладняе некалькі непрынцыповых тэхнічных момантаў: «У паліцыяльнай школе ніколі не вучыўся. Я скончыў Варшаўскую Акадэмію фатаграфіі 24.06.22. Гуманітарная віза была выдадзена ўсяго на 3 месяцы — з 15.12.22 па 15.03.23, а не на год».
«У артыкуле гаворыцца, што мной зацікавіліся ў ByPol і перадалі інфармацыю ў офіс Ціханоўскай, але ў гэты ж час я атрымаў палітычны прытулак у Польшчы. Што супярэчыць таму, што я спецагент. Калі адны нібыта знайшлі ў мяне другі пашпарт, іншыя далі абарону, таму што я супраць рэжыму Лукашэнкі і я не ўяўляю ніякіх пагроз», — пераконвае Мішчук.
Мішчук піша, што падаў на абарону, калі заканчвалася гуманітарная віза, і атрымаў дакумент 22 чэрвеня 2023.
Аднак атрыманне палітычнага прытулку не можа лічыцца аўтаматычным пацверджаннем недатычнасці да беларускіх спецслужбаў. Нагадаем, што нядаўна была гучная гісторыя з былой беларускай журналісткай Наталляй Судлянковай, якая мела палітычны прытулак у Чэхіі і шмат гадоў працавала на ГРУ. Пасля таго, як чэхі загадалі ёй пакінуць краіну, яна выехала ў Маскву.
Мішчук таксама тлумачыць у чаце: «На працу ў ABBA не навязваўся, мяне запрасілі здымаць форум, як звычайны запыт, вы мяне разумееце, як ніхто іншы». Гэта пытанне інтэрпрэтацыі. Ён не навязваў, але прапанаваў свае паслугі. Натуральны працэс, але ён адбыўся відавочна па ініцыятыве Мішчука.
«Я актыўна пісаў усім, таму што шукаў працу і хацеў наладзіць жыццё ў Варшаве, каб перавезці сям'ю ў бяспечную краіну», — тлумачыць сваю матывацыю фатограф.
Напрыканцы допісу уладальнік пашпарта прыкрыцця паведаміў, што звярнуўся па дапамогу ў «Вясну».
Фатограф-агент з двума пашпартамі здымае беларусаў і іх мерапрыемствы ў Варшаве
Азараў: Фатограф-агент Мішчук працаваў у АBBA, бываў дома ў многіх актывістаў, аднаго з бізнэсменаў пасадзілі пасля фотасесіі
«Белпол»: Пашпарты прыкрыцця маюць тысячы асобаў. Не ўсе гэтыя агенты распрацоўваюць апазіцыю, у іх могуць быць і іншыя задачы
Цяпер чытаюць
Жонка Статкевіча расказала, пра што паспела паразмаўляць з ім13
Каментары
[Зрэдагавана]