Biełarusy Maskvy raspačali seryju mierapryjemstvaŭ pa ŭšanavańni piśmieńnika.
U niadzielu spoŭniłasia roŭna dvaccać hod, jak pamior Aleś Adamovič, vialiki biełaruski piśmieńnik XX stahodździa.
Aktyvisty niekalkich biełaruskich arhanizacyj Maskvy siońnia ŭskłali kvietki da pamiatnaje šyldy ŭ jahony honar. U aŭtorak planujecca pryśviacić Adamoviču zaniatak maskoŭskaj «Movy ci kavy», taksama planujecca pravieści viečar jahonaje pamiaci.
Akramia taho, što jon byŭ vybitnym litarataram, Adamovič aktyŭna vystupaŭ z krytykaj tatalitarnaha savieckaha režymu, raskryvaŭ praŭdu pra Čarnobyl.
Ułasna, jahonaja aktyŭnaja dziejnaść vakoł Čarnobyla i vyklikała cisk na Adamoviča z boku ŭładaŭ BSSR, u vyniku jakoha jon vymušany byŭ źjechać u Maskvu.
Zdabyŭšy słavu piśmieńnika, Adamovič vykarystoŭvaŭ svoj aŭtarytet dla taho, kab padymać važnyja dla hramadztva temy.
Žyvučy ŭ Maskvie, Adamovič zachoŭvaŭ suviazi ź Biełaruśsiu, byŭ siarod kiraŭnikoŭ Maskoŭskaha Tavarystva Biełaruskaj Kultury imia F. Skaryny, padtrymlivaŭ kantakty ź Biełaruskim Narodnym Frontam, padpisaŭ list z prapanovaj zrabić «Vajacki marš» dziaržaŭnym himnam Biełarusi.
Pry hetym jon nie staraniŭsia i maskoŭskaha hramadzka-palityčnaha žyćcia: byŭ narodnym deputatam SSSR, aktyŭna padtrymlivaŭ demantaž kamunistyčnaha režymu ŭ 1991 hodzie, vystupaŭ u abaronu demakratyi padčas maskoŭskich biesparadkaŭ u 1993 hodzie.
Adamovič złučaŭ Biełaruś i Rasieju, byŭ mostam pamiž našymi krainami — pry hetym budučy nacyjanalna śviadomym biełarusam i nia budučy stalinistam abo słavianafilskim šavinistam. Heta vielmi redkaje spałučeńnie jakaściaŭ — nahetulki redkaje, nakolki i nieabchodnaje nam dla budaŭnictva narmalnych, raŭnapraŭnych i kanstruktaŭnych biełaruska-rasiejskich dačynieńniaŭ.
* * *
Para filmaŭ pra Alesia Adamoviča:
«Vstriečnyj isk», film Juryja Chaščavackaha (1989)
«Kardyjahrama» — paśmiarotny film-partret, režyser Michaił Ždanoŭski (1997)
Ciapier čytajuć
Łukašenka sprabavaŭ vyśvietlić, chto nastukaŭ Pucinu pra hieorhijeŭskija stužki12
Kamientary